...Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι η τροφή είναι είδος... θεραπείας. Αν μελετήσει κανείς τα είδη τροφής, τον τρόπο παρασκευής και κατανάλωσης, το συνταίριασμα των υλικών και το πάντρεμα των γεύσεων, πράγματι άγγιζαν το τέλειο της Μεσογειακής δίαιτας, που μετά από χιλιετηρίδες κατέληξαν όλοι οι ειδικοί -διαιτολόγοι, γιατροί κ.λπ.- ότι είναι ο πιο υγιεινός και ισορροπημένος τρόπος διατροφής. Ήταν τυχεροί, γιατί είχαν στα χέρια τους ακατανίκητα όπλα: το λάδι, τον αγνόν οίνο, φρούτα, λαχανικά που μπορούσαν να ευδοκιμήσουν λόγω κλίματος, άφθονες ποικιλίες χορταριών και σπάνια βότανα.
Η θάλασσα, που απλωνόταν στα πόδια τους, έφερνε θησαυρούς και υπέροχες γεύσεις, που τους έβαζαν σε πειρασμό και τους έκαναν να πειραματίζονται πάνω απ\' την χύτρα και το τηγάνι.
Το εύκρατο και ήπιο κλίμα, σπάνια τους ανάγκαζε να καταφεύγουν σε βαριά διατροφή. Πρώτος ο Ιπποκράτης φώναξε σ\' αυτόν τον ιερό τόπο -που η διατροφή ήταν συνθετικό στοιχείο του πολιτισμού του- ότι "η τροφή είναι η... θεραπεία μας"...
Η Φωτεινή-Χλόη Αττιτή μέσα από ερευνά χρόνων πάνω στην εξέλιξη της μαγειρικής τέχνης από την αρχαιότητα έως σήμερα, μελετώντας τα διαφορά αρχαία κείμενα καθώς και την λαογραφία και τις προφορικές παραδόσεις απ\' όλη την Ελλάδα, καταφέρνει μια ρεαλιστική προσέγγιση της αρχαιοελληνικής μαγειρικής τέχνης.
Στο βιβλίο της παραθέτει πληθώρα σωζώμενων συνταγών καθώς και πολλές που με τα χρονιά εξελιχθήκαν και προσαρμοστήκαν στις σημερινές διατροφικές απαιτήσεις.