Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζονται δύο απ\' τα σημαντικότερα ντοκουμέντα της ιστορίας του επαναστατικού κινήματος του 19ου αιώνα.
Το πρώτο είναι "Η κατήχηση του επαναστάτη" του Σεργκέι Νετσάγιεφ (για πρώτη φορά ολόκληρο στα ελληνικά), ένα κείμενο-θρύλος, που προκάλεσε εντονότατες συζητήσεις και διαμάχες μέσα στο επαναστατικό κίνημα, γραμμένο από έναν άνθρωπο με φανατικούς υποστηρικτές αλλά και σφοδρούς πολέμιους.
Το δεύτερο είναι μια ιστορική επιστολή-απάντηση του Μιχαήλ Μπακούνιν (εμβληματικής μορφής του αναρχικού κινήματος) στον Νετσάγιεφ που σηματοδότησε την οριστική τους ρήξη μετά από μια περίοδο σύντομης αλλά στενής συνεργασίας και φιλίας. Στην επιστολή του ο Μπακούνιν απαντά λεπτομερώς στον Νετσάγιεφ για την μεταξύ τους διαφωνία και επιπλέον εκθέτει αναλυτικά τις απόψεις του για το πώς πρέπει να κινηθούν οι επαναστάτες.
Το βιβλίο κλείνει με δυο μικρά κείμενα-ανταπαντήσεις του Νετσάγιεφ.
Τα κείμενα αυτά θέτουν, το καθένα με τον τρόπο του, το ζήτημα της οργάνωσης, της επαναστατικής τακτικής, της ηθικής του επαναστάτη, της βίας και άλλα ζητήματα, τα οποία δεν απασχολούσαν μόνο τους αναρχικούς του 19ου αιώνα αλλά έχουν μια διαρκή επικαιρότητα. Ταυτόχρονα, αποτελούν μια συναρπαστική απεικόνιση του κλίματος που επικρατούσε στους επαναστατικούς κύκλους της εποχής.