- Γιατί μεγαλώνουν τα φυτά;
- Γιατί ονειρευόμαστε;
- Γιατί μπορούμε να ακούμε τους ήχους;
- Γιατί δεν επιτρέπεται η κλωνοποίηση του ανθρώπου;
- Γιατί οι μεγάλοι έχουν περισσότερα δικαιώματα από τα παιδιά;
- Γιατί τα αρχαία ελληνικά αγάλματα είναι γυμνά;
- Γιατί εγώ είμαι Εγώ;
- Γιατί τα άστρα δεν πέφτουν από τον ουρανό;
Το 2003, στο Πανεπιστήμιο του Τίμπινγκεν ξεκίνησε ένα ελπιδοφόρο πείραμα: η δημιουργία του πρώτου "Παιδικού Πανεπιστημίου". Τρία χρόνια μετά, η ιδέα τείνει να γίνει θεσμός στην κεντρική Ευρώπη.
"[...] Τα παιδιά ανέβαιναν τρέχοντας τις πλατιές σκάλες, κρατώντας τη φοιτητική τους ταυτότητα και τα βιβλία τους, σφράγιζαν το δελτίο παρακολούθησης της διάλεξης και γέμιζαν τη μεγάλη αίθουσα μέχρι και την τελευταία θέση.
»Οι καθηγητές απαντούσαν με σοβαρότητα στα ερωτήματα που έθεταν τα παιδιά. Ακόμη και οι ενήλικες όμως έδειχναν περιέργεια για τις απαντήσεις, καθώς συχνά αυτοί προκαλούσαν τις ερωτήσεις των παιδιών. Με τη βιασύνη και τη ρουτίνα της καθημερινότητας εξάλλου, ποιος έχει την απάντηση στο γιατί οι άνθρωποι πρέπει να πεθαίνουν ή γιατί εξαφανίστηκαν οι δεινόσαυροι; Ποιος, αν όχι οι καθηγητές;
»Οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου δεν πήραν χρήματα για τις διαλέξεις τους (αποζημιώθηκαν μόνο για την αμφίεσή τους με τήβεννο). Μπροστά στο μεγαλειώδες όσο και άγνωστο κοινό τους, ακόμη και οι πιο έμπειροι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι βρέθηκαν αντιμέτωποι με νέες εμπειρίες: απέκτησαν τρακ.
»Η μεγαλύτερη έκπληξη όμως του Παιδικού Πανεπιστημίου ήταν το ίδιο το κοινό του: πάνω από 900 παιδιά μεταξύ 7 και 12 ετών αδιαφορούσαν για τα παιχνίδια στην πισίνα τις ζεστές καλοκαιρινές μέρες, προκειμένου να ανακαλύψουν τα μυστήρια του Κόσμου [...].»