Ιστορίες των μαστόρων της πέτρας, αντλημένες απ\' το Ζουμπάνι, όπως λεγόταν παλιά το Πεντάλοφος Βοΐου, ένα απ\' τα πιο ονομαστά μαστοροχώρια, που οι συντεχνίες του διασκορπίστηκαν για δυο αιώνες σ\' όλη τη χώρα, χτίζοντας τα θαυμαστά τους αρχιτεκτονήματα, σπίτια, γεφύρια και καλντερίμια, συνταξιδεύοντας με μνήμες, επιθυμίες, θρύλους και στοιχεία, και επικοινωνώντας μυστικά με την συνθηματική τους γλώσσα, "τα κουδαρίτικα". Μια ιδιότυπη κατασκευή από ευφυείς αυτοσχεδιασμούς αγραμμάτων ανθρώπων με αισθητικό ένστικτο και όρους παραφθοράς της ελληνική, που τους υπαγόρευε η ανάγκη της κρυπτότητας και της συνοχής του περιπλανητικού μικρόκοσμού τους.