Αποτελεί πλέον κοινή πεποίθηση όλων όσων εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα με την εκπαίδευση ότι το σχολείο οφείλει να λαμβάνει ιδιαίτερα υπόψη τις ατομικές ανάγκες και τις ικανότητες του κάθε παιδιού. Καλείται, δηλαδή, το σχολείο όχι μόνο να επικεντρώνεται στο προφίλ που παρουσιάζει ο "μέσος όρος" των μαθητών που φοιτούν σ’ αυτό, αλλά παράλληλα να αναπτύσσει εξατομικευμένα εκπαιδευτικά προγράμματα σύμφωνα με τις κλίσεις και ιδιαιτερότητες του κάθε μαθητή. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, ο σχεδόν ξεχασμένος ως τώρα χαρισματικός ή ταλαντούχος μαθητής βρίσκει μια νέα θέση. Ποια είναι όμως τα χαρακτηριστικά των παιδιών και των εφήβων με υψηλή νοητική λειτουργικότητα; Ποια προβλήματα κατά τη σχολική τους διαδρομή οι μαθητές αυτοί, πιθανώς, να εμφανίσουν; Χρειάζεται να τους παρέχεται εξειδικευμένη σχολική υποστήριξη ή μήπως ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα προωθούσε μια ελιτίστικη μορφή εκπαίδευσης; Ποιοι τύποι εκπαιδευτικών προγραμμάτων εφαρμόζονται στις διάφορες χώρες γι\' αυτούς; Πώς οι γονείς αλλά και οι εκπαιδευτικοί μπορούν να αναγνωρίσουν την υψηλή νοητική λειτουργικότητα; Τι μπορεί να γίνει στη χώρα μας για την εκπαιδευτική υποστήριξη των χαρισματικών μαθητών; Μπορεί να συνυπάρχει η υψηλή νοητική λειτουργικότητα με την αναπηρία; Ποια κατάρτιση πρέπει να διαθέτουν οι εκπαιδευτικοί προκειμένου να διαχειρίζονται αποτελεσματικά την υψηλή νοητική λειτουργικότητα; Σε όλα αυτά τα ερωτήματα επιχειρείται στην παρούσα μονογραφία να δοθούν απαντήσεις, ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζονται ενδιαφέρουσες προτάσεις προκειμένου εκπαιδευτικοί, ψυχολόγοι, ειδικοί παιδαγωγοί, αλλά και γονείς να συμβάλουν ουσιαστικά στην προαγωγή και στην ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας των χαρισματικών παιδιών και εφήβων.