Τα Κόμικς! Κάποτε τα αποκαλούσαμε "μικυμάου" και τα κρύβαμε σε κάθε πιθανό σημείο για να τα προστατεύσουμε από τις απειλητικές διαθέσεις της μαμάς που ήθελε να "βάλει μια τάξη" στο βομβαρδισμένο παιδικό μας δωμάτιο. Κάποτε τα "Κλασικά Εικονογραφημένα" κυκλοφορούσαν με "οδηγίες ανάγνωσης" για το πώς διαβάζονται τα κόμικς, πως γίνεται η διαδοχή των εικόνων, τι σημαίνουν τα μπαλονάκια κλπ. Κάποτε κάποιοι τα αποκαλούσαν συλλήβδην παραλογοτεχνία και υποκουλτούρα και ίσως εν μέρει να είχαν δίκιο.
Σήμερα, τουλάχιστον στη συνείδηση ενός μεγάλου μέρους του αναγνωστικού κοινού, έχουν αποκτήσει με κόπο, πόνο, ιδρώτα και τόνους μελανιού και χαρτιού, μια ισότιμη θέση στο πάνθεον των τεχνών. Τα αποκαλούμε "Ένατη Τέχνη" και για πολλά από αυτά ο όρος είναι απόλυτα δικαιολογημένος - αν και για άλλα ακούγεται υπερβολικός. Όπως και στις υπόλοιπες τέχνες, ανάμεσά τους βρίσκονται αμέτρητα σκουπίδια αλλά ευτυχώς και αμέτρητα διαμάντια που περιμένουν τον αναγνώστη να τα ανακαλύψει, να τα ανασύρει από το σωρό και να τα απολαύσει.
Ο παρών τόμος αποτελείται από 32 κείμενα του Γιάννη Κουκουλά, τα οποία έχουν δημοσιευθεί σε έντυπα (Βαβέλ, Γαλέρα, 9 της Ελευθεροτυπίας, Εποχή, Ελεύθερος Τύπος, Μετρό) με θέμα τη μαγική τέχνη της εικονογραφημένης αφήγησης των κόμικς.