"Παιδιά ακούστε αυτόν το σκοπό, χτες βράδυ κατέβηκε στο μυαλό μου"
Κι αλήθεια, όλες οι μουσικές του λες και κατέβαιναν από τη στέγη του ουρανού. Δεν ξέρω αν ξεχείλιζαν απ’ τις τρομπέτες των αγγέλων ή περίσσευαν από την αρμονία του σύμπαντος. Δεν είμαι βέβαιη αν ξεπηδούσαν από τις συνθέσεις της μοναξιάς του ή αν ανάβλυζαν από τις δεκάδες αναπάντητες κλήσεις της ύπαρξής του. Για κείνο που ήμουν βέβαιη ήταν πως αυτό το παιδί γεννήθηκε με μια φυσαρμόνικα στα χέρια. Ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της εικόνας του και της ψυχής του...
Η Έλσα, η ηρωίδα του βιβλίου, τελειώνει πια το δημοτικό σχολείο. Μεγαλώνει, ωριμάζει, αλλάζει.Τώρα την απασχολούν πιο σοβαρά θέματα. Όπως, ας πούμε, ο αγώνας που δίνει μαζί με το δάσκαλο και τους συμμαθητές της για να φύγει ο αμίαντος από το σχολείο τους. Παράλληλα η γνωριμία της μ’ ένα αγόρι, τον Αριστοτέλη, θα αποτελέσει σταθμό στη ζωή της.