Εμείς οι πυρηνικοί φυσικοί, αν όχι όλοι τουλάχιστον πολλοί από μας, είμαστε λιγάκι υπερόπτες. Κάνουμε πειράματα, αναλύουμε θεωρίες, επικοινωνούμε μεταξύ μας και δημοσιεύουμε τα αποτελέσματα των ερευνών μας τα οποία ενδιαφέρουν μόνο εμάς και άρα διαβάζονται μόνο από εμάς. Σπανιότατα ασχολούμεθα με την πληροφόρηση και την επιμόρφωση του κοινού σχετικά με τα πυρηνικά φαινόμενα. Το αποτέλεσμα είναι ότι για το μέσο πολίτη κάθε τι πυρηνικό είναι μυστηριώδες άρα επικίνδυνο και απειλητικό, σχεδόν σατανικό. Άοσμοι και άχρωμοι όπως είναι οι πυρήνες και οι ακτινοβολίες τους δεν επιτρέπουν στον απληροφόρητο πολίτη να κρίνει τι είναι επικίνδυνο και τι όχι με αποτέλεσμα όχι μόνο να υπάρχουν συχνοί πανικοί αλλά και να μειώνονται οι ευκαιρίες επωφελούς χρήσης της πυρηνικής ενέργειας και των πυρηνικών ακτινοβολιών .Ασφαλώς η χρήση των πυρηνικών βομβών μπορεί να προκαλέσει μια παγκόσμια καταστροφή ανάλογη με αυτή που περιγράφεται στην αποκάλυψη του Ιωάννη. Ασφαλώς οι πυρηνικοί αντιδραστήρες δεν επιτρέπουν προχειρότητες και ανευθυνότητα (βλ. Τσερνομπίλ αλλά ελπίζω όχι Κοζλοντούι). Αυτοί οι κίνδυνοι όμως δεν σημαίνουν ότι κάθε πυρηνικό είναι και απειλητικό.
Ο Δρ. Λιόλιος έρχεται με το βιβλίο του να μετριάσει την έλλειψη ενημέρωσης του κοινού για πυρηνικά θέματα. Είναι από τους ελάχιστους πυρηνικούς φυσικούς που ασχολούνται όχι μόνο με την επιστήμη του πυρήνα αλλά και με τις εφαρμογές του ( ωφέλιμες και δυνάμει καταστροφικές) στη ζωή προσώπων και λαών . Για το λόγο αυτό πρέπει να του είμαστε ευγνώμονες και τον
πρέπει να του είμαστε ευγνώμονες και να τον συγχαρούμε.
Το βιβλίο είναι σωστά οργανωμένο και τα θέματα αναλύονται με άψογη επιστημονική μεθοδολογία. Ακόμη τα παραδείγματα και οι αναλογίες που μεταχειρίζεται ο συγγραφέας από την καθημερινή ζωή για να κάνει το θέμα κατανοητό στο πλατύ κοινό είναι επιτυχή αν και υπάρχει πάντα αντιπαλότητα μεταξύ αλήθειας και διαύγειας όταν μιλάμε για τον πυρήνα" έχει πει ο διάσημος πυρηνικός φυσικός V. Weisskopf. [...]
Κώστας Τσίπης