Η αιώνια περιέργεια του ανθρώπου για την εξερεύνηση του κόσμου, μια περιέργεια που ξεκίνησε ως φυσική ανάγκη και θέληση για επιβίωση, είναι εκείνη που θεμελίωσε τις επιστήμες.
Ταξιδεύοντας στο μακρινό παρελθόν, βλέπουμε μπροστά μας τον άνθρωπο των σπηλαίων να ανακαλύπτει τη φωτιά και να εντυπωσιάζεται από τη δύναμη της. Η καύση είναι η χημική αντίδραση που οδήγησε την ανθρωπότητα από την προϊστορία στην ιστορία. Με τη φωτιά ο άνθρωπος ένιωσε τη θαλπωρή της θερμότητας, είδε τη λάμψη του φωτός και γεύτηκε τη μαγειρεμένη τροφή του. Άρχισε να κατεργάζεται τα μέταλλα και να κατασκευάζει εργαλεία και διάφορα αντικείμενα. Αυτά τον βοήθησαν στην εκμετάλλευση της γης και των ζώων, στην ανάπτυξη του εμπορίου και της τεχνολογίας. Με αυτά δημιούργησε τη γραφή κι έτσι μπόρεσε να διαφυλάξει τη γνώση μέσα στους αιώνες.
Θεμελιώθηκε μια επιστήμη με πολλαπλά πρόσωπα: Η περιήγηση του νου και των αισθήσεων στους χημικούς κήπους προκαλεί αυθόρμητα επιφωνήματα έκπληξης και θαυμασμού. Η Χημεία είναι η επιστήμη των χρωμάτων, των οσμών, των γεύσεων, της ακοής και της αφής!
Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας είναι αποτέλεσμα διδακτικής πράξης περίπου είκοσι χρόνων και γράφηκε με κύριο στόχο να αποτελέσει ένα βοήθημα που θα λειτουργήσει ως κώδικας για συστηματική μελέτη της Χημείας στο σχολείο. Τελειώνω παραθέτοντας αυτό που διατύπωσε ο μαθητής μου, Κωνσταντίνος Σιουμάλας, στο τέλος μιας σχολικής χρονιάς:
Χημεία ανόργανη, οργανική μαγική αλχημεία... Σύσταση ατομική, μοριακή, ενώσεις και στοιχεία, οξέα, βάσεις, άλατα της σοφίας νάματα, μέταλλα, αμέταλλα, αγωγιμότητα, δραστικότητα, εξουδετέρωση, καταβύθιση: θεέ μου, τι χυμεία! (από τον πρόλογο της συγγραφέως)