Με το κλασικό, πλέον, δίτομο έργο του, "Ισλαμική Ιστορία: Μία νέα ερμηνεία", ο καθηγητής της Ισλαμικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Έξετερ Μ.Α. Shaban, μας προσφέρει μία από τις σημαντικότερες μελέτες της ιστορίας της Ισλαμικής Αυτοκρατορίας, δηλαδή του Ισλαμικού Χαλιφάτου.

Ο Shaban εξετάζει, στον πρώτο τόμο, το Χαλιφάτο από την πρώτη, τη διαπλαστική του περίοδο των "θεϊκά καθοδηγούμενων" χαλιφών μέχρι το τέλος της πρώτης μεγάλης Δυναστείας των Ουμαγιά το 750 (έτος Εγίρας 132), αναλύοντας αφηγηματικά τα κεντρικά γεγονότα της περιόδου και δίνοντας ιδιαίτερη σημασία στους οικονομικούς παράγοντες που επηρέασαν την πρώιμη ισλαμική ιστορία. Στο δεύτερο τόμο ο συγγραφέας εξετάζει τα γεγονότα που έλαβαν χώρα από την άνοδο της δεύτερης μεγάλης δυναστείας, των Αβασιδών, μέχρι την εισβολή των Σελτζούκων, και ερμηνεύει τους λόγους της παρακμής της κεντρικής διοίκησης και της ανάπτυξης κεντρόφυγων δυνάμεων.

Το έργο βασίζεται σε ένα εκτενές πρωτογενές και δευτερογενές πραγματολογικό υλικό. Είναι μεθοδολογικά επαρκές και, το σημαντικότερο, απαλλαγμένο από τις οριενταλιστικού τύπου προσεγγίσεις και ερμηνείες ορισμένων δυτικών ισλαμολόγων που επιμένουν να ερμηνεύουν την αραβική πολιτική ως αποτέλεσμα συναισθηματικών ενεργειών των αράβων ηγετών "που βασίζονταν σε προσωπικά μίση και φανατικές ψευδαισθήσεις" και όχι σε "λογικά βήματα προς την αναζήτηση των στόχων τους."