Το έργο των Graham Allison και Philip Zelikow, "Essence of Decision: Explaining the Cuban Missile Crisis" ή, όπως αποδίδεται στα ελληνικά, "Η Κρίση της Κούβας: Η Ουσία της Απόφασης", αποτελεί το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα προσπάθειας κατανόησης και συστηματοποίησης της δυναμικής της διαδικασίας λήψης αποφάσεων. Αν και το ανά χείρας έργο τυπικά αποτελεί βελτιωμένη έκδοση του βιβλίου του Graham Allison, "Essence of Decision", που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1971 - έγινε ανάρπαστο, γνώρισε οξύτατη κριτική και υιοθετήθηκε έκτοτε ως βασικό εγχειρίδιο διδασκαλίας στα μεγαλύτερα αμερικανικά πανεπιστήμια - η συμμετοχή στη δημιουργία αυτής της έκδοσης ενός έμπειρου ιστορικού του Philip Zelikow, ο εμπλουτισμός της θεωρητικής προσέγγισης με σύγχρονες, χαρακτηριζόμενες από μια διεπιστημονικότητα τάσεις, όπως και η χρησιμοποίηση νέου ανέκδοτου αρχειακού υλικού προκειμένου για την μελέτη της σύγκρουσης της Κούβας και τη συνακόλουθη επαλήθευση μέσα από αυτή των θεωρητικών συμπερασμάτων, μα, πρώτιστα, η πιο μεστή από εμπειρία και συνέπεια προσέγγιση του θέματος -άμεσο αποτέλεσμα της παρεμβολής εικοσιπέντε ολόκληρων χρόνων μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης αυτής έκδοσης- δύνανται να προσδώσουν σε αυτό το έργο χαρακτήρα του πρωτότυπου.
Ο τρόπος διαπραγμάτευσης του θέματος, δηλαδή, η λεπτομερής ενασχόληση τόσο με το θεωρητικό υπόβαθρο όσο και με την περιπτωσιολογική μελέτη αναδεικνύει το βιβλίο σε ένα χρήσιμο "εργαλείο" όχι μόνο για τους συστηματικούς μελετητές της λήψης αποφάσεων ή/και της "προσφιλούς" κρίσης της Κούβας, αλλά και για τους φοιτητές, καθώς σε αυτό θα βρουν μια συνοπτική και επεξηγηματική καταγραφή των όσων λαμβάνουν χώρα στο γνωστικό πεδίο της διαδικασίας λήψης αποφάσεων στην εξωτερική πολιτική ενώ, παράλληλα, θα τους δοθεί η δυνατότητα να έχουν μια μεθοδική παρουσίαση ενός σημαντικού επεισοδίου του Ψυχρού Πολέμου. Κυρίως, όμως, ο τρόπος διαπραγμάτευσης του θέματος μπορεί να προσφέρει ένα ευχάριστο ανάγνωσμα στον καθένα που επιθυμεί να προβληματιστεί γύρω από το ερώτημα "πώς θα έπρεπε οι πολίτες να κατανοούν τις πράξεις των κυβερνήσεών τους", η απάντηση του οποίου ή η υπόδειξη μιας απάντησης, άλλωστε, αποτελεί και το βασικότερο στόχο των συγγραφέων, όπως οι ίδιοι τονίζουν.