Για να γράψει το βιβλίο αυτό ο Beevor βασίστηκε στο ακατέργαστο υλικό που βρήκε στα σημειωματάρια του Γκρόσμαν, όπου περιγράφονται οι εξοντωτικές συνθήκες στο ανατολικό μέτωπο, η ζωή και ο θάνατος των ανδρών του πεζικού, καθώς επίσης των πληρωμάτων των αρμάτων μάχης, των πιλότων, των ελεύθερων σκοπευτών και των αμάχων.

Όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στη Σοβιετική Ένωση το 1941, ο Βασίλι Γκρόσμαν κρίθηκε ακατάλληλος να υπηρετήσει τον στρατό και έτσι τέθηκε ως ειδικός ανταποκριτής της εφημερίδας του Κόκκινου Στρατού, Krasnaya Zvezda (Κόκκινο Αστέρι). Πέρασε τα τρία επόμενα χρόνια στο μέτωπο όπου κατέγραψε τις πιο ανελέητες μάχες που διεξήχθησαν ποτέ στην ιστορία. Ο Γκρόσμαν είδε με τα μάτια του τις φοβερές ήττες και τις απεγνωσμένες υποχωρήσεις του 1941, την άμυνα της Μόσχας και τις μάχες στην Ουκρανία. Τον Αύγουστο του 1942 τοποθετήθηκε στο Στάλινγκραντ, όπου παρέμεινε τέσσερις μήνες ενόσω εκτυλίσσονταν οι αμείλικτες οδομαχίες. Ήταν παρών στη μάχη του Κουρσκ, τη μεγαλύτερη μάχη τεθωρακισμένων που έγινε ποτέ στην Ιστορία και, καθώς ο Κόκκινος Στρατός προήλαυνε, έφτασε στο Berdichev, όπου επιβεβαιώθηκαν οι χειρότεροι φόβοι του για τη μητέρα του και για άλλους συγγενείς. Εβραίος και ο ίδιος, ανέλαβε τη μοιραία καταγραφή των θηριωδιών του Ολοκαυτώματος, που αποκαλύπτονταν όλο και σε μεγαλύτερη έκταση. Η ανταπόκρισή του "Η κόλαση που λεγόταν Treblinka χρησιμοποιήθηκε ως αποδεικτικό στοιχείο στη Δίκη της Νυρεμβέργης.

Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια ξεχωριστή αφήγηση του πολέμου στο ανατολικό μέτωπο από έναν αυτόπτη μάρτυρα και είναι ίσως μια από τις καλύτερες περιγραφές "της ανελέητης αλήθειας του πολέμου".