Το βιβλίο αυτό επιχειρεί τη συνοπτική επισκόπηση της ιστορικής εξέλιξης του ελληνικού Πανεπιστημίου και την αποτύπωση της σημερινής κατάστασης των πραγμάτων, καταλήγοντας σε μια σειρά προτάσεων πολιτικής, που αφορούν όλο το φάσμα οργάνωσης και λειτουργίας του Πανεπιστημίου.

«Το Πανεπιστήμιο εξακολουθεί να αποτελεί πρωταγωνιστή και συγχρόνως όρο συγκρότησης των σύγχρονων κοινωνιών. Ειδικά στην Ελλάδα, για λόγους ιστορικούς, που ανάγονται ιδιαίτερα στην πρόσφατη περίοδο της δικτατορίας, το Πανεπιστήμιο είχε πάντοτε και έναν ευρύτερο κοινωνικό και πολιτικό ρόλο. Αυτός ο ρόλος, η σύνδεσή του με την κοινωνία και τις ανάγκες της αλλά και η ίδια η αντίληψη του δημοσίου συμφέροντος συγκροτούν ένα πλαίσιο παραμέτρων, το οποίο δεν μπορεί να αγνοηθεί από μια σύγχρονη δέσμη προτάσεων πολιτικής».