Η Jean Rhys υπήρξε μια από τις σημαντικότερες συγγραφείς του 20ού αιώνα. Ο τρόπος γραφής της, τα θέματά της, βρίσκονταν μπροστά από την εποχή της, γιατί η Rhys γράφει για πραγματικές γυναίκες, χωρίς να νιώθει την ανάγκη να εγκλωβίσει τις πράξεις και, κυρίως, τις σκέψεις των ηρωίδων της στα κοινώς αποδεκτά πρότυπα.
Στο "Καλημέρα, μεσάνυχτα", η Σάσα έχει σωθεί από πνιγμό, έχει βγει από το σκοτεινό ποτάμι του παρελθόντος της και επιστρέφει στο Παρίσι της νιότης της, στο Παρίσι όπου κάποτε ένιωσε ευτυχισμένη, ερωτευμένη, ελεύθερη, προδομένη και εγκαταλειμμένη. Το μόνο που έχει να κάνει για να θάψει οριστικά τον παλιό της εαυτό είναι να αποφεύγει κάποια cafe, κάποιες γειτονιές, να μην πίνει υπερβολικά και ίσως οι παλιές πληγές να μην ανοίξουν. Όμως τα πρόσωπα γύρω της μοιάζουν εχθρικά, γεμάτα περιφρόνηση. Ακολουθώντας έναν συγκλονιστικό εσωτερικό μονόλογο ο αναγνώστης μεταμορφώνεται σε Σάσα, μπαίνει ουσιαστικά στη θέση της, ακόμα κι αν δεν ταυτίζεται μαζί της, και νιώθει τελικά μια βαθιά συμπάθεια για αυτήν τη γυναίκα που καλωσορίζει τη νύχτα.