Ποιες είναι οι διαφορές ανάμεσα σ\' ένα μοντέρνο και σ\' ένα μεταμοντέρνο μυθιστόρημα; Είναι ο μοντερνισμός "εκμαυλιστής του κόσμου"; Είναι ο σύγχρονος ρεαλισμός "διαφθορέας της πραγματικότητας"; Μπορούν να θεωρηθούν ο Βιζυηνός και ο Παπαδιαμάντης μοντερνιστές; Υπήρξε ποτέ μοντερνισμός, με την αυθεντική έννοια του όρου, στην Ελλάδα; Σε ποιον βαθμό η λεγόμενη "Γενιά του Τριάντα" υπήρξε μοντερνιστική; Με ποιον τρόπο μπορεί να συγκλίνει η νεωτερική με την αριστερή κριτική της λογοτεχνίας;
Το παρόν δοκίμιο επιχειρεί να απαντήσει σ\' αυτά και σ\' άλλα παρεμφερή ερωτήματα επιζητώντας να τεκμηριώσει την ανάγκη ανα-θεώρησης της νεοελληνικής πεζογραφίας.
Διαφθορείς του κόσμου, Εραστές της λογοτεχνίας και Παραβάτες συγγραφείς διασταυρώνονται σ\' αυτό τον τόμο που στοιχηματίζει στη διαρκή αξία χρήσης του λογοτεχνικού βιβλίου.