Φέρτε στο νου σας ένα φάσμα· ένα φάσμα που στη θέση των χρωμάτων που διαδέχονται το ένα το άλλο υπάρχουν ασυνήθιστες συμπεριφορές, οι οποίες αποτελούν έκφραση ανθρώπων λίγο διαφορετικών από εμάς και αφορούν σε μια μορφή αυτισμού. Στην άκρη του φάσματος, στα όρια με το "φυσιολογικό", βρίσκεται το σύνδρομο Asperger. "Ο όρος αυτισμός μπορεί να προκαλέσει σύγχυση... Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι το παιδί με σύνδρομο Asperger δεν παρουσιάζει μια ήπια μορφή αυτισμού, αλλά μια διαφορετική έκφραση της κατάστασης" επισημαίνει ο Tony Attwood.
Πώς είναι λοιπόν να βρίσκεται κανείς σε αυτή την κατάσταση;
Πώς είναι να θυμάται με εκπληκτική ακρίβεια γεγονότα από τον πρώτο χρόνο της ζωής του; Πώς είναι να τον θαμπώνουν τα λαμπερά χρώματα, να αντηχούν οι θόρυβοι πέντε φορές δυνατότερα στο κεφάλι του και να πρέπει να κλείνει τον κόσμο απέξω για να αποφύγει την "επίθεση των άλλων; Πώς είναι να υποφέρει όταν τον χαϊδεύουν και συγχρόνως να επιθυμεί να τον αγκαλιάσουν σφικτά; Πώς είναι να δυσκολεύεται να κοιτάξει τους άλλους κατάματα; Πώς είναι να ζει σε έναν κόσμο που οι προθέσεις και οι σκέψεις των άλλων είναι γρίφος; Τέλος, πώς είναι να αντιλαμβάνεται τη διαφορετικότητά του;