Δύσκολο βιβλίο αλλά αξίζει να διαβαστεί.

Ένα βιβλίο που με ταλαιπώρησε για κοντά δύο εβδομάδες και το προτείνω με μεγάλη επιφύλαξη, μόνο για σκληροπυρηνικούς αναγνώστες, φανατικούς μελετητές της ευρωπαϊκής Ιστορίας πλέον και μόνο. Συνέχεια του Τυπωθήτω κι όπως έλεγα και σε εκείνη την παρουσίαση, οι συγγραφείς έχουν έτοιμες άλλες δύο συνέχειες, που μεταξύ μας δεν σκοπεύω να τις διαβάσω. Δηλαδή τι άλλο πια θα συμβεί σε αυτόν τον ταλαίπωρο 16ο αιώνα και θα χωρέσει με τη βία σε μια μυθιστορηματική πλοκή;

Δεκαεπτά χρόνια μετά το πρώτο βιβλίο, ο νάνος (τότε παραγιός του ξενοδοχείου, τώρα έξτρα βοηθός σε πλούσιο αγροτόσπιτο της οικογένειας Σπάντα), σύζυγος πλέον της πόρνης Κλορίνιτια, που έχει εξελιχθεί σε σοφή μαμή και της ζητούν τη βοήθεια όλες οι γυναίκες Ρώμης και περιχώρων, ο νάνος λοιπόν θα προσληφθεί για να βοηθήσει στις πλούσιες, πενθήμερες ετοιμασίες του γάμου του γιου Σπάντα και με έκπληξη θα διαπιστώσει ότι ο Άτο Μελάνι είναι ανάμεσα στους καλεσμένους! Ποιος λοιπόν ο σκοπός της παρουσίας του στη γιορτή; Ποια τα βαθύτερα σχέδιά του; Θα τον εμπιστευθεί τελικά ο νάνος; Άλλαξε συμπεριφορά ο Άτο ή εξακολουθεί να εκμεταλλεύεται και να δωροδοκεί;

Λοιπόν για να μην ταλαιπωρήστε: από τη μια πεθαίνει ο Κάρολος Β΄, βασιλιάς της Ισπανίας, και δυστυχώς χωρίς απογόνους, και από την άλλη ο νέος πάπας Ιννοκέντιος ΙΒ΄ γιορτάζει άλλο ένα ιωβηλαίο της παπικής εκκλησίας (φήμες κυκλοφορούν ότι είναι ετοιμοθάνατος). Ο Βασιλιάς της Ισπανίας ζητά λύση διαδοχής από τον Πάπα κι έτσι ο Άτο Μελάνι με ένα σωρό συνωμοσίες και συνεργούς πλαστογραφεί την υπογραφή του Πάπα και προτείνει ως διάδοχο τον εγγονό του Λουδοβίκου ΙΔ΄, Φίλιππο του Ανζού, με αποτέλεσμα ο Λουδοβίκος να βάζει χέρι στις ισπανικές κτήσεις. Αυτή η κίνηση πυροδοτεί έναν σκληρό κι αιματηρό πόλεμο σε όλη την Ευρώπη, με τις αποιικίες και τις κτήσεις όλων, τα σύνορα και τα δεδομένα να αμφισβητούνται απ΄όλους. Ανάμεσα στους συνεργούς είναι και η Μαρία Μαντσίνι, ερωμένη του Λουδοβίκου ΙΔ΄, την οποία η Βασιλομήτωρ εξεδίωξε από την αυλή και ο Λουδοβίκος, που δεν πρόκειται να ερωτευτεί ποτέ ξανά καμία γυναίκα, να ξεσπά σε όλες τις θηλυκές υπάρξεις του κράτους του και του κρεβατιού του.

Όλα αυτά, που δίνονται με το σταγονόμετρο, ο Μελάνι φωτίζεται πότε ένοτνα και πότε ελάχιστα, διανθισμένα από ένα σωρό λεπτομέρειες φαγητών, ντυσιμάτων, τρόπων διασκέδασης, τρόπων ξεγέννησης, νοοτροπιών για τη μαιευτική και για το πώς να έρχονται στον κόσμο υγιή παιδιά (να φανταστείτε ότι αν γεννηθεί μαύρο παιδί από λευκή, άρα τρέχα γύρευε πώς πέρναγε την ώρα της τα βράδια η ύπανδρος σύζυξ, έλεγαν οι μαίες, α δεν είναι τίποτα είδε έναν μαύρο δούλο στον δρόμο και εντυπώθηκε η εικόνα του στο μυαλό της!!!!). Αναλυτικές περιγραφές, αναλυτικές σκευωρίες, αναλυτικοί χαρακτήρες, κάτι σαν φάντασμα που δεν κατάλαβα πώς το εξηγεί ο συγγραφέας, ελάχιστες ανατροπές, άρχισα να πηδάω σελίδες στο τέλος. Να φανταστείτε ούτε καν ασχολήθηκα με τις ιστορικές επεξηγήσεις και τεκμηριώσεις!

Επίσης αυτήν τη φορά ο Λαυρέντιος που είχε στείλει το πρώτο αντίγραφο του Τυπωθήτω στα χέρια του Γραμματέα της Επιτροπής για την Ανακήρυξη των Αγίων ώστε να σκεφτεί καλύτερα πριν αγιοποιήσει τον Ιννοκέντιο ΙΑ΄τώρα βρίσκεται εξόριστος σε απόμερο μέρος της Ιταλίας, διαμαρτύρεται στο ίδιο άτομο και του στέλνει κι άλλο χειρόγραφο των συγγραφέων που είχε γνωρίσει! Πώς και γιατί επίσης δεν πολυκατάλαβα.

Τέλος πάντων, πολύ δύσκολο, πολύ μπερδεμένο, πολύ αναλυτικό, το αφήνω στη δική σας κρίση. Την κατάσταση την κάνει χειρότερη η μετάφραση, που εδώ είναι πάρα πολύ αδύνατη (για να μην τη χαρακτηρίσω αλλιώς), με ένα σωρό λέξεις και συντάξεις που δεν ευσταθούν στην ελληνική γλώσσα (αποκορύφωμα: η απόδοση της βασίλισσας της Λήμνου Υψιπύλης ως Ισιφίλη-σελ. 190, δηλαδή έλεος με την απροσεξία!).

Η έκδοση συνοδεύεται από σιντί, που δυστυχώς η δική μου κόπια δεν είχε και δεν ξέρω να σας πω τι ακόυγεται και πόσο ταιριάζει με την ατμόσφαιρα (;) του βιβλίου.