Βιβλίο Όψεις της Βουλγαρικής κατοχής στην ανατολική Μακεδονία, 1916-1918
Συγγραφέας Σπυρίδων Σφέτας
Κατηγορία Δοκίμιο ιστορίας
Εκδότης Επίκεντρο
Συντάκτης-ρια Γιάννης Ρουσιάς

Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!

Στην περιοχή της ανατολικής Μακεδονίας μας μεταφέρει με τη μελέτη του αυτή ο Σπυρίδων Σφέτας την περίοδο του πρώτου παγκοσμίου πολέμου.

Η Βουλγαρία, η μοναδική αναθεωρητική δύναμη μετά τους βαλκανικούς πολέμους, προσπαθεί να επεκταθεί με κάθε τρόπο προς το Αιγαίο. Η Ελλάδα είναι σε ένα έντονο εμφυλιοπολεμικό κλίμα καθώς έχει ξεσπάσει ο εθνικός διχασμός ανάμεσα στον Βενιζέλο και τον βασιλιά Κωνσταντίνο και αποτελεί φαινομενικά τον αδύναμο κρίκο στην περιοχή σε μια δύσκολη συγκυρία.

Οι Βούλγαροι, οι οποίοι έχουν βγει στον πόλεμο στο πλευρό των κεντρικών δυνάμεων, δράττονται της ευκαιρίας να καταλάβουν την περιοχή της ανατολικής Μακεδονίας. Οι συνθήκες που επικρατούν κατά τη διάρκεια αυτής της κατοχής είναι αρκετά σκληρές, αρκετοί χάνουν τη ζωή τους από την πείνα, ενώ άλλοι αναγκάζονται να πάνε στη Βουλγαρία να δουλέψουν με την ελπίδα ότι θα καταφέρουν να επιζήσουν.

Αυτό είναι το γενικό κλίμα μέσα στο οποίο κινείται ο συγγραφέας και μας περιγράφει τα γεγονότα της εποχής στη συγκεκριμένη γεωγραφική ζώνη. Η μελέτη εκδίδεται σε συνεργασία με το κέντρο πολιτιστικής ανάπτυξης ανατολικής Μακεδονίας και αποτελεί ουσιαστικά την πρώτη μελέτη για τα συγκεκριμένα γεγονότα.

Διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο:

Στο νέο του πόνημα ο Σπυρίδων Σφέτας, βασιζόμενος κυρίως σε ελληνικές και γερμανικές αρχειακές πηγές, θίγει όψεις της βουλγαρικής κατοχής στην Ανατολική Μακεδονία κατά την περίοδο 1916- 1918, ένα θέμα που δεν έχει επαρκώς μελετηθεί. Οι στόχοι της βουλγαρικής πολιτικής ήταν η εξόντωση του ελληνικού πληθυσμού είτε με θάνατο εξ ασιτίας, είτε δια των βίαιων εκτοπισμών στη Βουλγαρία, κυρίως του άρρενος πληθυσμού, είτε δια του πλήρους εκβουλγαρισμού των εναπομεινάντων. Η Βουλγαρία ήθελε να δημιουργήσει μια βάση για την προσάρτηση της Ανατολικής Μακεδονίας (η Δυτική Θράκη τότε, 1913- 1919, ανήκε στη Βουλγαρία), επικαλούμενη τη βουλγαρική πληθυσμιακή υπεροχή και ισχυριζόμενη ότι η Ανατολική Μακεδονία και η Δυτική Θράκη αποτελούν μια φυσική και οικονομική ενότητα με το Παλαιό Βασίλειο της Βουλγαρίας.