Βιβλίο Συγχώρεση
Συγγραφέας Τριανταφύλλου Σώτη
Κατηγορία Κοινωνικό
Εκδότης Πατάκης
Συντάκτης-ρια Έλλη Δέδε

Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!

Η Αντόνια ζει στην Αμερική με το σύζυγο και τη μοναχοκόρη της. Η ζωή της ανατρέπεται όταν η κόρη της απάγεται και δολοφονείται-απρόσμενα κι αναίτια. Αντόνια καλείται να αναμετρηθεί με την ύστατη οδύνη, να διασχίσει όλες τις σκοτεινές διαδρομές του πένθους και να αντιμετωπίσει την πρόκληση της αναμέτρησης με το δολοφόνο του παιδιού της...

Η Συγχώρεση της Σώτης Τριαντάφυλλου είναι ένα έργο το οποίο διαβάζεται απνευστί . Αυτό όμως δε συνεπάγεται ελαφρότητα- τουναντίον, μοιάζει να ακολουθεί το νόμο της φυσικής οπού η πυκνότητα κι όχι ο όγκος προσδιορίζει το "βάρος". Έτσι ισχύει και με τη "Συγχώρεση" κι αυτό είναι το επίτευγμα της συγγραφέως.

Η Συγχώρεση είναι ένα έργο αποδόμησης και ανασύνθεσης, που στο μικρό του μέγεθος κομίζει αφοπλιστικές αλήθειες.

Βιβλίο που κινείται σε δυο επίπεδα-ως κοινωνιολογικό σχόλιο και ταυτόχρονα ως βαθύ ψυχογράφημα.

Η Συγχώρεση καταρχήν, αποσυνθέτει πλήρως την επίπλαστη γαλήνη της μέσης, τυπικής αμερικανικής οικογενείας, η οποία δεν μπορεί να παραμείνει αμέτοχη στο τοξικό περιβάλλον μιας αποσαθρωμένης κοινωνίας. Έχει κι αυτή μερίδιο ευθύνης στην αποχαλίνωση των ηθών!

Είναι οι ρηχές σχέσεις η έλλειψη ζεστασιάς, είναι ο ατομισμός, κυρίαρχα στοιχειά της αμερικανικής κουλτούρας, που ξεκινούν από την οικογένεια για να γίνουν ρίζα πολλών δεινών, που επεκτείνονται στο μακρόκοσμο της κοινωνικής συνύπαρξης και των θεσμών..

Με αφορμή ένα φρικιαστικό έγκλημα, υπονοείται η σιωπηρή συνενοχή όλων στην ανάδυση της εγκληματικότητας, του " Κακού ",το οποίο στην ουσία δεν ανήκει σε ένα "απενοχοποιητικό" περιθώριο έξω από μας, αλλά ξεπηδά από τα σπλάχνα της κοινωνικής πραγματικότητας την οποία όλοι μας συνθέτουμε.

Γι’ αυτό το λόγο, εν προκειμένω ρεβανσισμός της θανατικής ποινής ως απάντηση στα ειδεχθέστερα εγκλήματα δε δρα αποτρεπτικά, δεν αποκαθιστά τη δικαιοσύνη, δεν επιφέρει λύτρωση κι αυτό υπογραμμίζεται από δυο πλευρές. Την κοινωνική, αλλά και την εστίαση στα πρόσωπα.

Χωρίς καθαγιασμούς, μελοδραματισμούς ή απλουστεύσεις η τολμηρή "ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ" δίνει βήμα και στον εγκληματία, επιστρέφοντάς του το δικαίωμα στην ανθρώπινη υπόσταση--με όλη τη διαστροφή, την τραγικότητα, τη μοναξιά της... Μια ισορροπία την οποία πετυχαίνει η Σώτη Τριανταφύλλου πολύ πειστικά και στο επίπεδο της ματιάς στην κοινωνία, αλλά και από την άποψη της σκιαγράφησης της ατομικής ψυχολογίας -στα πλαίσια της Απώλειας. Απώλεια για όλους.

Η Μάνα στη Σωτη, ταλαντεύεται ανάμεσα στη Μητρική Αγάπη, στη Νοσταλγία, στην Απώλεια, την Οργή και την τιτάνια προσπάθεια Αποδοχής.

Ο Εγκληματίας ταλαντεύεται ανάμεσα στο Ζώο και το Παιδί, ανάμεσα στην Ενοχή και στην Αφέλεια -τη Θηριωδία και την Ανθρωπιά

Η Άφεση, τελικά, δεν έρχεται μέσα από το πρίσμα της υπερβατικής ανεξικακίας του Ευαγγελίου, αλλά ως επιστέγασμα μιας εξαιρετικά επώδυνης διαδρομής προς την αποδοχή κι εν τέλει την αυτογνωσία. Είναι δηλαδή το απαύγασμα της ηθικής ωριμότητας -αυτή ακριβώς που λείπει από την κοινωνία μας, αυτή που θα ήταν απαρχή για μια εκ βάθρου εξυγίανση σε επίπεδο ατομικοτήτων πρώτα κι έπειτα σε επίπεδο συνόλου.

Νευρώδης αφήγηση, γρήγορος ρυθμός κι αμεσότητα, που καθιστούν το έργο πολύ υποβλητικό.

Ως ανατομία της αμερικανικής κοινωνίας, σε συνδυασμό με την τολμηρή θεματολογία και την οικονομία του λόγου ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ παραπέμπει στο ύφος της Τζόυς Κάρολ Όουτς-ειδικότερα την περίπτωση του σύντομου αφηγήματος της Ο ΒΙΑΣΜΟΣ, το οποίο επίσης αφορά στην κακοποίηση κόρης και τον αγώνα μιας μητέρας για δικαίωση.

Ενώ όμως και η Όουτς θέτει απερίφραστα το πρόβλημα θεσμικού ελλείμματος, όπως κι η Σώτη, η Όουτς διακόπτει τη διαδικασία της λύσης και δίνει μια απάντηση μη πειστική, χωρίς ρεαλισμό.

Η Σώτη, αντιθέτως παίρνει θέση και -χωρίς να ευαγγελίζεται την εύκολη λύση- μας θέτει προ των ευθυνών μας.

Με αυτό της το βιβλίο η Σωτη Τριανταφυλλου προσφέρει ένα "μεγάλο" έργο σε ...μικρό μέγεθος. Από αυτήν την πλευρά, η ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ της Σώτης, μπορεί να παραβληθεί προς το έργο «Αφέντης και Δούλος» του Τολστόι, το οποίο επίσης μέσα από βραχυλογική, παραστατική αφήγηση και ζωηρή εικονοπλασία προσφέρει ένα λιτό αφήγημα, που τελικά στη λύση του κομίζει ένα βαθύ μήνυμα ανθρωπιάς και τελείωσης, που άλλα έργα χρειάζονται σελίδες επί σελίδων και πλήθος αναλύσεων για να το αναδείξουν.

Η ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ είναι ένα έργο συγκλονιστικό που μένει αξέχαστο κι αλλάζει προς το καλύτερο την οπτική μας απέναντι στη ζωή.