Βιβλίο Μεθυστής
Συγγραφέας Γιάννης Καλπούζος
Κατηγορία Νεοελληνική πεζογραφία - Μυθιστόρημα
Εκδότης Χάρτινη Πόλη
Συντάκτης-ρια Κωνσταντίνος Ιωακειμίδης

Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!

Είχα την τιμή και τη χαρά να τον γνωρίσω πριν χρόνια μέσα σε ένα ραδιοφωνικό στούντιο. Του πήρα συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης. Θυμάμαι είχα πολύ τρακ. Δεν είναι και λίγο να παίρνεις συνέντευξη από έναν διάσημο και καταξιωμένο συγγραφέα όπως είναι ο Γιάννης Καλπούζος.

Φυσικά και έχω διαβάσει όλα του τα βιβλία. Το ένα είναι καλύτερο από το άλλο. Χωρίς όμως να θέλω να αδικήσω τα προηγούμενα θα πω ότι ο Μεθυστής ανήκει χιλιόμετρα μακριά. Σε αυτό το μυθιστόρημα το οποίο το ζεις κυριολεκτικά καθώς το διαβάζεις, ο συγγραφέας ανέβασε τον πήχη ακόμα πιο ψηλά. Του πήρε καιρό μέχρι να το ολοκληρώσει και αυτό φαίνεται στο πόσο καλοδουλεμένο είναι. Σε τραβάει σαν μαγνήτης. Δυσκολεύτηκα πολύ να το αφήσω από τα χέρια μου. Με κέρδισε και πραγματικά δεν είχα καμία αμφιβολία για αυτό. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα που καθώς κυλούν οι σελίδες αφήνει ανεξίτηλα τα σημάδια του. Είναι ένα βιβλίο το οποίο θα το αγαπήσετε σας το λέω με σιγουριά. Και σας μιλώ εκ πείρας δε θα χάσετε το χρόνο σας διαβάζοντάς το. Τα συναισθήματα που μου προκάλεσε ήταν πολλά. Ευχαρίστως αν είχα άπλετο χρόνο θα το διάβαζα ξανά. Φοβάμαι όμως μη χαθεί η μαγεία του. Πρέπει να υπάρχει σε κάθε βιβλιοθήκη. Ένα σπάνιο έργο τέχνης. Ένα βιβλίο αμύθητης λογοτεχνικής αξίας! Σπεύσατε!

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

Κρήτη 1937-1945. Χρόνια σαν αιχμηρές ακίδες, αλλά και με φωτεινά φτεροκοπήματα.

Ο Νέστορας πορεύεται με την αρχή: Ευτυχώς χρωστάω στη ζωή και δε μου χρωστάει. Η Αριάνθη αναρωτιέται: Μήπως αν τα βάνεις όλα σε τάξη σου ξεφεύγει η ζωή; Ο Μιχαλαριάς, με τη μισή καρδιά του από γρανίτη και την άλλη μισή από βαμβάκι, αφότου ξεκάμπισε στο χνούδι της γης, έζησε ωσάν μανιασμένος ταύρος. Η πασίχαρη Βιολέτα δηλώνει: Ή με τον Τίτο ή σε μοναστήρι. Ο Ντιραβένας, καταπώς λέει, μετατρέπεται σε σκαντζόχοιρο για να μην τον φάνε οι αλεπούδες. Η Καδιανιά αντροκαλεί τα κύματα. Στο πρόσωπο του Χαραλάμπη Γιανναδάκη σμίγει η έκρηξη με τη γαλήνη.

Δικτατορία Μεταξά, το Ελληνοϊταλικό Μέτωπο, η μάχη της Κρήτης, η ανηλεής γερμανική κατοχή στο νησί και η αντίσταση. Τα φοβερά κι εγκληματικά αντίποινα των Γερμανών, η προπαγάνδα και η κατατρομοκράτηση του λαού, η κοινωνική ανισότητα, τα δόντια της πείνας, μαυραγορίτες, δωσίλογοι, καταδότες, άνθρωποι χωρίς κανέναν ηθικό και ιδεολογικό φραγμό, αλλά κι εκείνοι που όταν στέκονται μπροστά σου χαμηλώνεις το βλέμμα όπως στην κονταριά του ήλιου.

Ξυπόλυτες αλήθειες και παπουτσωμένα ψέματα. Ανυπόταχτοι, αγωνιστές,  σκιαγμένοι, υποκριτές, πολτοποιημένες συνειδήσεις, μίσος, απληστία και αχαριστία. Η ψυχή της γυναίκας που χτυπήθηκε στο αμόνι της άνοιξης και του άντρα στο αμόνι του χειμώνα, ένα ματωμένο κροσσωτό κεφαλομάντηλο κι ο μεγαλύτερος πλούτος της ζωής: Δυο μάτια να σε θωρούν με λαχτάρα.