Βιβλίο Παγιδευμένοι στις σκιές
Συγγραφέας Αντιγόνη Τσίτσιλα
Κατηγορία Αστυνομικό μυθιστόρημα
Εκδότης Πνοή
Συντάκτης-ρια Δέσποινα Μπλαστροπούλου

Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!

Μέρες τώρα περίμενες καρτερικά στην άκρη
του γραφείου μου.. παγιδευμένο στη σκιά πολλών βιβλίων.
Να'μαστε λοιπόν οι δυο μας εδώ πέρα...
να ξεδιαλύνουμε τις σκιές.
Να ανακαλύψουμε τον δολοφόνο,
τα κίνητρα για να διαπραχθεί ένας φόνος,
τα κίνητρα για να γραφτεί ένα αστυνομικό μυθιστόρημα.
Τέσσερις ημέρες πριν τον φόνο..
Σε ακούω να διηγείσαι

Ο δρόμος ήταν μούσκεμα από την ξαφνική νεροποντή…

Μακάρι να έβρεχε κι εδώ λιγάκι να δροσίσει.. να καθαρίσει
κι όμως η βροχή αργοπορεί αφηρημένη σε αντίθεση
με την δυναμική Αλεξάνδρα, την υπεύθυνη αστυνομικό
που έχει αναλάβει την ανθρωποκτονία.
Πιστεύεις ότι θα τα καταφέρει;
Πολύτιμος ο χρόνος.
«Στο σκοτάδι μέχρι και η σκιά σου σ’ εγκαταλείπει..»
Έτσι μπορεί και να ξεγελαστείς.. καραδοκεί ο κίνδυνος
Μόνη, χαμένη, εξαντλημένη.. μα με θέληση, μας αφήνει ελευθερία αναζητήσεων, υποθέσεων, σε ένα αρκετά περίπλοκο περιβάλλον που είναι γεμάτο ανεξήγητα φαινόμενα.
Πνιγόμαστε σε ενδείξεις που δεν γίνονται ποτέ αποδείξεις..

Μα Ποιος και γιατί είναι δολοφόνος;
Το παρελθόν στήνει παγίδες στα σκοτάδια.
Μυστικά, ψέματα, προδοσία, έρωτας, απάτη, θλίψη.. αναζήτηση του εαυτού μέσα σε ένα διασπαρμένο ασυνάρτητο και σκληρό κόσμο.

Η γραφή γοργή, χωρίς καλολογικό, καλλιτεχνικό φορτίο.
Τίποτα περιττό δεν υπάρχει στις περιγραφές της.
Οι συνδυασμοί σχέσεων, ηρώων, σκέψεων, γεγονότων με πληρότητα. Οι ήρωες της άνθρωποι σχεδόν καθημερινοί, άψογα ψυχογραφημένοι.
Την ακολούθησα με γοργό ρυθμό και προσοχή μα δεν μου έκοψε την ανάσα.. λείπει εκείνη η δόση δυνατού μπαχαρικού.
Μα ίσως αυτό να ήταν καλό για το ευαίσθητο στομάχι μου!!

Κι άλλωστε είναι η πρώτη της ανθρωποκτονία…
ακόμη στην αρχή
Όμως σίγουρη για τις ικανότητες της και κυρίως το πάθος της.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου...

«Για σένα μπορώ να σκοτώσω, μπορώ και να πεθάνω. Εσύ είσαι το φως της ζωής μου. Τώρα πια έχω έναν σκοπό. Να σε κάνω περήφανο. Να μ’ αγαπήσεις. Εγώ σ’ αγαπώ. Από τώρα και για πάντα. Μέχρι να πεθάνω…»

Η αστυνόμος Αλεξάνδρα Παναγιώτου έκλεισε το ημερολόγιο του θύματος μ’ ένα πνιγηρό αίσθημα στο στήθος που τη βάραινε σαν ταφόπλακα. Το θύμα είχε προαναγγείλει το τέλος του και δεν μπορούσε να κάνει τίποτα πια για να το σώσει. Ένας από τους υπόπτους ήταν ένα οικείο της πρόσωπο, και η ίδια ήταν αντιμέτωπη με σκιές που είχε θάψει στο παρελθόν, αλλά με την υπόθεση αυτή ζωντάνεψαν και πάλι.

Αλεξάνδρα, Μυρτώ, Ελπίδα, Σοφία. Τέσσερις γυναίκες με κοινά βιώματα που τις χωρίζουν πολλά και τις συνδέει ένας φόνος. Ένα παρελθόν που επιστρέφει για να καθορίσει ίσως για τελευταία φορά τη ζωή τους. Γιατί το παρελθόν σε κυνηγά όσο δεν καταφέρνεις να το αφήσεις ολοκληρωτικά πίσω σου. Είσαι παγιδευμένος στις σκιές του και σε σκοτώνει κάθε μέρα κι από λίγο. Και τότε, μπορεί να υπάρχεις, αλλά δεν ζεις…