Πως γράφω κριτική; | Είμαι Συγγραφέας | Είμαι Εκδότης | Είμαι Βιβλιοπώλης | Live streaming / Video |
Βιβλίο Al Tira
Συγγραφέας Σάρα Προφέτα
Κατηγορία Κοινωνικό Μυθιστόρημα
Εκδότης Bookguru.gr
Συντάκτης-ρια Κωνσταντίνος Ιωακειμίδης
Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!
«Υπάρχει το καλό και το κακό, το φως και το σκοτάδι, η ύλη και το πνεύμα. Όλα καλά, δηλαδή. Αυτά ήταν όσα γνωρίζαμε όλη μας τη ζωή. Εμείς, εγώ και ο Νταρ, είχαμε διαλέξει το φως, το καλό. Γιατί, λοιπόν, μου χρέωνε μανιχαϊκότητα;
Ήταν η αμέσως επόμενη σκέψη για την ορθότητα ή όχι της λέξης που έφτιαξα, που με οδήγησε στην αληθινή έννοια. Η ύπαρξη της ζωής δε βασίζεται σε ένα δίπολο. Δεν υπάρχει άσπρο ή μαύρο μόνο. Η μονόπλευρη επιλογή χειραγωγεί τη σκέψη και η γνώση ότι επιλέγεις αυτονόητα το φως ή το καλό, σε κοιμίζει και σε αποσπά από την όποια προοπτική υπάρχει για να μεγαλώσεις τα όρια αυτής της ίδιας της σκέψης, να ψάξεις περισσότερες έννοιες και να εμβαθύνεις σε ό,τι υπάρχει. Αφήνοντας στην άκρη τις όποιες θρησκευτικές έννοιες ήθελε να μεταλαμπαδεύσει ο Πέρσης Μάνης τον 3ο μ.Χ. αιώνα, το δίπολο στη ζωή μου ήταν ένα γεγονός. Αυτός το διέκρινε, πολύ πριν το αναγνωρίσω εγώ. Το «ουδέν κακόν αμιγές καλού» των αρχαίων φιλοσόφων, έλεγε ακριβώς αυτό. Πάντα να δοκιμάζεις τα σύνθετα εδάφη της αντιπαράθεσης των ιδεών.»
Υπάρχουν πολλές κατηγορίες βιβλίων. Τα κοινωνικά, τα αισθηματικά, τα αστυνομικά, τα θρίλερ και άλλα πολλά. Κάποια είναι αληθινά διαμάντια και κάποια άλλα απλώς αδιάφορα. Το νέο βιβλίο της Σάρα Προφέτα είναι μια κατηγορία από μόνο του. Πρόκειται για ένα ξεχωριστό βιβλίο πέρα από τα συνηθισμένα το οποίο με συγκλόνισε. Ένα βιβλίο που με κέρδισε από τις πρώτες κιόλας σελίδες. Πιστέψτε με δε θα αφήσει κανέναν παραπονεμένο. Δε θα σας απογοητεύσει για αυτό δεσμεύομαι.
Το σκοτεινό εξώφυλλο του βιβλίου σε συνδυασμό με το κείμενο στο οπισθόφυλλο μου κέρδισε αμέσως το ενδιαφέρον και με έκανε να αρχίσω να το διαβάζω χωρίς να αφήσω λεπτό να πάει χαμένο. Κατάλαβα ότι είχα να κάνω με ένα ιδιαίτερο ανάγνωσμα μεγάλης λογοτεχνικής αξίας.
Η συγγραφέας, με έναν εντελώς δικό της αριστοτεχνικό τρόπο και με μια δική της μυστική «συνταγή» που μόνο εκείνη ξέρει καταφέρνει και τα συνδυάζει όλα μαζί χωρίς φυσικά να μπερδεύει τον αναγνώστη. Πόλεμο και ειρήνη. Αγάπη και μίσος. Θάρρος και φόβο. Φως και σκοτάδι. Έρωτα. Ο έρωτας ο ανυπέρβλητος που δύσκολα τον νικάς. Όλα όσα προανέφερα δημιουργούν έντονα συναισθήματα.
Το βιβλίο είναι καλογραμμένο και καλοδουλεμένο. Δεν κάνει κοιλιές και δεν έχει κουραστικές επαναλήψεις. Η πένα της συγγραφέως είναι επίσης ξεχωριστή. Διαβάζοντας το βιβλίο δηλαδή καταλαβαίνεις ότι άφησε τα δικά της σημάδια, την ίδια της την ψυχή σε κάθε παράγραφο σε κάθε σελίδα. Τα πάντα είναι άρτια ευθυγραμμισμένα μέχρι και την τελευταία τελεία.
Το βιβλίο διαβάζεται απνευστί. Ναι, το ξέρω πολύ καλά ότι τη λέω συχνά αυτήν την έκφραση όμως αν ήταν ένα βιβλίο που δεν άξιζε δε θα αφιέρωνα τον χρόνο μου σε αυτό. Αντιθέτως, το βιβλίο της συγγραφέως δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου. Τόσο δυνατό και τόσο ενδιαφέρον.
Συγκινήθηκα σε πάρα πολλά σημεία χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το βιβλίο γίνεται μελό. Αγωνιούσα με τους πρωταγωνιστές και τις μάχες που δώσανε για να κερδίσουν αυτό που τους αξίζει. Όλοι τους πρωταγωνιστές σε ένα θεατρικό έργο με πολλές απαιτήσεις. Σκηνοθέτης η ίδια η συγγραφέας φυσικά.
Το «ΑL TIRA» είναι ένα σπάνιο έργο τέχνης. Ένας ρεαλιστικός πίνακας ζωγραφικής με πολλά ζωηρά χρώματα ανακατεμένα. Μια παρτιτούρα σε συμφωνική ορχήστρα. Ένα βιβλίο που γράφτηκε με πολλή αγάπη για να διαβαστεί από όλους εμάς με πολλή αγάπη επίσης.
Θέλω να δώσω τα θερμά μου συγχαρητήρια στη συγγραφέα και να της ευχηθώ να φτάσει ψηλά!!
Διαβάστε το και θα με θυμηθείτε…
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
Πώς είναι ξαφνικά, το πιο αγαπημένο πρόσωπο της ζωής σου, να βρίσκεται παγιδευμένο σε μια θανάσιμη πραγματικότητα;
Πώς είναι, να νιώθεις αβοήθητη, ανάμεσα σε αυτούς που αγαπάς και σε αυτό που είσαι;
Ο μόνος τρόπος να αποδείξει στον Αρί τον γοητευτικό, βλοσυρό πράκτορα της αντιτρομοκρατικής, την αθωότητα του αγαπημένου της φίλου Ντάριους, ήταν να τον προδώσει.
Όμως πώς σταματάς αυτούς που είναι αποφασισμένοι να σπείρουν τον θάνατο; Με ποιο τρόπο αναχαιτίζεις το βαθιά ριζωμένο μίσος;
Τί γίνεται όταν το κυνηγητό των τρομοκρατών γίνεται αμφίδρομο; Τι γίνεται όταν ο ακατέργαστος τρόμος σε αποδομεί σε χίλια κομμάτια;
Τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο.
Μέσα στο τρομακτικό σκοτάδι το μόνο που της δίνει δύναμη, είναι η φωνή του που ψιθυρίζει στην ψυχή της:
Μη φοβάσαι Έστερ, εγώ είμαι εδώ…