Βιβλίο Ο Μεγάλος Υπερσιβηρικός
Συγγραφέας Θεόδωρος Χ. Χήρας
Κατηγορία Κοινωνικό Μυθιστόρημα
Εκδότης 24 Γράμματα
Συντάκτης-ρια Κωνσταντίνος Ιωακειμίδης

Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!

Μια μεγάλη αλήθεια είναι ότι ενώ έχω αμέτρητα βιβλία στο σπίτι, πολλά από αυτά αργώ να τα πιάσω στα χέρια μου και άλλα δεν προλαβαίνω να τα ολοκληρώσω. Εδώ τα πράγματα είναι αλλιώς. Θα εξηγηθώ ευθύς αμέσως. Ήταν μεγάλο λάθος μου που άφησα το συγκεκριμένο βιβλίο τόσο καιρό να παραμένει στα αδιάβαστα στο κομοδίνο μου δίπλα από το κρεβάτι. Έπρεπε (αν και σιχαίνομαι τα πρέπει) να το είχα διαβάσει νωρίτερα. Όμως, όπως λέει και ο λαός «κάλλιο αργά παρά ποτέ!»

Το νέο βιβλίο του κύριου Χήρα είναι ένα υπέροχο αναγνωστικό ταξίδι από αυτά που με καθηλώνουν και μου κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον. «Ο Μεγάλος Υπερσιβηρικός» είναι ένα σπάνιο στολίδι μικρό σε μέγεθος (μόλις 127 σελίδες) αλλά με μεγάλη λογοτεχνική αξία. Είναι μια ιστορία που σε αρπάζει από το χέρι και σε πηγαίνει σε μονοπάτια άγνωστα. Μια ιστορία γεμάτη αγωνία από αυτές που αξίζουν να διαβαστούν από όλους. Θέλεις να μάθεις τι θα συμβεί στην επόμενη σελίδα, θέλεις να μάθεις τη συνέχεια, τι γίνεται παρακάτω.

Όταν το τελείωσα συγκινημένος, η πρώτη δουλειά που έκανα, ήταν να ανοίξω το laptop και να γράψω για αυτό το μοναδικό βιβλίο που πιστέψτε με θα σας αρέσει πάρα πολύ για πολλούς και διάφορους λόγους τους οποίους σας αφήνω να τους ανακαλύψετε μόνοι σας.

Ο λόγος του συγγραφέα σε καμία περίπτωση δεν είναι επιτηδευμένος. Δεν κάνει επίδειξη των εγκυκλοπαιδικών του γνώσεων ούτε χρησιμοποιεί δύσκολες εκφράσεις προς εντυπωσιασμό όπως κάνουν πολλοί άλλοι. Ο συγγραφέας δεν έχει ως στόχο να κερδίσει τη συμπάθεια του αναγνώστη. Θέλει απλά να τον παρασύρει σε μια δύνη γεγονότων και καταστάσεων που δεν έχουν τέλος.

Το βιβλίο είναι εξαιρετικό. Αυτό που το κάνει και ξεχωρίζει από όλα τα άλλα είναι η πρωτότυπη ιδέα που είχε ο συγγραφέας να αποτυπώσει όλες αυτές τις δύσκολες στιγμές στο χαρτί, να τις κάνει ιστορίες και να τις μοιραστεί με όλους εμάς.

Νικητές και ηττημένοι όλοι σε έναν στίβο μάχης διαρκείας. Προσέξτε με. Το βιβλίο δεν είναι συνηθισμένο. Είναι καλογραμμένο και καλοδουλεμένο και έχει να πει πολλά στον αναγνώστη.

Πήρα πολλά μαθήματα ανθρωπιάς και αγάπης. Παντού υπάρχει η αγάπη. Παντού υπάρχει και ένα τέλος όσο κι αν πονάει αυτό.

Αξιότιμε κύριε Χήρα. Μπορεί να άργησα να το διαβάσω αλλά μου άρεσε το βιβλίο σας και σας παροτρύνω να γράψετε πολλά πολλά ακόμη. Σας βγάζω το καπέλο που καταφέρατε και με κερδίσατε από τις πρώτες κιόλας λέξεις και σας ευχαριστώ ολόψυχα για το ταξίδι που κάναμε μαζί!

Διαβάστε το φίλοι μου. Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα!!

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

«Μια Κυριακή απόγευμα, περίπου δέκα ημέρες από την άφιξή μας στη χώρα των απελπισμένων ονείρων, τη στιγμή που βρισκόμασταν όλοι στο φουαγιέ του ξενοδοχείου για το απογευματινό ρόφημα, μας έφεραν τον πρώτο δότη. Έναν μελαμψό, αδύναμο νεαρό άνδρα, γύρω στα είκο- σι τέσσερα. Η κατά μέτωπον συνάντηση με τον εκπεπτωκότα άγγελο, που θα μας έδινε τη νέα ζωή, θύμισε μετωπική σύγκρουση με τη συνείδησή μας. Απολογία στον Θεό Βράχμα, που ζύγιζε με κλέψιμο στο ζύγι-ως τοπικός αντιπρόσωπος του πανάγαθου Θεού- τις πράξεις μας.

Η Ιουλία, υποδυόμενη την Κορυφαία Χορού, ικέτευε για λύτρωση. “Κυρία, σας παρακαλώ. Μην κλαίτε. Με τη θέλησή μου ήρθα εδώ, να σας προσφέρω το σπλάχνο μου. Μη λυπάστε, κυρία. Δεν είμαστε αλήτες ”.

Όλη μου η ζωή πέρασε από μπροστά μου. Η χειροβομβίδα, η μητέρα να με σπρώχνει μακριά της, οι ψηφίδες Braille, το δικηγορικό μου γραφείο με τους κατηγορούμενους να τους λιντσάρει το πλήθος, ο χοντρός κα- θετήρας που μου έμπηξαν στην κλείδα…

Οι τρεις μας, Ιωνάς, Φιόντορ κι εγώ, δώσαμε τα χέρια στον πιο βαθύ όρκο εχεμύθειας, μια ομερτά, εκεί, στην άκρη της γης, ένα απόκοσμο απόγευμα στην υγρή και αρρωστημένη πόλη. Και δεν τον προδώσαμε ποτέ».