Βιβλίο Σκοτεινό φως
Συγγραφέας Γιώργος Πολυμενάκος
Κατηγορία Κοινωνικό Μυθιστόρημα
Εκδότης Γραφή
Συντάκτης-ρια Δέσποινα Μπλαστροπούλου

Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!

«Σκοτεινό φως..»
Υπερβολή;
Φάρος στο εξώφυλλο.. λείπει το φως,
ένα σύμβολο που μιλάει από μόνο του.
Το παρόν είναι σκοτεινό.
Το μέλλον;
Ευοίωνο; Δυσοίωνο;

Μου έρχεται στο μυαλό η δυσκολία, η μοναξιά, η φουρτουνιασμένη θάλασσα, ο φόβος, ο θάνατος ..
«Μα.. σκύψε να αφουγκραστείς τις αλήθειες του συγγραφέα.»
Και βούτηξα εκεί κοντά στο Φάρο..
Οι σελίδες του ένας σκληρός καθρέφτης.
Ανάμεσα στις γραμμές, πίσω από τις λέξεις, κρύβεται κάτι δυσοίωνο, σκληρό, έτοιμο να εκραγεί ανά πάσα στιγμή ανάμεσα στα χέρια σου…
στο στήθος σου..
και ξεχύθηκα με απλωτές..
ως Αδιάκριτος σκηνοθέτης καταδύεται στη μνήμη, στα σαρκοβόρα αγγίγματα της ζωής, στην επελαύνουσα φθορά, στην ευθραυστότητα
του ανθρώπου.
Λογοτεχνία, ιστορία, μύθος, πολιτισμός, ρομαντισμός,
σκληρή πραγματικότητα σε διαχρονική συνομιλία.
Σκοτεινό φως!
Τι ορίζουμε ως φως και τι ως σκοτάδι μέσα μας;
Μπορεί να υπάρξει το ένα χωρίς το άλλο;

Εκεί στον παφλασμό της νύχτας.. λάμψη διαβρωτική
Νέες καταστάσεις στην πόλη..
Μορφές αναδύονται
ανάμεσα στα σωριασμένα ερείπια του παρελθόντος.
Φάρος..
Αναβοσβήνει, σιγοσβήνει, σβήνει.. σκότος, αναλαμπή.
θα εντοπίσεις μια ιδιαίτερη χρήση του χρόνου, της ροής της αφήγησης..
Μια αναζήτηση απελευθέρωσης από την ψυχική, πνευματική αιχμαλωσία, από τους εφιάλτες.. την απολυταρχία
Φως μέσα στο σκοτάδι.

Αναστάτωση μα και Ευχαρίστηση απορρέει από το να διαβάζεις κάτι
που είναι διαφορετικό και φτιαγμένο ίσως να προκαλέσει, να αφυπνίσει, να αμφισβητήσει, να φωτίσει, να διαρκέσει.

Μα.. τι ικανότητες έχουν οι λογοτέχνες; Χρησιμοποιούν σύμβολα και θέματα που μας ωθούν προς τον βαθύτερο εαυτό μας και η επίγνωση έρχεται στον άνθρωπο (ήρωα-αναγνώστη) ως φώτιση στιγμιαία, σαν ένα άνοιγμα φωτός που κλείνει, σαν ένας χρονικός προβολέας και ό,τι είδες, είδες…
Σκοτεινές οι μέρες και οι νύχτες.. μα υπάρχει ένα φως ….
Δίνει Ελπίδα; Αισιοδοξία; Στήριγμα;
Κι εκείνος ο Φάρος που δεσπόζει στο εξώφυλλο….
έχει τεράστια συμβολική σημασία στη σύγχρονη εποχή.
Φωτίζει “σκοτεινούς δρόμους” οδηγεί στο σωστό προσανατολισμό,
στο στόχο.. ένα βήμα πριν
το λιμάνι, σύμβολο ασφάλειας, παρηγοριάς, λύτρωσης.

Οι ήρωες του άνθρωποι καθημερινοί, κινούνται γύρω μας,
ανάμεσά μας. Ίσως είμαστε εμείς..
Άγις, Νέαρχος, Ορέστης, Κάστωρ.. ονόματα συμβολικά παραπέμπουν
σε ένδοξο παρελθόν.
Προσπαθούν να επιβιώσουν σε μια ¨Νέα Τάξη¨
Υποφέρουν, ερωτεύονται.. Τα καταφέρνουν; Αντέχουν;
Πεθαίνουν, Ζουν.. Μα πώς Ζουν;; Επαναστατούν;
Οφθαλμός αντί οφθαλμού;
Μας αναγνωρίζετε; Θα έπρεπε..
Πώς θα αντιδρούσαμε αν κάποιος μας προσβάλλει;
Μας αδικήσει, παραβιάσει τα δικαιώματά μας;
Αν καταπατούσε τα όριά μας σε μια ανηλεή προσπάθεια κάθαρσης
του κοινωνικού ιστού;

Βέβαια, Συναισθήματα και αντιδράσεις εξαρτώνται
από τον χαρακτήρα των ηρώων και συμβαδίζουν με όσα βιώνουν,
ερεθίσματα, γεγονότα.
Έντονα στοιχεία τα οποία, κατά τη γνώμη μου, βοηθούν στην αληθοφάνεια και την συναισθηματική ένταση της πλοκής.

Αεί ..σκοτεινό φως του έρωτα, της πολιτικής, της ζωής…
Τρεμάμενο αίμα.. της επιβίωσης.

Η γραφή του πετάει σπίθες
μία επίμονη και σταθερή λάμψη μέσα στο σκοτάδι…
Βιβλίο βαθιά πολιτικό μα και ερωτικό συγχρόνως;
Ένα βιβλίο, το οποίο στο γενικό αποπροσανατολισμό που επικρατεί κοινωνικά, μας ξυπνά σημαντικές αναφορές εντός μας.

Το να διαβάζουμε, θαρρώ, είναι ένας τρόπος να μιλάμε
στον εαυτό μας.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

…Το συρματόπλεγμα εκτείνεται σε όλο το μήκος του νησιού. Μέσα από το συρματόπλεγμα, βρίσκονται τα άθλια παραπήγματα των προσφύγων. Ένοπλοι φρουροί επιτηρούν τη ρακένδυτη μάζα των μεταναστών που είναι στοιβαγμένοι πίσω από τον ψηλό αγκαθωτό φράχτη.
…Το πρόσωπό της είναι στραμμένο προς τον Νότο, προς τα κει που ξέρει ότι βρίσκεται μια πατρίδα προς την οποία δεν υπάρχει επιστροφή. Το δικό του είναι στραμμένο προς το μέρος της, προς την αγαπημένη του, προς τη μοναδική χώρα που του απέμεινε για να ζήσει. Το πρόσωπο του αδερφού του, που έχει διαγνωσθεί με ψυχική ασθένεια, είναι στραμμένο προς τις αναλαμπές του σκοταδιού πίσω από την κορυφή του φάρου.
----------------------------------
Η «Νέα Τάξη» επιχειρεί να επικρατήσει σε ολόκληρη τη χώρα. Σε κάποιες περιοχές έχει καταλάβει ήδη την εξουσία. Πρώτιστο μέλημά της είναι η κάθαρση του κοινωνικού ιστού. Οι κάθε λογής έγχρωμοι, οι σωματικά ανάπηροι, οι ψυχικά ασθενείς, αντιμετωπίζονται ως μολύνσεις που πρέπει να απομακρυνθούν.
Τι σημαίνει όμως, στην πράξη, «να απομακρυνθούν»;
Ποια θα είναι η μοίρα της αγαπημένης του Άγι που ανήκει στους «φυλετικά κατώτερους»;
Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις για τον ίδιο του τον αδερφό που έχει διαγνωσθεί με ψυχική ασθένεια;
-----------------------------------
Το δεύτερο βιβλίο της «Τριλογίας των Φάρων»* καταγράφει την ιστορία μιας ομάδας ανδρών και γυναικών που προσπαθούν να επιβιώσουν δίνοντας εξετάσεις υπακοής, ή αντίστασης, σε αυτή τη νέα, αμείλικτη τάξη πραγμάτων, ανάμεσα στα σωριασμένα ερείπια των μύθων του παρελθόντος. Αλλά ακόμη και σ’ αυτόν τον ζοφερό κόσμο, μπορεί να υπάρξει μια ρωγμή στο σκοτάδι.

* Το πρώτο βιβλίο της τριλογίας («Σημείο Εξόδου Ένα», εκδόσεις ΑΠΟΠΕΙΡΑ 2021) διακρίθηκε ως ένα από τα 10 καλύτερα μυθιστορήματα εκείνης της χρονιάς, στα Λογοτεχνικά Βραβεία του περιοδικού «Ο Αναγνώστης».