Βιβλίο Τα κύματα
Συγγραφέας Virginia Woolf
Κατηγορία Κοινωνικό Μυθιστόρημα
Εκδότης Συρτάρι
Συντάκτης-ρια Δέσποινα Μπλαστροπούλου

Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!

Ο έρωτας, η ζωή χάνονται σαν το πέρασμα του πλοίου από τα Κύματα…
Αυτό σκέφτηκα!
Κύματα μια κινούμενη διαταραχή στον χώρο και στο χρόνο…
Πώς να το περιγράψει κάποιος;
Προκαλεί διαδοχικούς σχηματισμούς στην επιφάνεια της θάλασσας, μιας λίμνης από την επίδραση δυνατού ανέμου ή άλλου παράγοντα, στης Ψυχής τα βάθη… από την ανάγνωση ενός βιβλίου..

Μα δεν θα δώσω τον ορισμό του κύματος...
Θα μιλήσω για «Τα Κύματα» της Β.Γουλφ, η οποία θεωρείται πρωτοπόρος λογοτέχνης στον 20ό αιώνα και
μια από τους μεγαλύτερους καινοτόμους στην αγγλική γλώσσα.
Το 1930 τελειώνει τη πρώτη μορφή του μυθιστορήματος της, «Τα Κύματα» (The Waves), το οποίο αποτελεί το ακραίο όριο των λογοτεχνικών πειραματισμών της.
Στο έργο καταγράφει τις σκέψεις έξι χαρακτήρων και εδώ η έννοια του κύματος συνοδεύεται από μυστήριο, ασάφεια, παραδοξότητα…Πόσα μυστήρια κρύβονται στου Νηρέα τα βάθη;
Τι όχι;
Μια ελκυστική μετάφραση με τράβηξε Και μου έρχεται η μυρωδιά από τα κύματα..
.. τριγύρω ανεβαίνει λευκός αφρός.. αλμύρα..
στροβιλίστηκα, βυθίστηκα σε τρομερά σκοτάδια
Εγκλωβισμός.. σιωπή μα και ουρλιάσματα
Είδα τα κομμάτια μας.
Δίνει έμφαση στην ανακάλυψη του εαυτού μας μέσα στον άλλον.

Ένας ζωντανός πίνακας για την αναμέτρηση με τα κύματα της ζωής, την συνεχή εσωτερική- εξωτερική πάλη του ανθρώπου, όπου ίσως διακρίνεις τον εαυτό σου.

Ισχυρή προσωπικότητα με έντονες ανησυχίες ποικίλα ενδιαφέροντα, κάτι αρκετά ασυνήθιστο για μια γυναίκα εκείνης της εποχής, η οποία σε όλη τη διάρκεια της ζωής της επηρεάστηκε από δραστική ταλάντευση διάθεσης.
Πειραματίζεται με τα όρια μας..

Αναδεικνύει την πολυπλοκότητα του ψυχισμού μας;
Επινοεί ποιητικά σχήματα, εσωτερικούς μονολόγους, αναδεικνύοντας την ιδέα ότι πρόκειται για όψεις της ίδιας συνείδησης, απελευθερώνει αισθήσεις και συναισθήματα, χωρίς κάποια προφανή λογική σύνδεση.
Κι ενώ η αφήγηση ρέει «Τα κύματα» θολώνουν τα όρια μεταξύ πεζογραφίας και ποίησης.
Εγκαθιδρύει νέο ποιητικό ύφος.
Είναι η φωνή της που πρωταγωνιστεί στο έργο και πέρα από τον προσωπικό λογισμό, περιγράφει ευρύτερες σκέψεις, συναισθήματα και προβληματισμούς.
Αμείλικτος ο κλυδωνισμός..
όλα αλλάζουν και μετακινούνται συνεχώς.
Αλλά μήπως και το αρμονικό δεν είναι μια ουτοπική έννοια;

«Τα κύματα»
σε σύγχρονη έκδοση από τις Εκδόσεις Συρτάρι
και ελκυστική μετάφραση της Άννας Βασιάδη.

Αναζητήστε το Η γυναίκα συγγραφέας είναι ειδική κατηγορία.

[...]Τα μάτια μου είναι άγρια· τα χείλη μου σφιχτά. Το πουλί πετάει· το λουλούδι χορεύει· αλλά εγώ ακούω πάντα τον υπόκωφο ήχο των κυμάτων· και το αλυσοδεμένο τέρας ποδοπατάει στην παραλία. Ποδοπατάει, πάλι και πάλι.[...]

[...]Είμαστε καταδικασμένοι, όλοι μας. Γυναίκες περνούν με σακούλες με ψώνια. Άνθρωποι συνεχίζουν να περνάνε. Όμως δε θα με καταστρέψεις. Γι’ αυτήν τη στιγμή, αυτήν τη στιγμή μόνο, είμαστε μαζί. Σε πιέζω πάνω μου. Έλα πόνε, φάε με. Βύθισε τους κυνόδοντές σου στη σάρκα μου. Κάνε με κομμάτια. Σπαράζω, σπαράζω.[...]

[...]Τα δέντρα κυματίζουν, τα σύννεφα περνούν. Πλησιάζει η ώρα που όλοι αυτοί οι μονόλογοι θα μοιραστούν. ∆ε θα βγάζουμε πάντα ήχους σαν τον απόηχο μιας καμπάνας, καθώς η μια αίσθηση διαδέχεται την άλλη. Παιδιά, οι ζωές μας υπήρξαν καμπάνες που χτυπάνε· διαμαρτυρίες και κομπασμό· κραυγές απόγνωσης· χτυπήματα στον σβέρκο στους κήπους.[...]