Πως γράφω κριτική; | Είμαι Συγγραφέας | Είμαι Εκδότης | Είμαι Βιβλιοπώλης | Live streaming / Video |
Βιβλίο Ένα χνάρι στο χώμα
Συγγραφέας Χαρά Ανδρεΐδου
Κατηγορία Κοινωνικό Μυθιστόρημα
Εκδότης Κάκτος
Συντάκτης-ρια Αναστασία Δημακοπούλου
Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!
Ακολουθώ τη συγγραφέα Χαρά Ανδρεΐδου από το βιβλίο της «Ημερολόγια Διαδρομών», ένα συναισθηματικά πλούσιο λογοτεχνικό ταξίδι μέσα από την κοινή διαδρομή τεσσάρων φίλων εκπαιδευτικών, ένα βιβλίο που εστιάζει στις διαπροσωπικές σχέσεις και πώς αυτές εξελίσσονται, μεταβάλλονται και θεμελιώνονται με το πέρασμα του χρόνου.
Στο νέο της βιβλίο, «Ένα χνάρι στο χώμα», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κάκτος, μας ξεναγεί στον μαγικό κόσμο της αρχαιολογικής ανασκαφής και στις έντονες συγκινήσεις που γεννά η ανακάλυψη της ιστορίας των ανθρώπων.
Ούσα αρχαιολόγος και έχοντας συμμετάσχει και η ίδια σε αρχαιολογική σκαπάνη, μας μεταφέρει τα όσα έζησε στον χώρο αυτό, τα συναισθήματά της, τις σκέψεις της, αλλά και τα διλήμματα που γεννιούνται σε όλους όσους αποτελούν κομμάτι μιας ανασκαφική έρευνας.
Το βιβλίο ξεκινάει αναπαριστώντας με γλαφυρές περιγραφές τον χώρο όπου ένα ετερόκλητο πλήθος ανθρώπων - πανεπιστημιακοί φορείς, τοπογράφοι, αρχιτέκτονες, συντηρητές, φοιτητές, εργάτες «…εργάζονται αρμονικά, προσεκτικά, μεθοδικά για να κάνουν τη γη να αποκαλύψει τα μυστικά της». Οι επίμονοι ανασκαφείς «…σκύβουν και περιμένουν να δουν τι θα ξεγεννήσει αυτή τη φορά το χώμα, η μάνα γη, η οποία έβγαζε από τα σπλάχνα της την ιστορία της και την άπλωνε ξανά στο φως».
Η ζωντάνια και η παραστατικότητα του λόγου της συγγραφέας, η πλούσια επιστημονική ορολογία που χρησιμοποιεί για να αποσαφηνίσει το κλίμα και να μας εισαγάγει στον κόσμο της ανασκαφής, η αναλυτική της ματιά βοηθούν τον αναγνώστη να γνωρίσει καλύτερα τον χώρο, προσδίδουν αμεσότητα, οικειότητα, προσελκύοντας το ενδιαφέρον του.
Στη συνέχεια μας συστήνει τους πρωταγωνιστές της ιστορίας.
Η Εύα, η Θάλεια, ο Μιχάλης, ο Άρης μέσα από τις προσωπικές τους μαρτυρίες και εξομολογήσεις, τα μυστικά που αναδύονται σταδιακά στην επιφάνεια, επιδιώκουν ν' αφήσουν το δικό τους «χνάρι στο χώμα».
Η συγγραφέας ξετυλίγει αριστοτεχνικά την ψυχοσύνθεσή τους, τις απόψεις τους για τη ζωή, τον εσωτερικό τους κόσμο, τις δύσκολες αποφάσεις που καλούνται να λάβουν, την ευελιξία τους, την αβεβαιότητά τους για το μέλλον… Μέσα από τους προσωπικούς μονολόγους προκύπτουν αλήθειες χειροπιαστές για τη ζωή τους, απλώνονται τα μονοπάτια εκείνα, στα οποία καλούνται να βαδίσουν, αφήνοντας κάποια παρακαταθήκη, υλική ή ηθική στον κόσμο αυτόν.
Ο αναγνώστης γίνεται μάρτυρας ενός ερωτικού τριγώνου.
Οι ήρωες προσπαθούν να βρουν τις ισορροπίες τους, να θέσουν μέτρα και σταθμά στα «θέλω» τους, να χαλιναγωγήσουν τα συναισθήματά τους, ώστε να μη φθάνουν στα άκρα, να διαχειριστούν με πιο ευνοϊκούς όρους τις διαπροσωπικές τους σχέσεις. Παρόλο το πείσμα και την αφοσίωση στους στόχους τους, δεν είναι εύκολο και αυτό το γνωρίζουν καλά.
Οι κύριοι πρωταγωνιστές βρίσκονται μπροστά σε ένα μεγάλο δίλημμα: καλούνται να επιλέξουν ανάμεσα στον έρωτα και την εργασιακή τους καριέρα στον «παράδοξο» αυτόν χώρο της αρχαιολογίας.
Πώς ν' αντισταθούν στα θέλγητρα αυτού του φτερωτού θεού; Μπορεί ένα ρομαντικό ειδύλλιο να βάλει σε δεύτερη μοίρα μία λαμπρή καριέρα; Πόσο κοστίζει το τίμημα; Και γιατί να μην μπορεί να συμπορευτούν και τα δύο; Οι ήρωές μας θα μελετήσουν πολύ καλά τα επόμενα βήματά τους και τις προοπτικές που ανοίγονται σε κάθε έναν από αυτούς τους τομείς. Αφήνοντας κατά μέρος τον ενθουσιασμό, με σύνεση και αυθυποβολή θα καταφέρουν να κάνουν τις επιλογές τους. Μέσα από τους συλλογισμούς τους και την εσωτερική τους αναζήτηση, φαίνεται πως η συγγραφέας «ξεσπλαχνίζει» απόλυτα και κυριολεκτικά τους χαρακτήρες της, προκειμένου να έχουμε μία ολοκληρωμένη άποψη γι αυτούς, να κατανοήσουμε τα κίνητρά τους και τη θέση τους απέναντι στη ζωή και τις προκλήσεις της.
Θέλω να ολοκληρώσω την άποψή μου με μια ρητορική φράση της συγγραφέας στην αρχή του βιβλίου που με προβλημάτισε, βάζοντάς με σε μια διαδικασία ενδοσκόπησης «…και ποιος δε θέλει, περνώντας από αυτή τη ζωή, να αφήσει πίσω του ένα χνάρι του πάνω στο χώμα;». Ποιος δε θα ήθελε περνώντας από αυτή τη ζωή να δημιουργήσει πράγματα, να κάνει κάτι το εξαιρετικό υλικής ή ηθικής φύσεως και ν' αφήσει το προσωπικό του σημάδι, ώστε, όταν φύγει από τη ζωή να μιλάνε γι αυτόν, ν' αποκτήσει φήμη και τιμή τ' όνομά του;
Ο άνθρωπος φεύγει και αυτό που μένει πίσω του είναι τα έργα του και εν προκειμένω, οι αρχαιολογικές σκαπάνες έχουν φέρει στο φως σημαντικά ευρήματα, αρχαιολογικά κατάλοιπα ενός κόσμου -άγνωστου για μας- που έχει αφήσει το δικό του αποτύπωμα/χνάρι στο χώμα.