Βιβλίο Aπό τα Χανιά στο Καλέ-Γκρότο
Συγγραφέας Νικόλαος Π. Σοϊλεντάκης
Κατηγορία Προσωπικές αφηγήσεις
Εκδότης Αρμός
Συντάκτης-ρια Δημήτρης Μπουζάρας

Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!

Το νέο βιβλίο του κυρίου Νικόλαου Π. Σοϊλεντάκη έχει τίτλο «Από τα Χανιά στο Καλέ – Γκρότο», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρμός και είναι, ίσως ένα από τα πιο ενδιαφέροντα βιβλία του θέματος, φέτος, χρονιά μνήμης των εκατό χρόνων από τη Μικρασιατική καταστροφή.

Ο Νικόλαος Π. Σοϊλεντάκης, γεννήθηκε στον Βόλο. Κατάγεται από την Αγία Μαρίνα Χανίων και τα Τούζλα Κωνσταντινουπόλεως. Πτυχιούχος και αριστούχος διδάκτωρ Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, υπηρέτησε την πατρίδα ως έφεδρος ανθυπολοχαγός Πυροβολικού. Δικαστής, επίσης πρόεδρος εφετών διοικητικών δικαστηρίων επί τιμή. Συγγραφικά ασχολείται με τη διοικητική δικονομία και την ιστορία των διοικητικών θεσμών.

Η ιστορία του λοχία Παναγιώτη Ν. Σοϊλεντάκη (πατέρα του συγγραφέα), ξεκινά από το 1919 και την κατάταξη του στον Ελληνικό Στρατό. Το ταξίδι στη Σμύρνη, η επιστροφή μετά από μια σύντομη παραμονή του Συντάγματος του εκεί, η πορεία των στρατευμάτων προς το Αϊβαλί, Σαγγάριο και Εσκί Σεχίρ. Θα λάβει μέρος στη μάχη του Κάλε Γκρότο και το 1921 και θα είναι παρών σε όλα τα γεγονότα, βιώνοντας, την κατάρρευση του μετώπου. Η μετάβαση στη Χίο, οι εμπειρίες από την «επανάσταση του 1922», υπό το Νικόλαο Πλαστήρα, η μετάβαση στα Χανιά και η απόλυση του το 1923 είναι σε γενικές γραμμές το χρονικό πλαίσιο.

Ο συγγραφέας, μέσα από την ημερολογιακή καταγραφή ψυχής, αποδεικνύει πως Ιστορία, δεν είναι μόνο η καταγραφή γεγονότων και ημερομηνιών, είναι η ζωή των καθημερινών ανθρώπων και πως αυτοί αντέδρασαν, συμπεριφέρθηκαν και κατάφεραν να ρυθμίσουν, να προσαρμόσουν τη ζωή τους στη δίνη των γεγονότων.

Το βιβλίο, αποτελεί μια πρωτογενή πηγή εξαιρετικού ενδιαφέροντος, δοσμένη από ένα πρόσωπο, ο οποίος υπήρξε πρωταγωνιστής των γεγονότων. Ένα βιβλίο, που φέρνει στην επιφάνεια – εκτός των άλλων σημαντικών- θέματα λιγότερο «δημοφιλή» για την Ελληνική βιβλιογραφία, όπως, ζητήματα καθημερινής πρακτικής, επιδράσεις τόσο σε ψυχολογικό, όσο και σε σωματικό και διανοητικό επίπεδο των πραγματικών πρωταγωνιστών της περιόδου.

Εξαιρετικά ενδιαφέρουσες ως ιστορικό τεκμήριο, διασώζοντας ένα άλλο κομμάτι της ιστορικής μνήμης και βοηθώντας τον αναγνώστη να εισέλθει πιο βαθιά στο πνεύμα και την επικρατούσα κοινωνικοπολιτική κατάσταση της εποχής, είναι οι φωτογραφίες στο τελευταίο μέρος του βιβλίου. Σιωπηλοί μάρτυρες μιας σκοτεινής εποχής, αποτελούν σημαντική πηγή πληροφοριών και λεπτομερειών, οι οποίες, συμπληρώνουν και εμπλουτίζουν την καταγραφή των γεγονότων.

Λόγος απλός, σαφής, ρεαλιστικός, βαθύς και ανθρώπινος, μια αφήγηση πραγματικών γεγονότων, που εύκολα θα μπορούσαμε να τη χαρακτηρίσουμε κινηματογραφική αφήγηση. Με την χρήση του ά προσώπου και τη δύναμη της προσωπικής μαρτυρίας που κατέχει, δημιουργεί μια πραγματικότητα στο κείμενο, τόσο «απτή» ώστε ο αναγνώστης πραγματικά ζει στο πλάι του πρωταγωνιστή και δύσκολα κατορθώνει να αποφύγει την ταύτιση. Η ικανότητα δε του κειμένου, στη δημιουργία έντονων συναισθημάτων, βοηθά στην ανάπτυξη «επικοινωνίας» μεταξύ αναγνώστη συγγραφέα και πρωταγωνιστών για καιρό, ακόμη και μετά το πέρας της ανάγνωσης.

Ο λοχίας Παναγιώτης Ν. Σοϊλεντάκης, εστιάζει στην αλήθεια, τη δική του αλήθεια, δεν έχει να κερδίσει, ούτε να χάσει τίποτα, απλώς καταγράφει, ανθρώπους, συναισθήματα, γεγονότα. Βοηθά το μελλοντικό αναγνώστη, να κατανοήσει τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες που διαμορφώθηκαν, τα γεγονότα της εποχής, τους πρωταγωνιστές και μέσω του γόνιμου «διαλόγου» που προωθεί αβίαστα, συμβάλει στην κατανόηση των διεργασιών, βάση των οποίων, όλα τα παραπάνω, συνεχίζουν να επηρεάζουν ακόμη τη ζωή του.

Η σημαντικότητα του βιβλίου, τόσο ως μιας πρωτογενούς πηγής, όσο και ως προς τη λογοτεχνική του αξία είναι ανεκτίμητη. Θερμός υποστηρικτής της έκδοσης, ήταν ο ιστορικός Σαράντος Ι. Καργάκος -ο οποίος, χρησιμοποιήστε την ύλη κατά τη συγγραφή του δίτομου βιβλίου του για τη Μικρασιατική εκστρατεία.

Επίσης, εξαιρετικά ενδιαφέρουσες για τον αναγνώστη -προϊδεάζοντας για τον πλούτο του βιβλίου- είναι οι δύο εισαγωγικές παρουσιάσεις, του κυρίου Ιωάννη Φίλανδρου, Ιστορικού και του Στυλιανού Παναγόπουλου Αντ/γου έ.ά, επίτ. Υπαρχηγού Γ.Ε.ΕΘ.Α.

Το βιβλίο περιγράφει μια εποχή ζοφερή, ωστόσο, πρόκειται για ένα αισιόδοξο βιβλίο. Αφενός, διότι ο «σπόρος», που τον πήρε ο άνεμος του πολέμου φυτεύτηκε, σε γόνιμο έδαφος, μεγάλωσε και έβγαλε άνθη. Οι 1,5 εκατομμύριο ψυχές, αν και έφτασαν σε άθλια κατάσταση και δίχως τίποτα στην τσέπη, παρόλα αυτά, έφεραν το σπόρο της ελπίδας, της δύναμης και της αποφασιστικότητας στους μπόγους τους και πολύ σύντονα αναδείχθηκαν σε πρωταγωνιστικό παράγοντα της νέας πατρίδας τους, διαπρέποντας στα Γράμματα, τις Τέχνες, τις Επιστήμες, την Οικονομία, αποδεικνύοντας περίτρανα, πως κάθε σκοτάδι, όσο πυκνό και εάν είναι, δίνει πάντα τη θέση του στο φως.

Αφετέρου, διότι το ήθος, οι αρχές και οι αξίες των ανθρώπων της εποχής και η διαχρονική συμπεριφορά και αντίδραση αυτού του λαού σε παρόμοια γεγονότα στην πολύ μεγάλη του πορεία, μας βοηθά να συνειδητοποιήσουμε πως ίσως, το παιχνίδι να μην έχει χαθεί ακόμη.