Βιβλίο Λούτσυ και Καμίλ
Συγγραφέας Μαρία Τσακίρη
Κατηγορία Κοινωνικό μυθιστόρημα
Εκδότης Πηγή
Συντάκτης-ρια Αναστασία Δημακοπούλου

Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!

Η γνωριμία μου με την συγγραφική πένα της Μαρίας Τσακίρη, -δημοσιογράφος και συγγραφέας-έγινε το 2017, όταν εκδόθηκε το πρώτο μυθιστόρημά της «Ιφιγένεια-ο κύκλος της σιωπής» μία αληθινή, σπαρακτική ιστορία, ενδοοικογενειακής σεξουαλικής κακοποίησης. Δύο χρόνια αργότερα, το 2019, εκδίδεται ξανά από τις εκδόσεις Ψυχογιός, ο «Θλιμμένος Σεπτέμβρης», ένα βιβλίο αφιερωμένο στη μνήμη όσων άδικα χάθηκαν, με αφορμή ένα στυγερό τρομοκρατικό χτύπημα, σε δημοτικό σχολείο, στο Μπεσλάν της Βόρειας Οσετίας.

Το Δεκέμβριο του 2021 αλλάζει εκδοτική στέγη.

Το τρίτο κατά σειρά μυθιστόρημά της, «Λούτσυ & Καμίλ, ένας έρωτας θρύλος στην Κορυτσά, στα χρόνια της απομόνωσης του Ενβέρ Χότζα», εκδίδεται από τις εκδόσεις Πηγή και είναι βασισμένο σε αληθινά γεγονότα.

Αγαπάω να διαβάζω βιβλία που αφηγούνται αληθινά γεγονότα. Να βυθίζομαι σε ιστορίες που η πλοκή, οι εξελίξεις, τα πρόσωπα δεν είναι αποκυήματα της φαντασίας του συγγραφέα, αλλά βγαλμένα από τη ζωή, ιστορίες που δεν έπλασε απλά ο συγγραφέας, αλλά αλήθειες που μεταφέρει στο χαρτί και μας ταξιδεύουν, ακόμη καλύτερα, σε μια άλλη εποχή, διαφορετική από τη δική μας με σπουδαία μηνύματα και αξίες τις οποίες αφομοιώνουμε και ταυτιζόμαστε, ως αναγνώστες!

Εκτός από την εύστοχη και ξεκάθαρη πένα, οι αληθινές της ιστορίες της Μαρίας Τσακίρη πάντα με συγκινούν και με γεμίζουν ανάμεικτα συναισθήματα!

Στο μυθιστόρημα Λούτσυ & Καμίλ αποτυπώνει τις συνθήκες διαβίωσης (ή μήπως επιβίωσης;) του λαού μιας χώρας, υπό του κουμμουνιστικού καθεστώτος του Ενβέρ Χότζα. Φυσικά, μιλάμε για την Αλβανία, μία χώρα τόσο κοντινή στην Ελλάδα και συνάμα, τόσο άγνωστη.

Μία χώρα, όπου η λέξη «σύνορο» θεωρείται απαγορευμένη και όποιος την αναφέρει είναι απλά εχθρός του κράτους. Σύνορα σφραγισμένα όπως τα στόματα ενός  λαού, φοβισμένου και αποπροσανατολισμένου, όπου ο χαφιεδισμός και η μανία καταδίωξης ενός μοναρχικού καθεστώτος, βυθίζει τη χώρα στον ζόφο, τον μαρασμό και την ακραία φτώχεια. Μία διαλυμένη οικονομία αντίστοιχη με αυτή των χωρών της Αφρικής, μια χώρα, όπου η πολιτιστική κουλτούρα απουσιάζει, η ελευθερία έκφρασης των πολιτών της απαγορεύεται διακαώς και σε περίπτωση αντίστασης τιμωρείται, με φυλακή ή με εργασία σε καταναγκαστικά έργα σε κάποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Αποκομμένη από την Ευρώπη αλλά και από τον ευρύτερο κόσμο, με διάταγμα του απόλυτου μονάρχη ανακηρύσσει επίσημα την Αλβανία, ως το μοναδικό άθεο κράτος στον κόσμο. Εκκλησίες, μοναστήρια και όλα τα κτίρια θρησκευτικής λατρείας καταστρέφονται, λεηλατούνται βίαια ή μετατρέπονται σε αποθήκες του κράτους, ενώ απαγορεύονται ρητά οι θρησκευτικοί ύμνοι και οι θρησκευτικές εικόνες σε όλα τα σπίτια.

Η Αλβανία και ιστορικά πλέον, θεωρείται το πρώτο «αθεϊστικό» κράτος. Ο Χότζα χαρακτηρίζει τη θρησκεία «αντιδραστικό και αναχρονιστικό θεσμό και φορέα οπισθοδρομικών αντιλήψεων που συμβάλλουν στην πνευματική καθυστέρηση του λαού».

Οι κάτοικοι έρχονται αντιμέτωποι με την απόλυτη φτώχεια, καθώς η εύρεση εργασίας θεωρείται δύσκολη, ενώ μέσα επικοινωνίας και συγκοινωνίας εξυπηρετούν μόνο άτομα του καθεστώτος. Το ποδήλατο θεωρείται το μοναδικό μέσο μετακίνησης.

Εν μέσω αθεΐας και απολυταρχίας, μεγαλώνει ο μικρός Καμίλ. Ορφανός από πατέρα - το καθεστώς τον έστειλε στο εκτελεστικό απόσπασμα- μεγαλώνοντας με χίλιες δυο στερήσεις, κουβαλάει από τα μικράτα του την περιφρόνηση του καθεστώτος για την οικογένειά του. Πλέον στο μυαλό του,  η λέξη «Αλβανός»  είναι συνώνυμη της απαξίωσης και της ασέβειας του κράτους στο πρόσωπό του.

Μεγαλώνοντας, βρίσκει απάγκιο και προστασία μόνο, όταν αγκαλιάζει τα αγαπημένα του λογοτεχνικά βιβλία. Αυτά, αποτελούν το αραξοβόλι του. Είναι οι μοναδικές εκείνες στιγμές, που αφήνει ελεύθερο το πνεύμα του να ονειρευτεί, να ταξιδέψει σε μαγικούς κόσμους, μέσα από τον κόσμο της ποίησης και της λογοτεχνίας, όπως αναφέρει και στο προσωπικό του ημερολόγιο.

Τι και αν αυτά έχουν απαγορευθεί από το καθεστώς, τι και αν κουβαλούν την ταμπέλα «απαγορευμένα» ή «καταραμένα», αυτός πάντα θα βρίσκει τον τρόπο να τ αγγίζει, να τα μυρίζει, να χάνεται στις σελίδες τους. Το βιβλίο που θα τον στιγματίσει, θα επηρεάσει τη σκέψη και τα συναισθήματά του και θα κατευθύνει τις πράξεις του είναι η «Άννα Καρένινα», η ηρωίδα του σπουδαίου Ρώσου συγγραφέα, Λέων Τολστόι.

Ενώ το 1945 η Αλβανία ήταν η χώρα με το μεγαλύτερο ποσοστό αναλφάβητων στην Ευρώπη, ο Καμίλ -στα χρόνια που ακολουθούν- έχοντας κληρονομήσει τη θέληση και το πείσμα του πατέρα του, να διεκδικεί πάντα και παντού το δίκαιο του, κατορθώνει ν αριστεύσει στο σχολείο, με τα ελάχιστα εφόδια που του προσφέρει η φτωχή οικογένειά του, να προχωρήσει στις σπουδές του και με σκληρή δουλειά και μελέτη να διεκδικήσει μια θέση εκπαιδευτικού.

Οι σκέψεις και τα όνειρά του να δραπετεύσει από τον φόβο και τον τρόμο που επιβάλλει το σκληρό απολυταρχικό καθεστώς του Ενβέρ Χότζα, να ταξιδέψει στην Ευρώπη και να γνωρίσει τον τρόπο ζωής άλλων λαών, καταγράφονται στο προσωπικό του ημερολόγιο. Πρόκειται για προσωπικές μαρτυρίες μίας δύσκολης εποχής, για την απαξίωση και την καταφρόνια που εισπράττει η στιγματισμένη από το κράτος οικοκογένειά του.

Με οδηγό το χέρι του Καμίλ, που αποτυπώνει στο χαρτί τα όσα αισθάνεται και σκέφτεται, η συγγραφέας, στηριζόμενη στις μαρτυρίες του, εξιστορεί την πολύπαθη ζωή του…..

Ως καθηγητής στο σχολείο που διδάσκει βιώνει τον απόλυτο έρωτα, στο πρόσωπο της μαθήτριάς του Λούτσυ. Και ενώ, καρδιά και λογική , βρίσκονται σε απερίγραπτο πόλεμο και αυτός να ψάχνει λύσεις, παρακολουθώντας όλον αυτόν τον χαμό, που συντελείται στην ψυχή του, πετά από πάνω του τον φόβο και τον συντηρητισμό, κρατά βαθιά μέσα του την πίστη, ερωτεύεται την μαθήτριά του και την κάνει μούσα του. Ακολουθεί τον δρόμο που του προστάζει η καρδιά του. Έτσι, γεννιέται ένας μεγάλος έρωτας-θρύλος για την Κορυτσά της δεκαετίας του ΄70, εν μέσω ενός κατεστραμμένου οικονομικά κράτους, απομονωμένου από τον υπόλοιπο κόσμο και προπάντων οπισθοδρομικού. Ένας παράφορος έρωτας, που για τον Καμίλ αποτελεί το φως μέσα στο σκοτάδι του παραλογισμού της απολυταρχίας, το κίνητρο εκείνο που θα του δώσει την ώθηση ν' αντικρύσει τη ζωή με διαφορετικό βλέμμα!

Ο Καμίλ υπηρέτησε το επάγγελμα του εκπαιδευτικού και στην αλβανική περιφέρεια. Η αξιοπρέπεια και η εντιμότητά του, τον έκαναν αγαπητό στους συγχωριανούς του, αλλά και μεταξύ των συναδέλφων του.

Όταν όμως η καρδιά του σκίρτησε για πρώτη φορά για τη νεαρή μαθήτριά του Λούτσυ, δεν παρασύρθηκε στη δίνη του έρωτα, σεβόμενος και το νεαρό της ηλικίας της και το αυστηρό εκπαιδευτικό σύστημα. «Η λογική μου λέει μην ανοίγεις την πόρτα σαυτόν τον έρωτα, γιατί σε περιμένει η μοναξιά» ήταν μία από τις πρώτες απαισιόδοξες σκέψεις, που σημείωσε στο ημερολόγιο του. Και όντως, αυτή η σκέψη θα γινόταν οδηγός του, για να βάζει φρένο στον κατήφορο της καρδιάς του και να προλαβαίνει τα σκαμπανεβάσματα της ζωής, που ανοίγονταν μπροστά του.

Το μέλλον του με τη Λούτσυ κατακριτέο και ανάρμοστο, τα εμπόδια πολλά και απροσπέλαστα, ωστόσο, η σχέση τους θωρακίζεται από το πείσμα και το θάρρος του Καμίλ, να πάει ενάντια στο συντηρητικό κατεστημένο της απαγόρευσης και της μιζέριας.

Εκείνη, πανέξυπνη και πάντα επιμελής, αν και διστακτική αρχικά, ανταποκρίνεται στα αισθήματά του, ακολουθεί το ένστικτό της, να της ψιθυρίζει ότι ως οικογένεια, στο μέλλον, θα κατορθώσουν να ορθοποδήσουν σε μια χώρα ελεύθερη, όπως η Ελλάδα, ότι θα μπορούν να εκφράζονται και να κινούνται ως ελεύθεροι πολίτες και όχι ως φοβισμένα ανθρωπάκια, υποχείρια ενός οπισθοδρομικού συστήματος.

Θα ήθελα να διευκρινίσω στο σημείο αυτό, ότι το μυθιστόρημα Λούτσυ & Καμίλ της Μαρίας Τσακίρη, δεν είναι ένα ρομάντζο της εποχής διακυβέρνησης του Ενβέρ Χότζα στην Αλβανία. Πώς να ευδοκιμήσει άλλωστε, αν δεν υπάρχουν γερά θεμέλια και κοινά πιστεύω που τροφοδοτούν και δίνουν ζωή σε μια σχέση, που εν προκειμένω, ανθίζει μέσα σ' ένα αντιερωτικό καθεστώς απαγορεύσεων και προσωπικών στερήσεων.

Η συγγραφέας σε τριτοπρόσωπη αφήγηση, διεισδύει τόσα βαθιά στη ζωή των ηρώων, σε βάζει μέσα στην πλοκή της ιστορίας ώστε να γνωρίσεις καλά τα πρόσωπα που παρελαύνουν και τα οποία αναδεικνύει, με τη ζωηρότητα και τη φυσικότητα των διαλόγων της. Η αμεσότητα στο κείμενο είναι χαρακτηριστική. Η αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο, των σκέψεων και των συναισθημάτων του Καμίλ, προσδίδουν ένα εξομολογητικό χαρακτήρα, εξασφαλίζοντας πειστικότητα και αληθοφάνεια.

Οι πληροφορίες και οι γνώσεις που παίρνει ο αναγνώστης, καθώς περιγράφει την εποχή του απολυταρχικού καθεστώτος δε γίνεται με τρόπο «δασκαλίστικο». Η αφήγησή της προσφέρει ουσιαστικές γνώσεις και πληροφορίες, για την τοιχογραφία μιας γκρίζας εποχής, στις οποίες μπορείς ν΄ ανατρέξεις κάθε στιγμή.

Με αντικειμενικότητα και αμεροληψία ρίχνει φως σε άγνωστες πτυχές του τρόπου εγκαθίδρυσης και διακυβέρνησης του καθεστώτος του Ενβέρ Χότζα, της κοινωνίας και της καθημερινής ζωής των ανθρώπων που στερούνταν τ' αυτονόητα, προκειμένου να επιβιώσουν.

Συνεπώς, πρόκειται για ένα βιβλίο ολοζώντανο, αληθινό, υμνεί τον δυναμισμό και τη θέληση του ανθρώπινου χαρακτήρα να ξεπεράσει ανυπέρβλητα εμπόδια προς επίτευξη και ολοκλήρωση των στόχων του, έχοντας τη στήριξη και την πίστη των δικών του ανθρώπων.

Η θέληση και η πίστη κάνουν θαύματα στη ζωή μας, αρκεί να το πιστέψουμε και να παλέψουμε γι' αυτά!