Βιβλίο Οι τρεις τους
Συγγραφέας Άννη Παπαθεοδώρου
Κατηγορία Κοινωνικό μυθιστόρημα
Εκδότης Άνεμος Εκδοτική
Συντάκτης-ρια Αναστασία Δημακοπούλου

Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!

Ένα νοσταλγικά γλυκόπικρο και τρυφερό βιβλίο κυκλοφορεί από την Άνεμος Εκδοτική.

Η Άννη Παπαθεοδώρου, συγγραφέας της πετυχημένης τριλογίας «Ευτοπία: Τα χρόνια του μανιφέστου», τον περασμένο Σεπτέμβριο κυκλοφόρησε το νέο της μυθιστόρημα με τον τίτλο «Οι τρεις τους».

Νοσταλγικό, γιατί μας μεταφέρει στη δεκαετία του 1960, στο πλαίσιο μιας δεκαετίας βαθιά επαναστατικής, αντισυμβατικής.

Παράλληλα με τη μυθιστορία, ξεδιπλώνονται σημαντικές ριζοσπαστικές εξελίξεις στους τομείς της πολιτικής, της οικονομίας, του κοινωνικού κατεστημένου γενικότερα, ενώ πρωταγωνιστικό ρόλο έχουν, η συνειδητή αναζήτηση πιο γόνιμων και δημιουργικών ιδεών, ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων που προσπαθούν να σπάσουν τα επιβαλλόμενα πρότυπα με φρέσκιες και προοδευτικές ιδέες!

Μπορεί να μην ανήκα στη συγκεκριμένη δεκαετία, αλλά στην αμέσως επόμενη, ωστόσο, πόσο πιο εύκολο από το να μελετήσεις την εποχή εκείνη μέσα από συγγράμματα, αλλά και δεκάδες ιστορικά βιβλία και να συνειδητοποιήσεις πόσο ρευστή είναι η ζωή και πόσο ραγδαία αλλάζει η πραγματικότητα.

Η συγγραφέας εντάσσει έντεχνα σ' αυτό το ιστορικό κομμάτι, μία ιστορία αληθοφανής, τη σχέση ζωής τριών εφήβων κοριτσιών και της γνήσιας φιλίας που αναπτύσσεται μεταξύ τους στα πιο τρυφερά τους χρόνια, αυτά των Γυμνασιακών χρόνων, μιας φιλίας ιδανικής, ανθεκτικής στον χρόνο.

Μία σχέση άρρηκτη, που τίποτε και κανένας δεν μπορεί να σπάσει, διότι αυτό που ενώνει τις τρεις έφηβες είναι κάτι ανώτερο, αφού κάθε μία τους αντιπροσωπεύει και ένα βασικό κομμάτι  του ανθρώπου και όλες μαζί, το σύνολο.

Τρεις γυναίκες λοιπόν, η Λία είναι το σώμα, η σάρκα, η Βιβή εκπροσωπεί την ψυχή, το συναίσθημα, την τρυφερότητα, ενώ η λακωνική Εύη, τη λογική, ο λόγος της είναι ουσιώδης και περιεκτικός.

Ένα συνονθύλευμα ανόμοιων πραγμάτων, ένα αμάλγαμα διαφορετικών ήχων και εικόνων οι τρεις τους, που όμως, ενσωματώνονται σε μια κοινή οδό, γιατί απλά αλληλεπιδρούν σε μια σχέση αρμονική, που πηγάζει από μέσα τους, προσφέροντάς τους στιγμές πληρότητας.

Τρία έφηβα κορίτσια, στο άνθος της νιότης τους, προσπαθούν να ενταχθούν σε μία κοινωνία που αλλάζει παταγωδώς, επαναστατούν, αμφισβητούν…

Μεταξύ τους και ενώ περνούν τα χρόνια, οι αλλαγές φέρνουν διαφωνίες, προστριβές και ιδιοτροπίες, μυστικά που θάβονται στ' όνομα μιας όμορφης σχέσης, ωστόσο, τα κοινά τους γνωρίσματα είναι περισσότερα, σέβονται τις διαφορετικές αντιλήψεις τους, αποδέχεται η μια την άλλη, αφήνουν πίσω το παρελθόν, συμπορεύονται και εξελίσσονται σε μια σχέση συμπαγής και αλύγιστη!

Διανύοντας έναν τυφώνα αλλαγών και ευρισκόμενες στο μεταίχμιο, διαμορφώνουν τις δικές τους συμπεριφορές και απόψεις και προκειμένου να μην παρασυρθούν και βυθιστούν στο χάσμα, πρέπει να επιλέξουν, πως θα συμβαδίζουν από τούδε και στο εξής.

Στην απόφασή τους αυτή, κεντρικό ρόλο παίζουν οι καταβολές, οι άνθρωποι και το περιβάλλον που τις πλαισιώνει. Μυστικά, ενοχές, ανασφάλειες, αμφιβολίες, ανεκπλήρωτοι και εφήμεροι έρωτες τις ταλαιπωρούν συναισθηματικά, ωστόσο τα κρύβουν βαθιά μέσα τους. Τα όνειρά και οι φιλοδοξίες τους θα τις οδηγήσουν σε αλλόκοτα μονοπάτια. Ο Έρωτας θα καταλήξει να γίνει το μεγάλο αγκάθι στη σχέση τους, ωστόσο, ο ορθολογιστής της παρέας η Εύη, θα είναι πάντα εκεί, για να βρίσκει την κοινή γραμμή ανάμεσά τους, με ψυχραιμία και νηφαλιότητα.

«Τρία κορίτσια, τρεις διαφορετικοί κόσμοι. Τρεις δρόμοι που ακόμα δεν ήξεραν αν ήταν στρωμένοι με αγκάθια ή ροδοπέταλα και που ούτε καν τις απασχολούσε»

Οι σελίδες του βιβλίου διαπνέονται από μία ζωντάνια και τρυφερότητα, καθώς η συγγραφέας χρησιμοποιεί τους πλούσιους διαλόγους για να δώσει τον παλμό και το πάθος των εποχών, που διανύουν οι τρεις φίλες.

Μία έντονη νοσταλγία και λαχτάρα πλημμυρίζει τον αναγνώστη για τις παλιές «χαμένες» εποχές, καθώς οι σελίδες  ξεχειλίζουν από συναισθήματα και εμπειρίες, που είναι χαραγμένες στην καρδιά!

Πόσο τον ωθεί η Άννη Παπαθεοδώρου, να ταξιδέψει στο παρελθόν και να ξαναζήσει εκείνη την πραγματικότητα, να αισθανθεί ευγνωμοσύνη για τις συγκινησιακές στιγμές που έχει ζήσει, για τις ευκαιρίες που του δόθηκαν και για κείνες που άφησε να χαθούν στο διάβα της ζωής του!

Ο ευθύς λόγος της συγγραφέως, η αμεσότητα του λόγου, η απλή, λιτή γλώσσα, οι χειμαρρώδεις διάλογοι, η έντονη συναισθηματική φόρτιση σε ορισμένα σημεία του βιβλίου, οι αλλεπάλληλες ανατροπές, ευαισθητοποιούν και προβληματίζουν τον αναγνώστη.

Αναγνωρίζει, ότι τελικά η ζωή έχει δύο όψεις, τα χρόνια που περνούν είναι ένας δάσκαλος ζωής και ότι χωρίς τη συγχώρεση είναι αδύνατο να πορευτούμε και να ζήσουμε απελευθερωμένοι από το ψέμα και τις ενοχές και να μαλακώσουμε τις πληγές μας. Καθώς μεγαλώνουμε, κρατάμε τα καλά κομμάτια του παρελθόντος και αυτά, είναι οι άνθρωποι που μας έχουν ευεργετήσει, αυτοί που είναι δίπλα μας, μας αγαπούν και μας δέχονται όπως είμαστε, με τα ελαττώματα αλλά και με τα προτερήματά μας.

«Οι τρεις τους», μία τρυφερή ιστορία ενηλικίωσης, αγάπης και συγχώρεσης, διαβάζουμε στο εξώφυλλο, μία ωδή στη γνήσια φιλία θα προσθέσω εγώ, στην ιδανική φιλία που προωθεί την πνευματική προκοπή, την πληρότητα και τη γαλήνη της ψυχής!

Εύχομαι στην κ. Άννη Παπαθεοδώρου, το βιβλίο της «Οι τρεις τους», να βρει την αναγνωρισιμότητα και την ανταπόκριση που του αξίζει!