Βιβλίο Η ανωμαλία
Συγγραφέας Herve Le Tellier
Κατηγορία Ιστορία Μυστηρίου
Εκδότης Opera
Συντάκτης-ρια Μαργαρίτα Αλευρίδη

Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!

«Το αεροπλάνο γνωρίζει δέκα ατελείωτα δευτερόλεπτα ελεύθερης πτώσης προτού εισχωρήσει στο χειρότερο σημείο του σωρειτομελανία, στα νοτιοδυτικά της στήλης, παίρνοντας μιαν απίστευτη κλίση, μια γωνία τριάντα μοιρών όπως του επιβάλλει το σύστημα αυτόματης πλοήγησης που υποκαθιστά το χειριστήριο. Αμέσως το Boeing περιστρέφεται μέσα σε στροβιλώδη ρεύματα νεφών, την ίδια στιγμή το κόκπιτ φωτίζεται επειδή πέφτει η νύχτα, σκέτη πίσσα, κι ακούγεται ένας τρομερός πάταγος: εκατοντάδες τεράστιοι χαλαζόκοκκοι γαζώνουν τα τζάμια, αφήνοντας εδώ κι εκεί χαρακιές στο γυαλί ασφαλείας. Λίγες στιγμές που μοιάζουν δίχως τέλος και, παρά τις ριπές του ανεμοστρόβιλου, το Boeing ξαναβρίσκει το ανοδικό θερμό ρεύμα και λίγη άνωση αυτή τη φορά, είναι μια έντονη αίσθηση συντριβής όπως στο μεγάλο οχτάρι.»
(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Πρωτόκολλο 42, στρατός, επιστήμονες, εκκλησία, τηλεόραση και σόσιαλ μίντια επί ποδός ψάχνουν ή κατασκευάζουν απαντήσεις σχετικά με την προσγείωση του ίδιου αεροπλάνου με τους ίδιους επιβάτες, δυο φορές με διαφορά τριών μηνών μεταξύ τους.

Στο πρώτο μέρος του βιβλίου γίνεται η σύσταση των ηρώων μέσα από αυτοτελή κεφαλαία που θυμίζουν διηγήματα. Εδώ σκιαγραφούνται οι αντιφάσεις του κάθε χαρακτήρα και επισημαίνονται τα σημεία που στο μέλλον πρόκειται ν’ ανοίξουν οι ρωγμές. Στη συνέχεια πλέκεται μια υποτυπώδης sci-fi πλοκή που υφίσταται ως επί το πλείστον για να πλαισιώσει όσα θέλει να θίξει ο συγγραφέας, και η οποία κάλλιστα θα μπορούσε να γυριστεί μίνι σειρά στο Νέτφλιξ και να σπάσει ταμεία. Το βιβλίο ολοκληρώνεται εγείροντας πολλά ερωτήματα σχετικά με τον χρόνο, τις επιλογές, την ηθική και την αυτοπραγμάτωση.

Η Ανωμαλία αφορά σε ένα κάτοπτρο ανάμεσα σε δυο είδωλα ή δυο πρωτότυπα ή ένα είδωλο κι ένα πρωτότυπο, τα οποία όμως παρόλο που πραγματώνονται το ένα μέσα από το άλλο, διεκδικούν διαρκώς και διακαώς το μονοσήμαντο της μήτρας. Στο απώτερο μέλλον δε θα χωράνε και τα δυο, θα πρέπει να εξαφανιστεί εκείνο που περισσεύει. Είθισται το πρωτότυπο να είναι σημαντικότερο του αντίγραφου ή του παραχθέντος. Είναι όμως έτσι;

Ο κάθε επιβάτης της δεύτερης πτήσης έρχεται σε επαφή με τον ίδιο του τον εαυτό (ως επιβάτη της πρώτης πτήσης), όπως έχει εκείνος διαμορφωθεί μετά από την πάροδο τριών μηνών. Το παρόν του κάθε ήρωα είναι συγχρόνως και το μέλλον του ή αλλιώς το παρελθόν του είναι συγχρόνως και το παρόν του. Το πέρασμα του χρόνου ενσαρκώνεται στον ίδιο εαυτό, με αποτέλεσμα αυτός να έρχεται αντιμέτωπος με το τίμημα των επιλογών και των πράξεων του. Αν όλο αυτό συμβαίνει μεταξύ δυο εαυτών που έχουν μεταξύ τους χρονική απόσταση τριών μόλις μηνών, τι θα γινόταν αν τους χώριζαν φερ ειπείν τρεις δεκαετίες; Πόσο αφοριστικοί ή εχθρικοί ή πόσο ευγνώμονες θα ήμασταν απέναντι σε αυτό που γίναμε τελικά;

Παρόλο που η κεντρική θεματολογία του εγχειρήματος έχει απασχολήσει αρκετούς συγγραφείς στο παρελθόν, το προτείνω ανεπιφύλακτα γιατί ο Herve Le Tellier σε καταλαμβάνει εξαπίνης, αναγκάζοντάς σε να επαναδιαπραγματευτείς με τον εαυτό σου για ζητήματα τετριμμένα, χιλιοαναλυμένα ή ακόμα και λυμένα.

Στα μείον θα σημείωνα πως το κείμενό δεν έχει ομοιόμορφη ροή, με αποτέλεσμα σε αρκετά σημεία να κουράζει.