Βιβλίο Ως το τέλος του κόσμου
Συγγραφέας Μαίρη Μαγουλά
Κατηγορία Κοινωνικό μυθιστόρημα
Εκδότης ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
Συντάκτης-ρια Αναστασία Δημακοπούλου

Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!

Λέγεται συχνά, πως, όταν κάτι μας λείπει και αισθανόμαστε ένα κενό μέσα μας, προσπαθούμε απεγνωσμένα παρατηρώντας, να αισθανθούμε, ν' ανακαλύψουμε, εκείνες τις κρυφές πτυχές του εαυτού μας, εκείνο το κομμάτι που μας παιδεύει και παράλληλα μας δείχνει τον δρόμο για να φτάσουμε στην πληρότητα.

Τα σκαμπανεβάσματα της ζωής είναι γι αυτούς που τολμούν να τ' αντιμετωπίσουν. Γι αυτούς που έχουν το θάρρος να τα προσπεράσουν, αναζητώντας τρόπους να τα υπερπηδήσουν.

Με αφετηρία την παραπάνω θέση, στο μυθιστόρημα της Μαίρης Μαγουλά, «Ως το τέλος του κόσμου», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ, η πρωταγωνίστριά της, η Στελλίνα, αναζητά τον τρόπο εκείνο, που θα την κάνει να προσπεράσει τα δύσκολα παιδικά χρόνια, ν' αναζητήσει μέσα της αυτό που αντικατοπτρίζει κάτι οδυνηρό που έζησε και της προκάλεσε έντονες στιγμές ψυχολογικής ανεπάρκειας.

Οι επώδυνες μνήμες που την ταλανίζουν αφορούν στη δυσλειτουργική σχέση με τη μητέρα της. Η φυγή της από τον τόπο της, ένα μικρό νησί των Κυκλάδων, όπου μεγάλωσε, η επαγγελματική ενασχόλησή της με το βιβλίο δεν είναι αρκετά για να την κάνουν να ξεχάσει.

Φωνές του παρελθόντος, που σαν φίδια εισχωρούν κάθε λεπτό της ημέρας στο μυαλό της και ζωντανεύουν μνήμες ερπετικές από τις οποίες παλεύει να ξεφύγει, την κρατούν σ' επαγρύπνηση, ταλανίζοντάς την. Έντονη επιθυμία της να φύγει μακριά, ν' αλλάξει παραστάσεις, να βρει τον εαυτό της σ' ένα υπαρξιακό ταξίδι αυτογνωσίας! Σ' ένα πνευματικό ταξίδι που θα την κάνει ν' απαλλαγεί από τύψεις και ενοχές και ν' ανακτήσει την ηρεμία της. Η μοίρα είναι με το μέρος της, καθώς ένα τυχαίο συναπάντημα με τον κατάλληλο άνθρωπο, θα ξυπνήσει μέσα της την επιθυμία για τον «δρόμο των αστεριών».

Αποφασίζει να διασχίσει το Καμίνο, τον πασίγνωστο από τον Μεσαίωνα δρόμο προσκυνήματος προς το ναό του Αγίου Ιακώβου στο Σαντιάγο ντε Κομποστέλα της Ισπανίας.

Ένα ταξίδι που ξεπερνάει τα όρια του απλού προσκυνήματος ή θρησκευτικού «τάματος» στον άγιο.

Ένα ταξίδι που σε φέρνει αντιμέτωπο με τον ίδιο σου τον εαυτό, καθώς έχεις όλον τον χρόνο να σκεφτείς, ν' ανοίξεις ερμητικά κλειστά κουτάκια του παρελθόντος, που μέχρι εκείνη τη στιγμή είχες σπρώξει στη λήθη.

Ένα ταξίδι γεωγραφικό, πολιτιστικό, καθώς έρχεσαι σε άμεση επαφή με άγνωστους και ξεχασμένους πολιτισμούς, με συνήθειες και ήθη, πράγματα πρωτόγνωρα, με τους ντόπιους διαφορετικών περιοχών και την κουλτούρα τους.

Ένα ταξίδι, επίπονο, περιπετειώδες.

Η οδοιπορία στη φύση, στα πυκνά δάση, στα απροσπέλαστα ποτάμια, στα δύσβατα βουνά, που ανεβοκατεβαίνεις και προσπερνάς, μοιάζουν με τα σκαμπανεβάσματα της έως τώρα ζωής σου! Μία αντιπαραβολή με την ίδια τη ζωή μας, ανηφόρες, κατηφόρες, ισιάδες ό,τι συναντάμε στο διάβα της.

Ένα ταξίδι που προσωπικά, μου κίνησε τόσο πολύ το ενδιαφέρον, γοητευμένη και από τον τρόπο περιγραφής και αναπαράστασης του μεγαλειώδους τοπίου από την κ. Μαγουλά, που με τη χαρισματική της πένα με προέτρεψε ν' ανατρέξω για περισσότερες πληροφορίες, επηρεασμένη πιο πολύ από τα κίνητρα της ηρωίδας της, να πραγματοποιήσει αυτό το ταξίδι.

Το Καμίνο ντε Σαντιάγο ντε Καμποστέλα, που έχει ξεκινήσει από την περίοδο του μεσαίωνα, είναι ένας από τους σημαντικότερους προσκυνηματικούς δρόμους της Ευρώπης. Με σημείο εκκίνησης τα Πυρηναία όρη, διασχίζοντας μεσαιωνικά αξιοθέατα, εκκλησίες, μνημεία σε πόλεις σταθμούς της Ισπανίας, φθάνοντας έως και τον Ατλαντικό. Ένα κοπιαστικό ταξίδι 800χλμ περίπου, 28 ημερών, όπου είσαι εσύ και ο εαυτός σου, εσύ και χιλιάδες άλλοι προσκυνητές από διαφορετικά μέρη της Γης, που, εκτός από την ευλογία και την τέλεση ενός τάματος, επικοινωνείς με το μέσα σου, δοκιμάζεσαι, ανακαλύπτεις δυνατότητες που νόμιζες ότι δεν κατείχες, παλεύεις μ' εσωτερικές συγκρούσεις, πιάνεις από τα κέρατα τον εσωτερικό σου δαίμονα.

Στο βιβλίο μας, η Στελλίνα μετά από χρόνια παραμονής στην Αθήνα, επιστρέφει στη γενέτειρά της, στο μικρό κυκλαδονήσι.

Η μητέρα της κατηγορείται για τη δολοφονία της ηλικιωμένης «Εγγλέζας» την οποία επί χρόνια φρόντιζε η ίδια. Ένας φόνος ανεξήγητος αλλά και μια στιγμή έντασης, είναι αρκετά, για να ξυπνήσουν μνήμες, που επί χρόνια κρατούσε φυλακισμένες, μολύνοντας τ' αθώα παιδικά χρόνια! «Ένιωθα σαν το σκασμένο ζώο που μαθημένο στη θηλιά του.