Βιβλίο Το χρώμα της ελπίδας
Συγγραφέας Κέλλυ Νικολαΐδου
Κατηγορία Κοινωνικό μυθιστόρημα
Εκδότης Πνοή
Συντάκτης-ρια Τόλης Αναγνωστόπουλος

Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!

ΥΠΟΘΕΣΗ

Δύο νέες γυναίκες… η Κορίνα και η Κικίτσα. Τόσο δεμένες αλλά τόσο διαφορετικές. Η πρώτη, παγιδευμένη στις επιλογές της· έχει μάθει να υπομένει τον πατέρα της, τη μονότονη εργασία της, τα πεθερικά της, ακόμα και τον άντρα της. Η δεύτερη, ερωτευμένη με τη ζωή· έχει μάθει να πετά με τα φτερά της επιτυχίας και να απολαμβάνει την κάθε στιγμή. Όταν η Κορίνα θα νοσήσει με καρκίνο, η Κικίτσα θα παραμείνει στο πλάι της και θα της γνωρίσει τον άνθρωπο που με έναν παράδοξο τρόπο θα τη βοηθήσει να βρει τα χαμένα της όνειρα. Και ξαφνικά οι ισορροπίες αλλάζουν. Μπορεί η νόσος να γίνει το σημείο επανεκκίνησης;(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου).

ΑΝΑΛΥΣΗ

Κεντρική ηρωίδα του βιβλίου, η Κορίνα, μια γυναίκα νέα που μοιάζει ευτυχισμένη δίπλα σε  ένα σύζυγο που την αγαπά βαθιά αν και είναι συχνά μακριά της λόγω εργασίας. Έναν πατέρα με αρχηγική συμπεριφορά που καταπιέζει τους πάντες γύρω του με πρώτη τη μητέρα της που παρά τις απιστίες και τις ατασθαλίες του συνεχίζει να τον υπομένει.  Και με μία κολλητή  φίλη, την Κικίτσα, πάντα δίπλα της με την δυναμική και το μοναδικό της ταπεραμέντο,  έτοιμη να την στηρίξει  και να την  αφυπνίσει.

Η Κορίνα μοιάζει να πορεύεται στον αυτόματο με τη ζωή της περιμένοντας όλες τις εξελίξεις από τους άλλους. Υπομένει, συγχωρεί, αποδέχεται τις ανορθογραφίες του άστατου πατέρα της, των πεθερικών της που δεν μπορούν να ξεφύγουν πνευματικά περισσότερο από τον περιφραγμένο χώρο του χωριού και  την ατολμία του συζύγου της να βάλει τους γονείς του στη θέση τους.

Η διάγνωση της ασθένειας που μόνο στο άκουσμά της παραλύεις και το χειρουργείο για την εκτομή και μετέπειτα αντιμετώπισή της, είναι η αρχή της ιστορίας. Προσέξτε και εδώ είναι το δυνατό σημείο του βιβλίου: Η συγγραφέας δεν κεντράρει στην ασθένεια για να εκμαιεύσει το συναίσθημα του αναγνώστη και να τον «κρατήσει» στο βιβλίο. Δεν το χρησιμοποιεί ως τρικ αλλά ως έναυσμα για την πρωταγωνίστρια να ξεφύγει  από ανασφάλειες και τραύματα του παρελθόντος, να ασχοληθεί  με το μέσα της, τα προβλήματα αλλά και τα θέλω της. Να κατατάξει τον εαυτό της κομμάτι του αύριο και όχι του χθες.

Δύσκολος αγώνας. Δεν τρομάζει μόνο η ασθένεια αλλά και η συνήθεια να μη θέλει να επικοινωνήσει τα στίγματα του παρελθόντος που έχει συνηθίσει να κρύβει ακόμα και από τον εαυτό της.

Δείχνει να μη θέλει να πολεμήσει στην αρχή. Έχει μία άρνηση για όλους και για όλα. Κλείνεται στον εαυτό της, σωματικά και ψυχολογικά βουλιάζει χωρίς να ζητάει τη βοήθεια κανενός. Έχει όμως και «ξυπνήματα» και «δονήσεις» μέσα της. Αποστασιοποιείται από τον πατέρα της, απαντά κατάλληλα στις κεκαλυμμένες προσβολές των πεθερικών της και θέτει τον άνδρα της προ των ευθυνών του. Κάνει και απονενοημένες πράξεις ψάχνοντας για στοργή και πάθος στην αγκαλιά ενός παλιού της έρωτα ίσως γιατί βλέπει την κλεψύδρα της ζωής της να γέρνει επικίνδυνα και να σώνεται. Σαν αποτέλεσμα όμως δεν την βοηθάει. Παραμένει σε τέλμα ειδικά όταν «ομαδοποιείται» στο νοσοκομείο με άλλες ασθενείς που υπομένουν καρτερικά το τέλος τους.

Είναι προφανές ότι αυτός ο αγώνας ενάντια στην ασθένεια και τον εαυτό της βαίνει άνισος. Η βοήθεια έρχεται -από πού αλλού- από τη μόνιμη υποστηρικτική αξία της ζωής: Τη φιλία. Η Κικίτσα αναλαμβάνει το «ψυχολογικό λίφτινγκ» της φίλης της.

Ζητάει βοήθεια λοιπόν, θα προχωρήσει ομαδικά. Της προτείνει ένα δάσκαλο «Ρέικι», το Γιάννη ο οποίος θα την κινητοποιήσει, θα την βοηθήσει να μετουσιώσει όποιο εμπόδιο και όποιον θυμό σε θέληση για ζωή. Η Κορίνα θα πάρει σιγά-σιγά την ψυχολογική απόσταση από όσα την βαραίνουν. Θα βρει  καλλιτεχνικές και δημιουργικές διεξόδους. Θα τα βρει με τον εαυτό της την ίδια ώρα που ο άνδρας της θα παραμείνει σε όλα αμέτοχος και τα πεθερικά της σταθερά  απέναντί της. Ο δε πατέρας της δεν θα διστάσει να κάνει σχέση ακόμα και με μια συνομήλικη φιλενάδα της.

Η ζωγραφική, η ενεργειακή θεραπεία με το Γιάννη αλλά και η παρέα με τις πιο δυνατές ψυχολογικά ασθενείς στο νοσοκομείο, θα της χαρίσουν ίαση στο σώμα και την ψυχή. Η ήρεμη δύναμη και η βαθιά αγάπη της μητέρας της και ο τσαμπουκάς της Κικίτσας θα είναι οι καταλύτες στη μεγάλη της προσπάθεια.

Θα συστηθεί ξανά σε όλους ως η νέα Κορίνα, αυτή που πραγματικά είναι και  όχι αυτή που  επιθυμούν οι άλλοι να είναι. Με τον δικό της τρόπο θα δηλώσει με στόμφο την καινούργια της ταυτότητα περιμένοντας πλέον από όσους την αγαπούν πραγματικά να την αποδεχτούν και να πορευτούν μαζί της.

Καλογραμμένο και άρτιο λογοτεχνικά βιβλίο με  άψογα δουλεμένους διαλόγους. Η πένα δείχνει έμπειρη (αν και πρώτο πόνημα της συγγραφέως) χωρίς μελοδραματισμούς ή φιλολογικές κορώνες. Συναίσθημα τόσο όσο, χαρακτήρες ιδανικά κτισμένοι και εξαιρετική διακόσμηση στο γραπτό της. Σε κάποια σημεία μάλιστα μόλις νιώθει συγγραφικά δυνατή, «ζωγραφίζει» σε αυτό με ωραίες πινελιές και εικόνες όπως η πρωταγωνίστριά της στα κάδρα της. Ειδικά στο συγκινητικό κομμάτι προς το τέλος με την φίλη της από το νοσοκομείο και τον άνδρα της.

Τελικά η κυρία Νικολαϊδου σε αυτό το βιβλίο, δεν κάνει focus στη θλίψη ή την αρρώστια αλλά στη φιλία, την  ελπίδα και τη δύναμη που έχει αυτή να ξεπετιέται ακόμα και από  εκεί που δεν διαφαίνεται κάτι το θετικό. Σημασία έχει ο κάθε άνθρωπος να βρει τον κατάλληλο καμβά μέσα του και να δημιουργήσει με τα σωστά χρώματα το έργο που του αρμόζει. Εάν μάλιστα πετύχει να το χρωματίσει με το χρώμα της ελπίδας τότε μόνο ζωντανό, αυθεντικό και γεμάτο ζωή θα είναι αυτό το έργο.