Βιβλίο Το χρώμα της ελπίδας
Συγγραφέας Κέλλυ Νικολαΐδου
Κατηγορία Κοινωνικό μυθιστόρημα
Εκδότης Πνοή
Συντάκτης-ρια Αναστασία Δημακοπούλου

Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!

Αν έπρεπε να «ντύσουμε» με κάποιο χρώμα το εξώφυλλο του βιβλίου «το χρώμα της ελπίδας» της Κέλλυς Νικολαΐδου, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πνοή, αυτό είναι το γαλαζοπράσινο, γιατί είναι το χρώμα εκείνο, που συμβολίζει την πίστη στην ελπίδα, τη δύναμη που πηγάζει από την πίστη στον εαυτό μας, ως το μοναδικό αντίδοτο απέναντι στα δεινά της αρρώστιας και της κακοτυχίας.

Το σκοτεινό του μαύρου και γενικά, οι μαύρες σκέψεις που ταλανίζουν την κεντρική ηρωίδα μας -το προφίλ της οποίας αχνοφαίνεται στο εξώφυλλο του βιβλίου- αρχίζουν να διαλύονται και η ανακούφιση, η πίστη στον εαυτό της  διαδέχεται την αγωνία της για το αύριο.

Δύο νέες γυναίκες, η Κορίνα και η Κικίτσα, όσο διαφορετικοί χαρακτήρες είναι, άλλο τόσο δεμένες είναι μεταξύ τους, σε μια σχέση, όπου αψηφά τύπους και συμβατικότητες με την αληθινή αγάπη και το "νοιάξιμο" της μιας για την άλλη, να πρωταγωνιστεί σε κάθε στιγμή της κοινής τους ζωής. 

Η ιστορία μας ξεκινά από το σημείο, όπου η Κορίνα υποβάλλεται σε απαραίτητο χειρουργείο, μετά τη διάγνωση, ότι πάσχει από καρκίνο.

Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα, παρακολουθούμε την πορεία της, κατά τη διάρκεια των χημειοθεραπειών.

Η προγραμματισμένη ζωή της διαταράσσεται.

Οι ισορροπίες στην οικογένεια και στις κοινωνικές της σχέσεις κλυδωνίζονται, καθώς οι δυναμικές αλλάζουν. Τίποτε δεν είναι το ίδιο, όλα γίνονται «άνω-κάτω». Προβλήματα του παρελθόντος που έχουν κουκουλωθεί, αδυναμίες «φορεμένες» με το ένδυμα της λήθης, ξαναβγαίνουν στην επιφάνεια και επαναπροσδιορίζονται. Επιθυμίες ανέκφραστες και ανεκδίκητες, προγραμματίζονται εκ νέου, καταπιεσμένα «θέλω» γίνονται «πρέπει» και αναθεωρούνται, υποβόσκουσες καλλιτεχνικές ανησυχίες αποκτούν νέα δυναμική  προκειμένου να κρατήσουν το μυαλό δυνατό και ενεργό να σκεφτεί καθαρά και να διεκδικήσει το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης, για χάρη της ψυχικής υγείας.

Η εξαδέλφη της Κορίνας, η Κικίτσα γίνεται ο άνθρωπος που στέκεται ακοίμητος φρουρός δίπλα της, παρά την επερχόμενη εγκυμοσύνη της. Ένα καταφύγιο γίνεται, που της προσφέρει ασφάλεια και εμπιστοσύνη στον εαυτό της. Είναι ο φύλακας άγγελός της, που μαζί με τον Γιάννη, -το πρόσωπο που τη βοηθά αποτελεσματικά, μέσω της ενεργειακής θεραπείας και της αυτοσυγκέντρωσης-, είναι οι δύο άνθρωποι, που της δείχνουν τον τρόπο ν' αλλάξει την έως τώρα κοσμοθεωρία της, ν' αφουγκραστεί τις εσωτερικές της φωνές και να δει την ουσία των πραγμάτων. Να οργανώνει καλύτερα τη σχέση της με τα πρόσωπα του στενού οικογενειακού της κύκλου, να οχυρωθεί ψυχικά απέναντι σε συναισθήματα που πονάνε, όπως η υποκρισία, η απέχθεια και η αδιαφορία, να διαχειριστεί την επιδοκιμασία και την «απόρριψη» από τα πεθερικά της, την αδυναμία του Θωμά να πάρει αποφάσεις, για την κοινή τους ζωή και να βάλει όρια, χωρίς τη συνεχή παρέμβαση των δικών του.

Μεγάλο ενδιαφέρον έχουν και οι δευτερεύοντες χαρακτήρες, που πλαισιώνουν και επηρεάζουν θετικά και αρνητικά τη ζωή της Κορίνας.

Άνθρωποι απλοί, καθημερινοί, απόλυτα ρεαλιστικοί, πολυδιάστατοι επηρεάζουν και διαμορφώνουν την καθημερινότητά της.

Ο αναγνώστης γίνεται συμμέτοχος σ' ένα αλλεπάλληλο  «γαϊτανάκι» υποκρισίας, από την πλευρά του αυστηρού πατέρα, απόρριψης και προσβολής από τα πεθερικά της, -θύματα και αυτοί παρωχημένων αντιλήψεων-, αδιαφορίας και απάθειας εκ μέρους του Θωμά, αλλά και προσπάθειας από πλευράς του να κρατήσει τις ισορροπίες. 

Στον αντίποδα, η αυτοθυσία και η αγάπη της μάνας, η γνήσια εκδήλωση ενδιαφέροντος και η εγκάρδια υποστήριξη της Κικίτσας στα νέα δεδομένα ζωής της Κορίνας.

Ζωντανοί διάλογοι πλαισιώνουν την ιστορία, με λόγο περιεκτικό με λιτή και απέριττη γραφή, που ρέει όμορφα, με χαρακτήρες ανθρώπινους, τρωτούς, αληθινούς.

Μέσα από τις επιλογές και τις πράξεις των ποικίλων χαρακτήρων, η Κέλλυ Νικολαΐδου, μας κάνει κοινωνούς στους πολύπλοκους ψυχισμούς τους, στις κρυφές επιθυμίες τους, στις αδυναμίες τους, που στην πορεία της ζωής τους και δεδομένου των εκάστοτε συνθηκών, εξελίσσονται και γιγαντώνονται, μεταλλάσσονται και προσαρμόζονται, για να καταφέρουν ν' ανταπεξέλθουν στις δυσκολίες και τα «πάνω-κάτω», που φέρνει η ζωή.

«Το χρώμα της ελπίδας» είναι ένα βιβλίο που συγκινεί βαθιά, καθώς αγγίζει τις πιο ευαίσθητες ανθρώπινες χορδές, με την  αλήθειά του, ατόφιο, που μιλάει ανοιχτά και απερίφραστα για την ασθένεια της εποχής μας, την επάρατη νόσο, που τείνει να πάρει διαστάσεις επιδημίας γρίπης, με την ελπίδα, να διαπνέει σας αεράκι κάθε σελίδα του βιβλίου, ν' αφυπνίζει την ηρωίδα, εμψυχώνοντάς την και, σαν χείμαρρος, να τη συμπαρασύρει στο φως και στη χαρά της δημιουργίας!