Βιβλίο Στη σκιά του χρόνου
Συγγραφέας Απόστολος Σπανός
Κατηγορία Διηγήματα
Εκδότης Μπαρτζουλιάνος Ι. Ηλίας
Συντάκτης-ρια Αναστασία Δημακοπούλου

Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!

Στο νέο του βιβλίο «Στη σκιά του χρόνου», ο Απόστολος Σπανός, συγγραφέας και καθηγητής Ιστορίας, στο πανεπιστήμιο του Άγκντερ (Agder) στη Νορβηγία, προσπαθεί να κατανοήσει τη σχέση του ανθρώπου με το χρόνο και του χρόνου με τον άνθρωπο.

Η σκοτεινή πλευρά της ζωής μας, αυτή που ασυνείδητα απωθούμε από την μικρή μας ηλικία, οτιδήποτε δηλαδή αντιτίθεται σε θέματα ηθικής, ή δεν είναι συμβατό με τα  κοινωνικά πρότυπα, τείνει να παρακάμπτεται στην πίσω γωνιά του μυαλού μας, μεταμορφώνεται σε «σκιά» και συντροφεύει τον άνθρωπο, κατά την πορεία της ζωής του, από την παιδική του ηλικία. Όσο μεγαλώνει και εξελίσσεται, η σκιά αυτή, από τη μια, μπορεί να γίνεται όλο και πιο σκοτεινή και μοχθηρή και από την άλλη, μπορεί ν' αποτελέσει μία αχτίδα φωτός, ένα καταφύγιο δροσιάς, εξαρτάται πάντα από την ιδιοσυγκρασία του ατόμου, καθώς και από τη δυνατότητα έκφρασης και τα όρια ελευθερίας, που αυτός θα βάλει στον εαυτό του, σε κάποια χρονική στιγμή της ζωής του, κόντρα σε ηθικές επιταγές και κοινωνικά στερεότυπα.

Σε άμεση συνάφεια με το χρόνο, η σκιά αυτή πάντα θα υπάρχει στη σφαίρα του ασυνείδητου, έτοιμη να σου υπενθυμίσει ότι είσαι ακόμη ζωντανός, ότι μόνο εσύ είσαι κύριος του εαυτού σου, ο άνθρωπος που θ' ανασύρει από μέσα του τον άλλον εαυτό, όχι αυτόν που του επιβάλλεται, αλλά αυτόν που διαθέτει ακόμη το πείσμα ν' αντισταθεί, κοιτώντας κατάματα το φως και φωνάζοντας: «είμαι εδώ και είμαι ακόμα ζωντανός».

Το βιβλίο απαρτίζεται από μικρά, αυτοτελή  φιλοσοφημένα κείμενα συμβολικής λογικής.

Αντικείμενα και πράγματα του εξωτερικού κόσμου, λειτουργούν συμβολικά, προκειμένου να περιγράψουν την ψυχοσύνθεση του ατόμου, κατά τη διάρκεια της εξέλιξής του στο χρόνο.

Και όπως, πολύ εύστοχα, αναφέρει ο συγγραφέας σε πρόσφατη συνέντευξη, που μου παραχώρησε, οτιδήποτε βάζει μαζί (συμ-βάλλει) δύο ή περισσότερα αντικείμενα, είναι ένας προσωπικός τρόπος έκφρασης, ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της γραφής του.

Πράγματα καθημερινής χρήσης, όπως η γραβάτα, το ποδήλατο, ο καθρέφτης, οι χορδές ενός μουσικού οργάνου, η βαλίτσα, η τράπουλα, τα κλαδιά και οι ρίζες των δέντρων, όπως και δεκάδες άλλα αντικείμενα, χρησιμοποιούνται στα κείμενά του, ως αλληγορικές τεχνικές και ο αναγνώστης καλείται να διαβάσει τι κρύβεται «κάτω από τις λέξεις».

Τι σχέση έχουν καθημερινά, άψυχα αντικείμενα με τον προσδιορισμό του χρόνου;

Πώς η αλληλεπίδραση με το περιβάλλον και τους ανθρώπους που εντάσσονται σε αυτό, μπορεί ν' αποτελέσει τον «σωστό χρόνο», στον οποίο ο άνθρωπος θ' αποκτήσει την ωριμότητα που απαιτείται, για να εκμεταλλευτεί εποικοδομητικά τη δυναμική του χρόνου;

Κατά πόσο είναι έτοιμος, ν' αποδεσμευτεί από τις «θηλιές» του παρελθόντος, τα δεσμά εκείνα, που τον καθιστούν όμηρο να εξυπηρετεί τις βουλές άλλων, που του συστήνονται φορώντας το «ένδυμα» του καθωσπρεπισμού;

Ο άνθρωπος πορεύεται στο χρόνο με ανεξίτηλα τα βιώματα της παιδικής του ηλικίας. Δυσάρεστα ή ευχάριστα γεγονότα, αντικρουόμενες συμπεριφορές σημαδεύουν την ψυχή του, υιοθετούνται, γίνονται υπόδειγμα μίμησης, καθιστώντας την ελεύθερη βούληση αδύναμη έως και ανύπαρκτη, πολλές φορές. Συνθέτουν τη σκιά του χρόνου που απλώνεται μπροστά μας, καθοδηγούν τις κινήσεις μας προς το μέλλον.

Και αν η λογική καταφέρει να επιβληθεί στο άναρχο και απρόβλεπτο συναίσθημα, κάποια στιγμή της ζωής μας, είναι αυτή, η κατάλληλη στιγμή ν' αδράξουμε την ευκαιρία να συνειδητοποιήσουμε την ουσιαστική αξία της ζωής, δηλαδή, ότι εμείς είμαστε, αυτοί που κυβερνούν το πλοίο που λέγεται ζωή και από μας εξαρτάται, εάν θα το ρίξουμε στα βράχια ή θα βάλουμε πλώρη σε ανοιχτές θάλασσες.

Το βιβλίο «Στη σκιά του χρόνου», του συγγραφέα και διδάκτορα πανεπιστημίου Απόστολου Σπανού, εμπεριέχει πεζά κείμενα μικρής χρονικής διάρκειας με φιλοσοφικές και ψυχολογικές προεκτάσεις, δημιουργεί πολλαπλά ερωτήματα πάνω στη σχέση του ανθρώπινου όντος με τον χρόνο και την πορεία του σε αυτόν.

Θεωρώ ότι το βιβλίο του κ. Σπανού, αποτελεί ένα πολύ καλό κίνητρο να ταρακουνήσει, επιχειρώντας να ενεργοποιήσει τη γνωστική λειτουργία της συνείδησης του ατόμου, μέσω της οποίας, επιτυγχάνει να φιλτράρει το σύνολο των πληροφοριών με τις οποίες βομβαρδίζεται, κατά τη διάρκεια της εξέλιξής του στο χρόνο και να διακρίνει μεταξύ τους, τι είναι πραγματικό και τι δεν είναι, να σχεδιάσει ένα προσωπικό πλάνο για το μέλλον, στο οποίο θα ζήσει αυτοβούλως και όχι υποκινούμενος από κάποιους άλλους.