Βιβλίο Η μαντάμ
Συγγραφέας Αλεξία Νικολοπούλου
Κατηγορία Κοινωνικό μυθιστόρημα
Εκδότης Λιβάνης
Συντάκτης-ρια Αναστασία Δημακοπούλου

Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!

«Η Μαντάμ», το πρώτο συγγραφικό έργο της πρωτοεμφανιζόμενης Αλεξίας Νικολοπούλου, μου κίνησε το ενδιαφέρον να το αναζητήσω «παθιασμένα» θα έλεγα, μόλις αντίκρυσα το ιδιαίτερο αυτό εξώφυλλο, τόσο διαφορετικό από το πλήθος των κοινότυπων που κυκλοφορούν, με μία έντονη αντίθεση χρωμάτων που ελκύει αμέσως το βλέμμα.

Διαβάζοντας το οπισθόφυλλο, η συγγραφέας μας βάζει σε σκέψεις, καθώς οι σελίδες του βιβλίου βρίθουν από αληθινές μαρτυρίες κρατούμενων γυναικών, που βίωσαν έναν διαφορετικό τρόπο ζωής στα άδυτα των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού.

Πίσω από τους πολύ καλά φυλασσόμενους μαντρότοιχους των φυλακών, ξετυλίγονται δραματικές ιστορίες, ιστορίες μπολιασμένες με αίμα και απίστευτο πόνο.

Ιστορίες, που γίνονται ακόμη πιο ασφυκτικές, καθώς ο καθημερινός εγκλεισμός, στερεί από τον φυλακισμένο το δικαίωμα της προσωπικής επιλογής, συμβιβάζεται με την καθημερινότητα, αποδεκατίζεται ψυχικά, χάνει το δικαίωμα να προσφέρει.

Η καγκελένια πραγματικότητα ρουφά οποιαδήποτε ρανίδα αίματος για ζωή, καθώς τίποτε δεν είναι πλέον δεδομένο, αφού τα πάντα χτίζονται στο βάθρο της αμφιβολίας για ένα αύριο αβέβαιο και σκοτεινό.

Η ηρωίδα της Αλεξίας Νικολοπούλου, είναι η Μαργαρίτα Δούκα, μία ανερχόμενη επαγγελματικά δραστήρια γυναίκα, με όνειρα και βλέψεις για μια επιτυχημένη καριέρα, ερωτευμένη σε μία ιδανική(;;;) σχέση με τυφλή εμπιστοσύνη στον άνθρωπό της. Αισθάνεται ότι κλονίζεται ο κόσμος δίπλα της, όταν εισπράττει την προδοσία και την απώλεια, με αποτέλεσμα να πληγωθεί, να χάσει την αξιοπρέπειά της, την εμπιστοσύνη στους ανθρώπους, ν΄ ασφυκτιά από έναν συσσωρευμένο θυμό, που της είναι αδύνατο να διαχειριστεί, βιώνοντας έτσι, τον διασυρμό και την ταπείνωση, με την άμεση μετάβασή της πίσω από τα φριχτά σίδερα των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού.

Εκεί, μακριά από την ζωή που μέχρι εκείνη την στιγμή ήξερε, θα ζήσει μία απίστευτη περιπέτεια. Θα της δοθεί η ευκαιρία να αναθεωρήσει πράγματα για τον εαυτό της, να ανακαλύψει πτυχές του χαρακτήρα της και των επιθυμιών της που αγνοούσε, ίσως και το φυλακισμένο σώμα της, μην έχοντας την δυνατότητα της επιλογής, να έφερε στην επιφάνεια.

Η επικοινωνία και η επαφή της με άλλες συγκρατούμενές της θα αποτελέσει ένα βάλσαμο για την ψυχή της, καθώς μέσα από αυτό το ξεφύλλισμα της φυλακισμένης καρδιάς τους, θα συνειδητοποιήσει πως κανένας και τίποτε δεν είναι δεδομένο, πόσο αξία έχουν τελικά, τα μικρά και τα καθημερινά, τα οποία πολλές φορές προσπερνούμε, παρασυρόμενοι από τους φρενήρεις ρυθμούς της καθημερινότητας.

Καθοριστικός σταθμός στην μετέπειτα πορεία της ζωής της θ΄ αποτελέσει ένα πρόσωπο μυστήριο, ένα αερικό που με τα λόγια και τις πράξεις της, την καλοσύνη και την δεκτικότητά της, ανακουφίζει κάθε πονεμένη ψυχή από τα βάσανα που προκαλεί ο εγκλεισμός της φυλακής.

«Η Μαντάμ» - αυτό είναι το πρόσωπο κλειδί- και το μυστικό που κρύβεται πίσω από την ματωμένη ιστορία της, θα συγκλονίσει την Μαργαρίτα. Ανάμεσά τους, αναπτύσσεται μία ιδιαίτερη σχέση αλληλοσυμπαράστασης, που θα την συντροφέψει στις δύσκολες ώρες της ατελείωτης μοναξιάς της. Θα γίνει το απόλυτο στήριγμά της, το φως στο σκοτάδι της και μια ανοιχτή αγκαλιά για την πονεμένη ψυχή της.

Το πρωτόλειο συγγραφικό έργο της Αλεξίας Νικολοπούλου, «Η Μαντάμ», μ΄ άφησε μ΄ ενδιαφέρουσες εντυπώσεις, καθώς καταπιάνεται μ΄ ένα δύσκολο θέμα με σπουδαία μηνύματα προς τον αναγνώστη. Και αυτά του προσφέρονται απλόχερα, μέσα από ζωντανές αφηγήσεις γυναικών που ενώ έζησαν τον πόνο και την αθλιότητα της φυλακής, αναπολούν το παρελθόν, με μία ψυχική δύναμη να προχωρήσουν και να αλλάξουν σελίδα στη ζωή τους, που φαίνεται ακατανόητη για όλους εμάς, που παρακολουθούμε την πορεία τους, μακριά από όλα αυτά.

Το κείμενο είναι ζωντανό με παραστατικές εικόνες, αφού το μεγαλύτερο μέρος του καλύπτεται με διαλόγους, εντείνει την προσοχή του αναγνώστη με μία ευκολοδιάβαστη, απλή γραφή και ρέουσα πλοκή.

Μία ιδιαίτερη πρόταση, που προκαλεί το ενδιαφέρον να μάθουμε περισσότερα για το σωφρονιστικό σύστημα της χώρας μας αλλά και για το καλά φυλασσόμενο γκρίζο τοπίο, που στα μάτια μας φαντάζει, σκοτεινό και αβέβαιο, πίσω από το απροσπέλαστο τοίχος και τα σκληρά σίδερα των φυλακών.