Βιβλίο Ωροσκόπια νεκρών
Συγγραφέας Ντίνος Σιώτης
Κατηγορία Ποίηση
Εκδότης Καστανιώτης
Συντάκτης-ρια Κωνσταντίνος Μπούρας

Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!

Εμβριθώς ποιητικός ο Ντίνος Σιώτης καταναλωτικός του συναισθήματος αλλά ουχί και καταναλώσιμος, ευφραδώς φέρει το βάρος του ταλάντου του χωρίς όμως να βαρυγκωμάει σαν τον Σίσυφο, αλλά με τη χαριέστατη χορευτική εκείνη κίνηση της ψαρόβαρκας στο κύμα όταν διασχίζει περιβόλια του ουρανού και ψαρεύει ψυχές στο στερέωμα του πλατωνικού σπηλαίου των Ιδεών.

Εξηγούμαι: Ο ποιητής Ντίνος Σιώτης κινείται μεταξύ νεοπλατωνικού ιδεαλισμού και συγκρατημένου δραματικού λυρισμού, ο ρομαντισμός του αν και ανεπαίσθητος παίρνει τη χροιά πολιτικής ουτοπίας και η μεσογειακή του ιδιοσυγκρασία τον τοποθετεί αισθητικώς και υφολογικώς στα υβριδικά δράματα του Ευριπίδη με το αμφίσημον «αίσιον τέλος»… Είναι Έλληνας ποιητής, όσο κι αν διέπρεψε εις την Αλλοδαπή και μεταφράζεται ευωνύμως… Το αριστοφανικό στοιχείο σμίγει με το ελεγειακό και η σάτιρά του παραείναι πικρή για να είναι επιθετική… Κανείς δεν μοιάζει σα να θίγεται και οι εχθροί ελλείπουν ή σιωπούν ή δεν υπάρχουν, εκτός κι αν υφίστανται έκλειψιν (προσωρινήν ή διαρκείας)…

Το στοιχείο της αντίφασης-αντίστιξης ή ακόμα και το οξύμωρο σχήμα φαίνονται ήδη από την επιλογή των τίτλων των πολυπληθών ποιημάτων του (γράφονται τρία έως πέντε σε καθημερινή βάση, όχι απαραίτητα σε πληκτρολόγιο αλλά σε ανακυκλούμενα χαρτιά…). Δεν μιλάμε για τους επιτυχημένους τίτλους των ποιητικών συλλογών του, όπως αυτή που κρατάμε τώρα στα χέρια μας: «Ωροσκόπια νεκρών» (ή μήπως νεκροζώντανων;). Λες κι οι νεκροί χρειάζεται να διαβάσουν το ζώδιό τους για να επιλέξουν τις κινήσεις που θα καθορίσουν το μέλλον τους… Έντονο το σαρκαστικό, ειρωνικό στοιχείο, αλλά οξύτερος ο υποδόριος αυτοσαρκασμός που υπονομεύει τον υπερχειλίζοντα λυρισμό κι επαναφέρει τον υφέρποντα μελοδραματισμό στα μέτρα της εγκόσμιας αξιοπρέπειας… Όσο κι αν η ψυχή του ποιητή θέλει να πετάξει, να αποδράσει από τη βίαιη καθημερινότητα, η ομιλούσα ποιητική φωνή εκτρέπει το αναμενόμενο σε απρόβλεπτο και το λογικό σε υπερ-ρεαλιστικό, που μοιάζει όμως αληθοφανές. Κι αυτή νομίζω πως είναι η μεγαλύτερη επιτυχία του Ντίνου Σιώτη ως ποιητή: καθιστά το υπερβατικό σύνηθες και καθημερινό τόσο που μας αλλάζει και διαφοροποιεί τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα και τον εαυτό μας μέσα στον Κόσμο; Όμως αυτό δεν είναι η Ποίηση; Μήπως δεν πρόκειται άραγε για μια λεπταίσθητη διεργασία, για μετασχηματισμό της βαριάς παχύρρευστης Ύλης στο υλικό εκείνο από το οποίο είναι φτιαγμένα τα όνειρα; Ο Ντίνος Σιώτης γράφει σα να υπνοβατεί, σα να αναπνέει σε λιβάδι ανθόσπαρτο. Κακίες και μικρότητες δεν τον αγγίζουν. Εκεί που ανθεί το μεσογειακό Φως θάλλει γαλήνη κι υπαρξιακή καθαρότητα. Εξ ου και ο πολιτικός του λόγος δεν είναι ποτέ εκρηκτικός όσο καταγγελτικός κι αν γίνεται ενίοτε…

Ο Ντίνος Σιώτης είναι ένας ποιητής για τους μελλούμενους καιρούς. Και για τους επόμενους… Εκείνους που θα έρθουν και θα έχει μεγάλη ξηρασία από αισθήματα, πραγματικά, υπερχειλίζοντα, αντιφατικά και για τούτο Αληθινά!!!