Βιβλίο Στη σκιά του "βουλγαρισμού"
Συγγραφέας Ανδρέας Αθανασιάδης
Κατηγορία Δοκίμιο - Ιστορία
Εκδότης Επίκεντρο
Συντάκτης-ρια Γιάννης Ρουσσιάς

Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!

Ένα θέμα καυτό και εν πολλοίς άγνωστο πιάνει στη μελέτη του αυτή ο συγγραφέας.

Μας μεταφέρει στη περιοχή της Φλώρινας την εποχή που η περιοχή απελευθερώθηκε από την Οθωμανική αυτοκρατορία και επικεντρώνεται στους κατοίκους της περιοχής που δεν μιλούσαν ελληνικά, χρησιμοποιούσαν μια σλαβική διάλεκτο, και θεωρήθηκαν από την άρχουσα τάξη των Αθηνών ως βουλγαρίζοντες.

Λίγο μετά το τέλος του πρώτου παγκοσμίου πολέμου έγινε και η ανταλλαγή πληθυσμών και δεν ήταν λίγοι οι πρόσφυγες που έφτασαν στη περιοχή είτε από τη Μικρά Ασία είτε από το Καύκασο.

Πολλά ήταν τα θέματα που έπρεπε να αντιμετωπιστούν εκείνη την εποχή, όπως η αναδιανομή της γης, τα προβλήματα που είχαν οι γηγενείς είτε με τους πρόσφυγες είτε με τους σλαβόφονους και σκοπός του κράτους ήταν να αφομοιώσει τους αλλόφυλους που υπήρχαν στη περιοχή.

Η αντιμετώπιση ήταν άκρως φοβική με αποτέλεσμα όχι μόνο να μην αντιμετωπιστεί το πρόβλημα αλλά και να δώσει περιθώριο σε παρακρατικές οργανώσεις, κυρίως φασίζουσες, να αναλάβουν δράση και να οξυνθούν τα ήδη υπάρχοντα προβλήματα.

Με τοn καιρό πολλά από αυτά τα προβλήματα έχουν αντιμετωπιστεί, αλλά εκείνη τη περίοδο είχαμε αρκετές εντάσεις στη περιοχή και ο συγγραφέας μας τους δίνει αρκετά αναλυτικά, εντάσσοντάς τους στο γενικότερο πολιτικό περιβάλλον που επικρατούσε εκείνη την περίοδο στη χώρα.

[...] από την εποχή της ενσωμάτωσης μέρους της γεωγραφικής Μακεδονίας στον ελληνικό κορμό, ορίστηκε ως πρόβλημα "εθνικής ασφαλείας" ο "βουλγαρισμός", δηλαδή η πραγματική ή ενδεχόμενη υιοθέτηση εκ μέρους ενός τμήματος των σλαβοφώνων της ελληνικής επικράτειας της βουλγαρικής εθνικής ταυτότητας. Ιδιαίτερα προβληματικές θεωρήθηκαν οι περιοχές εκείνες όπου, παρά την πύκνωσή τους με ελληνικούς προσφυγικούς πληθυσμούς, ο σλαβόφωνος πληθυσμός διατηρούσε την αριθμητική του υπεροχή.

Ανάμεσα στις περιοχές που δημιουργούσαν φοβικό σύνδρομο στην ελληνική εθνική πολιτική, πρώτη θέση κατείχε η περιφέρεια της Φλώρινας. Το φοβικό σύνδρομο κυριάρχησε στις πολιτικές που επιλέχθηκαν για την περιοχή και χαρακτήρισε όλη την προσπάθεια ενσωμάτωσης του σλαβόφωνου πληθυσμού της στον εθνικό κορμό.

Πολύ σύντομα, και εμφανώς από τις εκλογές του 1926, η Φλώρινα ακολούθησε τις πολιτικές και κοινωνικές διαιρέσεις και συγκρούσεις που παρουσιάστηκαν στην επικράτεια καθ’ όλη την κοινοβουλευτική περίοδο του Μεσοπολέμου. Παράλληλα όμως με τις διαιρέσεις μεταξύ γηγενών και προσφύγων, βενιζελικών και αντιβενιζελικών, δημοκρατικών και βασιλικών, στη Φλώρινα υπήρξε και ο διαχωρισμός μεταξύ Ελλήνων και "Βουλγάρων". Ενώ όμως ήταν εύκολο να οριστούν ως Έλληνες ή "ελληνόφρονες" οι Μοναστηριώτες πρόσφυγες από τη Σερβία, οι πρόσφυγες από την Ανατολή και οι βλαχόφωνοι ή αλβανόφωνοι κάτοικοι κάποιων κοινοτήτων της περιφέρειας, δυσκολία αποτελούσε στο να διευκρινιστεί ποιοι ήταν οι ακραιφνείς Έλληνες ανάμεσα στους σλαβόφωνους. Έτσι (παρα)δόθηκε η δυνατότητα σε θεσμικά ή εξωθεσμικά κέντρα της περιοχής ή του κέντρου να προσδιορίζουν την ποιότητα της ελληνικότητας του γηγενούς αυτού πληθυσμού, ενώ δεν υπήρξε αμφισβήτηση -μόνο- για εκείνους που κατά την ενσωμάτωση έφεραν -αυτοί ή μέλη των οικογενειών τους- τίτλους συμμετοχής τους στη "Μακεδονική Διαμάχη" με την ελληνική -σαφώς- πλευρά.

Ο φόβος της κατηγορίας του "βουλγαρισμού" εξελίχθηκε σε κυρίαρχο εργαλείο επιβολής στα χέρια των τοπικών αστυνομικών αρχών και της διορισμένης διοικητικής γραφειοκρατίας, αλλά και πεδίο πολιτικής και κοινωνικής εκμετάλλευσης του πληθυσμού της περιοχής κυρίως εκ μέρους παραγόντων της πολιτικής του ελίτ, που είχαν επιπρόσθετα αναλάβει τον ρόλο της διαμεσολάβησης και κατοχύρωσης μιας αναμφισβήτητης ελληνικότητας για τον πληθυσμό αυτό.

Το παρόν κείμενο αναζητεί τον "βουλγαρισμό" μέσα στις αποτυπώσεις των "πολιτικών και εθνικών φρονημάτων" των πολιτών της περιφέρειας Φλώρινας κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου. Προσπαθεί να προσεγγίσει τις επιλογές, αλλά και τις δυνατότητες επιλογών, των πολιτών της περιοχής Φλώρινας, ανασκαλεύει το παρελθόν και βλέπει τις πολιτικές που χαράχτηκαν, επιλέχθηκαν ή επιβλήθηκαν έναντι αυτών στην περιοχή. [...]

(από τον Πρόλογο του βιβλίου)