Βιβλίο Αγώνες κυριών
Συγγραφέας Λία Ζώτου, Θοδωρής Καραγεωργίου
Κατηγορία Κοινωνικό μυθιστόρημα
Εκδότης Ψυχογιός
Συντάκτης-ρια Μάγδα Παπαδημητρίου

Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!

«Γιατί όσο συνεχίζεις να αγωνίζεσαι, η ελπίδα θα παραμένει ζωντανή»

Την Λία Ζώτου και τον Θοδωρή Καραγεωργίου, ζευγάρι στην ζωή και την συγγραφή, τους παρακολουθώ από τα πρώτα τους βήματα και δεν το έχω μετανιώσει. Κάθε βιβλίο τους είναι κι ένα ταξίδι. Από την Καβάλα και την Ξάνθη μας ταξιδεύουν με το τελευταίο τους βιβλίο στην Κρήτη, στο Λασίθι. Το βιβλίο με κράτησε σε εγρήγορση και πραγματικά το «ρούφηξα» σε πολύ λίγες μέρες. Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά αφού εκτυλίσσεται στην αγαπημένη Κρήτη, στην περιοχή της Σητείας που ακόμη έχω το άρωμα της στην καρδιά μου. Και ο δεύτερος λόγος είναι ότι αναφέρεται και στους αγώνες των γυναικών σε μια εποχή, το 1896, όπου η γυναίκα ήταν δούλος στο σπίτι, δεν είχε λόγο και εννοείται δεν ψήφιζε…

Το βιβλίο κυλά ευχάριστα παρά τα άσχημα παιδικά χρόνια που ζουν οι δυο ηρωίδες. Ο έρωτας υπάρχει μέσα στις σελίδες του χωρίς να είναι το κεντρικό σημείο αναφοράς αυτού του μυθιστορήματος. Περνά από την ζωή τους, άλλοτε με τρυφεράδα κι άλλοτε με βία που ήταν δεδομένο εκείνη την εποχή. Είμαστε λοιπόν στην Κρήτη του 1896 όπου η Μυρτώ Θεοτοκά, η αρχοντοπούλα, ζει με τον πατέρα της τον άρχοντα Εμμανουήλ Θεοτοκά, ο οποίος θέλει να μορφώσει την μικρή Μυρτώ με πιάνο και γαλλικά, με ιππασία, με γνώσεις πάνω στις δουλειές του πατέρα της ενώ η θεία της του λέει ολημερίς, «Σκέψου το όνομα σου, την φήμη του κακορίζικου κοριτσιού».

Ο Θεοτοκάς όμως έχει στο νου του τα λόγια της γυναίκας του. «Η μόρφωση Μανώλη μου είναι το διαβατήριο για την ελευθερία» κι αυτό έπραττε σε κάθε του βήμα. Η Μυρτώ ζει από μικρή στο σπίτι της όλες τις πολιτικές αναταραχές. Γνωρίζει τον Ελευθέριο Βενιζέλο, βλέπει τον πατέρα της που πρωτοστατεί στον αγώνα για την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, στηρίζοντας τον οικονομικά.

Ο πόλεμος όμως που θα έρθει, της στερεί τον έρωτα και οι άνθρωποι θα της αρπάξουν μέσα από την αγκαλιά ό,τι αγάπησε περισσότερο κι από τον ίδιο της τον εαυτό Χάνει μια στιγμή τα πάντα και βρίσκεται μετέωρη. Τον πατέρα της, τον αγαπημένο της, τον ίδιο της τον εαυτό. Η αγαπημένη της φίλη, η Καλλιόπη, θα αρνηθεί την οικογένειά της και τη θέση που οι άλλοι της έχουν δώσει στην κοινωνία, θα πληγωθεί βαριά και θα προσπαθήσει να αναδυθεί μέσα από τις στάχτες της. Μετά την Κρήτη, μεταφερόμαστε στην Αθήνα του 1919,όπου βρίσκονται οι δυο φίλες μετά από μια μεγάλη ανατροπή στην ζωή τους.

Η Καλλιόπη μετά από προτροπή της φίλης της Μυρτώς γράφεται στο Παρθεναγωγείο όπου φοιτά και τελειώνει με τις καλύτερες γνωριμίες. «Τόσα χρόνια ζούσα μέσα στα σκοτάδια, σε ένα κόσμο τελείως διαφορετικό, σε ένα κόσμο όπου η γυναίκα δεν ήταν τίποτα παραπάνω από ένας δούλος μέσα στο σπίτι».

Σε μια εποχή όπου το γυναικείο φύλο βρίσκει αποκούμπι στην Καλλιόπη και την Μυρτώ που έχουν για στήριγμα η μία την άλλη και πρωτοστατούν για τα δικαιώματα τους. Αγωνίζονται μέχρι το τέλος για τα αγαπημένα τους πρόσωπα, κυνηγούν οράματα, ταξιδεύουν σε ολόκληρη την Ευρώπη, αναζητούν την ευτυχία, παλεύουν με πάθος και αποφασιστικότητα για τα ιδανικά τους και αναμετριούνται με την ίδια τη ζωή!

«Ποτέ δεν πρέπει να εγκαταλείπουμε τον αγώνα μας ακόμα και αν πιστεύουμε ότι είναι χαμένος από χέρι»

Η φιλία μεταξύ τους μας δείχνει πόσο σημαντικό ρόλο οφείλει να παίζει στη ζωή μας. Στην σημερινή εποχή αυτή η φιλία είναι ότι καλύτερο. Η Μυρτώ και η Καλλιόπη είναι δυο ηρωίδες που θα ήθελαν πολλές γυναίκες να τις μοιάσουν. Κατάφεραν να νικήσουν με όπλα την ελπίδα και την πίστη στα ιδανικά και τα όνειρά τους!! Αγάπησα ως πατέρα τον Εμμανουήλ Θεοτοκά που δεν λογάριασε τα κουτσομπολιά της Κρήτης και έκανε τα πάντα για την ανατροφή και την εκπαίδευση της κόρης του. Που την όπλισε με πείσμα και αποφασιστικότητα. Με θέληση και δύναμη. Όλοι οι ρόλοι των συμπρωταγωνιστών, άλλοι σκληροί όπως του τοκογλύφου και της οικογένειας του, άλλοτε τρυφεροί όπως του Αύγουστου και του Στεργίου, του συζύγου της Καλλιόπης έδεσαν μεταξύ τους και δημιούργησαν ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα.

Σημαντικό κομμάτι του βιβλίου ήταν το συνέδριο των γυναικών στο εξωτερικό όπου η Καλλιόπη, ιδιοκτήτρια εφημερίδας πλέον, μίλησε για τα δικαιώματα των γυναικών στην χώρα της. «Στη χώρα μου, όμως, δυστυχώς έχουμε δρόμο. Οι γυναίκες πληρώνονται λιγότερο από τους άντρες για την ίδια ακριβώς εργασία. Οι θέσεις του Δημοσίου είναι αποκλειστικό σχεδόν προνόμιο των αντρών. Η ανώτατη εκπαίδευση φαντάζει ουτοπία. Το δικαίωμα της γυναικείας ψήφου αποτελεί λόγο χλευασμού! Σας υπόσχομαι πως θα παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις, πως θα σταθούμε όρθιες ως το τέλος! Είμαστε όλοι άνθρωποι, παιδιά του ίδιου Θεού, και κανείς δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό, κανείς δεν μπορεί να το διαστρεβλώσει, κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει το δικαίωμα στην ελευθερία!».

Ενώ αργότερα, στην επιστροφή στην πατρίδα της, που ακόμη οι γυναίκες θέλουν πολύ αγώνα για να σηκώσουν κεφάλι, αδιανόητο και φανταστικό, ήθελε την Μυρτώ δίπλα της γιατί στο σπίτι θα βρίσκονταν αντίπαλοι του αγώνα τους, σκληρά καρύδια, και θα χρειαζόταν συμπαράσταση από την Μυρτώ. «Πολύ φοβάμαι πως ξεσηκώνετε τις γυναίκες σε επικίνδυνο βαθμό, αγαπητή μου. Θα έλεγα πως η στάση σας μπορεί να θεωρηθεί από επικίνδυνη ως αναρχική». Και λίγο πιο κάτω «Πώς μπορείτε να ζητάτε πράγματα τόσο ανήκουστα, κυρία Γεωργίου;» απαίτησε να μάθει. «Ψήφος στις γυναίκες; Είναι ποτέ δυνατόν; Να αποφασίζουν οι πετεινόμυαλες για το μέλλον της χώρας».

Οι φίλες αναγνώστριες, γιατί περισσότερο σ’ αυτό το αναγνωστικό κοινό απευθύνεται, χωρίς να αποκλείουμε το αντρικό, θα διαβάσουν ένα βιβλίο που θα ήθελαν να είναι οι ίδιες πρωταγωνίστριες. Θα συμπάσχουν και θα αντιδράσουν, θα συγκινηθούν και θα πεισμώσουν. Μα και θα γνωρίσουν ότι κάποιες γυναίκες έκαναν αγώνες για να είμαστε σήμερα κυρίες τους εαυτού μας. Ότι δεν πρέπει να αδιαφορούμε για την ψήφο μας μα το κυριότερο, να μην επιτρέπουμε σε κανένα να μας φέρεται βάναυσα, να μας κακοποιεί και να μας εκμεταλλεύεται. Μια μεγάλη ανατροπή στο τέλος θα σας αποζημιώσει. Απολαύστε το!

Η δική σου δύναμη σε έσωσε Καλλιόπη μου. Αν δεν είχες πάρει μέσα σου την απόφαση να σταθείς όρθια και να αντισταθείς, δεν θα γινόταν τίποτε.
σελ. 314

Καμιά αμαρτία δεν υπάρχει στο να θέλει ένας άνθρωπος να είναι ελεύθερος.
σελ. 336