Βιβλίο Τη μέρα που θα 'ρθουν τα αγριοπερίστερα
Συγγραφέας Σταμάτιος Κεσόγλου
Κατηγορία Παιδικό - Εφηβικό
Εκδότης Πατάκης
Συντάκτης-ρια Διονύσης Λεϊμονής

Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!

«Τη μέρα που θα ’ρθουν τα αγριοπερίστερα», Σταμάτη Κεσόγλου, Εκδόσεις Πατάκη

Μια δυνατή ιστορία με βασικό ήρωα το Βάσο. Ένα παιδί με ιδιαίτερα χαρίσματα ή και «δυσκολίες»- ιδιαιτερότητες… Δεν ξέρουμε τί ακριβώς… Αυτό σκόπιμα αποσιωπείται από τον συγγραφέα προκειμένου να «οικουμενοποιηθεί» ο διαφορετικός νους, ο πέρα και πάνω ίσως, από το κοινό μέτρο.  Ίσως γιατί ο Βάσος ξεκινά να μετρά από το μισό κι όχι από το ένα που  θέλει η δασκάλα του. Ίσως γιατί ο Βάσος είναι ένα μοναχικό παιδί χωρίς φίλους ή μάλλον, χωρίς παιδιά- φίλους. Φίλοι του είναι τα αγριοπερίστερα, που φωλιάζουν στο περβάζι του παραθύρου του. Σε αυτά εξομολογείται τους φόβους, τα όνειρα, τις επιθυμίες του, αλλά και όσα τον πληγώνουν, όπως για παράδειγμα την απουσία  του πατέρα του,ο οποίος αγνοεί την ύπαρξή του ή την εναγώνια προσπάθεια της μαμάς του να του εξασφαλίσει έναν νέο μπαμπά, ελλείψει του φυσικού του.

Ένα ιδιαίτερο βιβλίο για ένα ιδιαίτερο παιδί. Μέσα από την αγωνιώδη αναζήτηση της μητέρας  του Βάσου για ένα νέο πατέρα, θίγεται το ζήτημα των μοναχικών γυναικών, που αναζητούν σύντροφο  για τις ίδιες, αλλά και ικανό πατέρα για το παιδί τους. Η μοναξιά του Βάσου και της μητέρας του μέσα στη ζούγκλα της Αθήνας, η έλλειψη επικοινωνίας με άλλους, η ανάγκη του παιδιού να αναζητήσει φανταστικούς φίλους στα αγριοπερίστερα, που υποδηλώνει, ίσως, και την επιθυμία του να αποδεσμευτεί από τους φόβους του, η αναζήτηση του κοριτσιού, που μπορεί να είχε χιλιάδες ονόματα, αλλά τελικά επιλέγει να το ονομάσει Ελπίδα, στην προσπάθειά του να κοινωνικοποιηθεί και να αποκτήσει παιδιά-φίλους, αποτελούν τη βάση πάνω στην οποία χτίζει ο συγγραφέας την ιστορία του.

Η πρωτοπρόσωπη αφήγηση, ο εξομολογητικός τόνος, η παιδική αφέλεια συνεπαίρνουν τον αναγνώστη δημιουργώντας την αίσθηση ότι ο Βάσος είναι το παιδί της διπλανής πόρτας, την ιστορία του οποίου δεν γνωρίζαμε και θα θέλαμε να μάθουμε. Σίγουρα θα δούμε με άλλο μάτι τα μοναχικά παιδιά, που την ώρα του διαλείμματος χαζεύουν τον πίνακα ανακοινώσεων, γιατί κανείς δεν τους μιλάει…

Ο συγγραφέας καταπιάνεται με τη δυσκολία των ανθρώπινων σχέσεων και χωρίς να υπερβάλλει, επιλέγει να δώσει ένα αισιόδοξο τέλος, ώστε να αφήσει μία αχτίδα φωτός…

Εξαιρετική γραφή, λιτός λόγος, που όμως αποδίδει στο ακέραιο τα συναισθήματα του παιδιού, οικονομία λόγου -εξηγεί τα πάντα, χωρίς να φλυαρεί.

Ένα βιβλίο που σίγουρα αξίζει να διαβαστεί κι από ενήλικες! Εκπαιδευτικούς και γονείς…