Βιβλίο Ρόζα η ωραία θυμωμένη
Συγγραφέας Κώστας Μάγος
Κατηγορία Παιδικό - Εφηβικό
Εκδότης Μεταίχμιο
Συντάκτης-ρια Διονύσης Λεϊμονής

Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!

«Οι επιθυμίες μας συχνά αλλάζουν και μαζί τους αλλάζουμε κι εμείς»… απομονώνω μια από τις φράσεις-κλειδιά για μένα από το καινούριο βιβλίο του εξαιρετικού συγγραφέα Κώστα Μάγου «Ρόζα η ωραία θυμωμένη», που κυκλοφόρησε μόλις, από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο. Μέχρι να το συνειδητοποιήσει όμως κανείς αυτό και μάλιστα ένα μικρό κορίτσι σαν τη Ρόζα, ο θυμός κυριεύει τη μικρή ηρωίδα, θυμός απέναντι στους γονείς που δεν κατανοούν το δικαίωμα του καθένα και μάλιστα του παιδιού τους να επιλέξει, να χαρεί, να απολαύσει ό,τι του δίνει χαρά, θυμό κι απέναντι στους δασκάλους, που συχνά θέτουν στερεότυπα αποκαρδιώνοντας τους μαθητές τους, θυμό απέναντι στους φίλους και μάλιστα τους «κολλητούς», που μετράνε τη φιλία με τα διά τους πάντα μέτρα και σταθμά.

Ο Κώστας Μάγος με συγγραφική δεξιότητα μας βάζει στον κόσμο των παιδιών που ατενίζουν με φόβο όσους κρίνουν και συμπεραίνουν πάντα με γνώμονα τα δικά τους «θέλω « και «πρέπει» αδιαφορώντας για τα «θέλω» και «πρέπει» των δικών τους ανθρώπων. Ξέρει όμως να διαχειριστεί την ψυχολογία της ηρωίδας που βάλλεται πανταχόθεν, αλλά δεν παραιτείται από τον αγώνα να διεκδικήσει, να φωνάξει, να διαμαρτυρηθεί.

Ένα κορίτσι που επιθυμεί να ζει δυνατά αποφασίζει να δοκιμάσει να σπάσει τα στερεότυπα, να ψάξει «ομότεχνους» γύρω της,  να «παίξει τη δική της μπάλα σε ένα γήπεδο που δεν είναι συνηθισμένο στην πλειονότητα των ανθρώπων». Μπορεί το όνομά της (Ρόζα) - που θεωρώ πως δεν επιλέχθηκε τυχαία από τον συγγραφέα παραπέμποντας στο ροζ, χρώμα «κοριτσίστικο» και «θηλυκό»- να έρχεται σε αντίθεση με τον χαρακτήρα και τις αντιλήψεις της μικρής, σπάζοντας παραδεδομένες αντιλήψεις. Η Ρόζα βρίσκει «ομοιοπαθή» φίλη από μια άλλη χώρα, ένα κορίτσι που ζει με το ίδιο όνειρο, με ένα όνειρο που η στενομυαλιά γύρω της μπορεί να κάνει εφιάλτη, μια στενομυαλιά που δεν περιορίζεται δυστυχώς σε εθνικά σύνορα, αλλά δηλητηριάζει τους απανταχού «διαφορετικούς».

Την ιστορία του συγγραφέα πλαισιώνει αρμονικά και πολύ δηλωτικά του αγωνιστικού του πνεύματος η εικονογράφος Σοφία Παπαδοπούλου με εικόνες «έξυπνες», εικόνες που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει κανείς σε ένα κόμικς.

Φαίνεται όμως πως όταν τραβάς μπροστά, προσελκύεις κι όσους πιθανόν διστάζουν να εκδηλώσουν τις επιθυμίες τους κι έτσι φουντώνει η φωτιά που θα κάψει κάθε ανόητη αντίδραση όλων όσων έχουν μάθει μόνο να κρεμάνε ταμπέλες αψήφιστα.

Ο λόγος φυσικός σε ρυθμό «τρεχαλητό», σαν το αναψοκοκκίνισμα του θυμού, σαν τη φυσική αντίδραση των νέων που αισθάνονται ότι αδίκως αδικούνται, ένας ρυθμός που ξεσηκώνει και τον θυμό του αναγνώστη εναντίον των θυτών που επιτίθενται σε θύματα κα μάλιστα παιδιά, πριν την ενηλικίωσή τους, πριν την ολοκλήρωση της προσωπικότητας και τη διαμόρφωση της προσωπικής τους ταυτότητας. Μια Ρόζα θυμωμένη, δεν αφήνει τον θυμό της να την παρασύρει σε κάτι κακό, μια Ρόζα που δίνει ώθηση να φωνάξει ποια είναι και τι επιθυμεί, μια Ρόζα γι’ αυτό ωραία, όπως κάθε άνθρωπος που δεν συμβιβάζεται και δεν παύει να θέλει ό,τι τον ευχαριστεί εφόσον μάλιστα κανέναν δεν ενοχλεί και δεν ζημιώνει.

Η Ρόζα είναι θυμωμένη με τη μαμά της που δεν την αφήνει να ντύνεται όπως θέλει. Είναι θυμωμένη και με τον μπαμπά της που δεν την αφήνει να παίζει ποδόσφαιρο. Αλλά και με τον αδερφό της που δεν της δανείζει τα αυτοκινητάκια του. Γιατί η Ρόζα προτιμά να παίζει με αυτοκινητάκια, και περισσότερο απ’ όλα της αρέσει να παίζει ποδόσφαιρο. Όμως, τα αγόρια δεν τη δέχονται στο παιχνίδι τους. Έτσι αποφασίζει να φτιάξει τη δική της ποδοσφαιρική ομάδα, όπου θα παίζουν μόνο κορίτσια. Θα τα καταφέρει άραγε να πετύχει τον σκοπό της;