Βιβλίο Ουρανόεσσα
Συγγραφέας Κώστας Κρομμύδας
Κατηγορία Κοινωνικό μυθιστόρημα
Εκδότης Διόπτρα
Συντάκτης-ρια Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!

Στα χρόνια που μεσολάβησαν , είχαν εγκαταλειφθεί όλα στα μοίρα τους. Οι Βούλγαροι δεν είχαν καμιά ιδιαίτερη αγάπη για την αρχαιολογία. Αντιθέτως έκαναν και αυτοί το δικό τους πλιάτσικο είτε πουλώντας όσο όσο ότι μπορούσαν είτε αφαιρώντας πολλά από τα μάρμαρα για να τα χρησιμοποιήσουν σε σπίτια και γραφεία που έκτιζαν. Από τα μεγαλύτερα εγκλήματα ήταν οι ασβεστοκάμινοι που υπήρχαν διάσπαρτοι στο νησί και στο χώρο των ανασκαφών. Εκεί οι κάτοικοι μετέτρεπαν τα μάρμαρα σε ασβέστη. Δεν υπήρχε πάντα δόλος σε όλες αυτές τις ενέργειες, αλλά απλή άγνοια των ανθρώπων για τη σημαντότητα των αρχαίων ευρημάτων.

Όταν επισκέφτηκα σε εφηβική ηλικία το Μουσείο του Λούβρου και έμεινα έκθαμβη μπροστά στο άγαλμα της Νίκης της Σαμοθράκης δεν γνώριζα την ιστορία που κρυβόταν πίσω από αυτή. Όσο περνούσαν τα χρόνια μάθαινα ότι στη χώρα μου γινόταν το πλιάτσικο των αρχαίων ευρημάτων που συνεχιζόταν από όλους τους κατακτητές και όχι μόνο που γνώριζαν την ιστορία και αγόρασαν για ένα κομμάτι ψωμί τα αρχαία μας ευρήματα προκειμένου να στολίσουν τις ιδιωτικές τους συλλογές και τα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου. Χάρη λοιπόν στη σκαπάνη των αρχαιολόγων που παθιαζόταν με την ιστορία σώθηκαν όσα πρόλαβαν στα μουσεία της Ελλάδας . Γι αυτό “η Ουρανόεσσα” καλώς είναι αφιερωμένη από τον συγγραφέα “στους αρχαιολόγους που εργάστηκαν και εργάζονται στην Ελλάδα, φέρνοντας στο φως όλα αυτά που για αιώνες ήταν κρυμμένα στο σκοτάδι, πληρώνοντας πολλές φορές με την ίδια τους τη ζωή».

Ο Ανδρέας Βαβρίτσας, που ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής του και το έργο του ήταν η βασική έμπνευση του συγγραφέα πέθανε πριν λίγα χρόνια σε ηλικία εκατό χρονών. Στην «Ουρανόεσσα» πήρε σάρκα και οστά στο πρόσωπο του Ανδρέα Στάη που ρίσκαρε τη ζωή του για να φέρει στην επιφάνεια την ιστορία μιας Ελλάδας που τη έσκισαν τα ιμάτια της για να πλουτίσουν. Όσο κι αν ο μύθος πλέχτηκε ως ιστός γύρω από την αλήθεια χάρη στη εκπληκτική πέννα του συγγραφέα, ο γνώστης της ιστορίας καταλαβαίνει τι κρύβεται πίσω από όλα αυτά. Στο πρόσωπο της οικογένειας Βάρβη που τόσο αριστοτεχνικά έστησε όλο το σκηνικό, κρύβονται όλοι αυτοί που πλούτισαν σε βάρος μια διαμελισμένης χώρας. Θύμωσα μ’ αυτή την οικογένεια που μπροστά στα χρήματα ήταν ικανοί για τα πάντα, ακόμη και να σκοτώσουν.

Θαρρείς όλοι οι θεοί του ουρανού, της φύσης και της θάλασσας που κατοίκησαν κάποτε στη Σαμοθράκη τον επέλεξαν ως εκλεκτό τον Κώστα Κρομμύδα για να δώσει περισσότερη ζωή και αίγλη σε τούτο το νησί μέσα από τη πέννα του. Ο αναγνώστης το σεριανίζει νοερά και γίνεται επισκέπτης αυτού του μυστηριακού τόπου. Νιώθει την ενέργεια του νησιού τόσο δυνατή που τον καλεί αφού το διαβάσει να το γνωρίσει από κοντά. Ο συγγραφέας πολύ όμορφα σε “μεταφέρει” από το παρελθόν το παρόν χωρίς να σε κουράζει με τα πισωγυρίσματα ούτε να σε αποπροσανατολίζει. Αντίθετα, σε αγκαλιάζει πάλι μέσα στην ιστορία και σε κάνει κομμάτι του. Σε οδηγεί στα Καβείρια Μυστήρια, τις μυστηριακές τελετές , λουσμένες από τη φωτιά και τη πανσέληνο, και σου γνωρίζει τους όρκους σιωπής φορεμένους σε ένα δαχτυλίδι, που παντρεύει θεούς και ανθρώπους σε ένα κοινό παρόν. Ένιωσα , ότι όλοι οι ήρωες συνθέτουν ένα πάζλ και πώς αν έλειπε το ένα κομμάτι του δεν θα μπορούσε να τελειώσει και το κάδρο και θα έμενε λειψό.

Μπήκα στη θέση των ηρώων, βίωσα αυτά που οι ίδιοι ένιωθαν, άφησα την αγάπη και το πάθος τους να με πλημμυρίσουν. Διδάχτηκα την «εσωτερική» διδασκαλία των Καβείριων μυστηρίων , τη συμβολική παράσταση της ψυχής, της καθόδου της στην ύλη, μετά την ανάληψη της και την επιστροφή της στην αιώνια ζωή. 

Θύμωσα, φοβήθηκα, λυπήθηκα, εξοργίστηκα, ζήλεψα, αγανάκτησα μαζί με τους ήρωες. Με καθήλωσαν και με προβλημάτισαν. Δεν ήθελα να το τελειώσω μα η φωτιά που έκαιγε τις σελίδες του με οδηγούσε στο τέλος χωρίς να το θέλω.

Ο συγγραφέας κατάφερε και ως άνθρωπος του θεάτρου να γράψει μια ιστορία που κρατά τον θεατή σε εγρήγορση και δεν γλιτώνει αν δεν γίνει πρωταγωνιστής μιας καλοσχεδιασμένης κινηματογραφικής ταινίας!

Λέξεις και εικόνες χωρίς υπερβολές, χωρίς επαναλήψεις, με καλοβαλμένες λέξεις στη σωστή σειρά χωρίς ο αναγνώστης να νιώθει κορεσμό.

Δεν έτυχε μέχρι σήμερα να διαβάσω βιβλιογραφία σχετικά με την ανακάλυψη των αρχαίων ευρημάτων ούτε με το νησί της Σαμοθράκης και τις μυστήριες τελετές που τη καθορίζουν . Μέχρι που έπεσε στα χέρια μου η υπέροχη “Ουρανόεσσα” . Ομολογώ ότι δεν έχω διαβάσει άλλο βιβλίο του και πιστεύω ότι έχω χάσει πολλά ταξίδια με τη πέννα του. Αλλά ποτέ δεν είναι αργά….

Οι παρακάτω προτάσεις είναι μερικές από όλες αυτές του βιβλίου που μου άφησαν το άρωμα της Ουρανόεσσας.

«Να κρατάς πάντα ένα μυστικό για τον εαυτό σου. Κάτι που μόνο εσύ θα γνωρίζεις και κανείς άλλος…»

«Ένιωσα τις φλόγες να πυρώνουν το σώμα μου που είχε παγώσει από φόβο. Έφτασα από πάνω και τους κοίταξα που πλησίαζαν......Την ώρα που έσκυβα για να τραβήξω το ύφασμα , με την άκρη του ματιού μου είδα το νεύμα του Βάρβη στον επιστάτη του, αλλά ήταν αργά για να αντιδράσω.....»

«Αφού η αλήθεια είναι λυτρωτική για τον άνθρωπο γιατί δεν την επιλέγει;»

Το υπόλοιπο ταξίδι ανήκει στους αναγνώστες. Εγώ ήθελα απλά να προκαλέσω από τη δική μου οπτική γωνία να διαβαστεί από περισσότερους αναγνώστες.

Καλοτάξιδο Κώστα Κρομμύδα μέχρι το επόμενο βιβλίο που θα μας χαρίσεις μια ακόμη ξεχωριστή εμπειρία.