Πως γράφω κριτική; | Είμαι Συγγραφέας | Είμαι Εκδότης | Είμαι Βιβλιοπώλης | Live streaming / Video |
Βιβλίο Το τρένο με τα ορφανά
Συγγραφέας Κριστίνα Μπέικερ Κλάιν
Κατηγορία Κοινωνικό μυθιστόρημα
Εκδότης Ωκεανός
Συντάκτης-ρια Τάσος Αγγελίδης Γκέντζος
Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!
Το εξώφυλλο του βιβλίου «Το τρένο με τα ορφανά» μάς ενημερώνει πως το έργο έχει μεταφραστεί σε τριάντα πέντε χώρες και πως είναι παγκόσμιο bestseller. Η συγγραφέας και επιμελήτρια εκδόσεων Κριστίνα Μπέικερ Κλάιν διδάσκει – επιτυχώς κατά την εκτίμηση μου - δημιουργική γραφή και λογοτεχνία στα πανεπιστήμια του Φόρνταμ και του Γέιλ και είναι απόφοιτος των πανεπιστημίων του Γέιλ, του Κέμπριτζ και της Βιρτζίνιας.
Τι θα περίμενε να διαβάσει κανείς... από μία γυναίκα με τις περγαμηνές της κυρίας Κριστίνας; Ας μου συγχωρεθεί η ειρωνεία... Σίγουρα κάτι «εξαιρετικά βαρύ και ασήκωτο», κάτι αρκετά μακριά από τα οργωμένα ροζ χωράφια του εγχώριου ευπώλητου, κάτι κομμένο και ραμμένο για τους λίγους και τους εκλεκτούς – και όχι για δύο εκατομμύρια αναγνώστες – κι αυτό... στα σίγουρα θα εγκωμιαζόταν με περίσσεια πάθους από την μονομέρεια της δογματικής κριτικής.
Το προσωπικό μου ερώτημα... αν τελικά γράφουμε για τους λίγους, τους πολλούς ή μόνο για τον εαυτό μας... δε φαίνεται να απασχολεί στο ελάχιστο την συγγραφέα καθώς είναι σίγουρο πως έχει αποφασίσει να γράφει... για τους πολλούς.
Το ευπώλητο αυτό μυθιστόρημα εφόσον είναι γραμμένο από έναν άνθρωπο που σπούδασε και διδάσκει τις τεχνικές της γραφής λογικό και αναμενόμενο είναι να μην έχει μόνο ένα επίπεδο ανάγνωσης. Η συγγραφέας του αφήνει την ελευθερία στον αναγνώστη να το πάρει στα χέρια του και να το φτάσει μέχρι το σημείο που θέλει... ή μπορεί.
Έχω να κάνω με ένα ευκολοδιάβαστο κείμενο το οποίο κερδίζει την ψυχή του αναγνώστη, μια ενδιαφέρουσα ιστορία με εξαιρετικά γρήγορη πλοκή που κινείται με τέχνη ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν, διάσπαρτες ιστορικές πληροφορίες που δεν σε κουράζουν και πολλές εικόνες. Στις εικόνες σταματάς για λίγο... Σταματάς και σκέπτεσαι! Εικόνες που κρύβουν στους κόλπους τους τα ωμά στοιχεία της ρουτίνας και τις αγωνίες της επιβίωσης σε αναγκάζουν να συγκινηθείς.
Να πω και δυο λόγια για την υπόθεση...
Μετά τα κραχ του 1929 στην Αμερική τα πάντα δείχνουν να καταρρέουν. Ένα τρένο της Πρόνοιας γεμάτο με ορφανά ενημερώνει τους αγρότες και τους εμπόρους που ζητούν εργατικά χέρια - αλλά και τα άτεκνα ζευγάρια - για την άφιξή του στους κατά τόπους σταθμούς. Τα ανήλικα αγόρια και κορίτσια στολισμένα με την καλή τους φορεσιά... με παγωμένες τις ψυχές στέκονται φοβισμένα μπροστά στους ενδιαφερόμενους. Μια γυναίκα που είχε ανέβει κάποτε σε αυτό το τρένο με τα ορφανά, μια γυναίκα που όποια οικογένεια κι αν την πήρε της άλλαξε το όνομα, αυτή η συμπαθητική γιαγιά που τώρα έχει ξεπεράσει τα ενενήντα της χρόνια... γυρνά πίσω τον χρόνο και ξαναθυμάται τα δύσκολα χρόνια που πέρασαν.
Ο αναγνώστης ανακαλύπτει πως το κορίτσι των Ιρλανδών μεταναστών, η Νίαμ ή Ντόροθη ή Βίβιαν ξεκόβει διά παντός με τις ρίζες και την πολιτισμική του ταυτότητα. Δε θα ανταμώσει ποτέ ξανά με τους συγγενείς της στην Ιρλανδία... αλλά θα φυλάει μέσα της τις αναμνήσεις εκείνων των χρόνων.
Αυτές οι εικόνες θα την κρατήσουν ζωντανή...
Ποιες εικόνες όμως θα μπορούσαν να κρατήσουν ζωντανή την ανήλικη Μόλη, μια πληγωμένη και με παραβατική συμπεριφορά μαθήτρια του 2011... που μεγάλωνε κι αυτή σε ξένα σπίτια;
Η γνωριμία των δύο γυναικών θα αλλάξει τη ζωή τους και θα δώσει ένα απρόβλεπτο τέλος στην ιστορία!
Ένα εντυπωσιακό τέλος... για τις δύο πρωταγωνίστριες της ζωής!
Περισσότερα δε θα πω!