Βιβλίο Η ναζιστική τρομοκρατία στην Ελλάδα
Συγγραφέας Θανάσης Φωτίου
Κατηγορία Ιστορικό δοκίμιο
Εκδότης Επίκεντρο
Συντάκτης-ρια Γιάννης Ρουσιάς

Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!

Μια αρκετά ενδιαφέρουσα έρευνα μας παρουσιάζει ο συγγραφέας στη μελέτη του αυτή.

Μας παρουσιάζει την ιστορία του Φρίτς Σούμπερτ, ενός υπαξιωματικού με δράση στη Κρήτη και στη Χαλκιδική, αρχηγού μιας ομάδας Ελλήνων κακοποιών που σκοπό είχαν να υπηρετούν το γερμανικό στρατό κατοχής.

Ακούγοντας όλοι το όνομα του Σούμπερτ κανείς δεν μπορεί να φανταστεί ότι πρόκειται για έναν εκγερμανισμένο Έλληνα, καταγόμενο από τη Σμύρνη. Για την ακρίβεια, Έλληνας ήταν ο πατέρας του και η μητέρα του Τουρκάλα, το κανονικό του όνομα ήταν Πέτρος Κωνσταντινίδης.

Αρκετά σύντομα η μητέρα του εγκατέλειψε τον πατέρα του εξ αιτίας της βάρβαρης συμπεριφοράς του και εμφύσησε στον γιο της το μίσος για κάθε τι ελληνικό. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Σούμπερτ είχε συμμετάσχει στη μάχη του Σαγγαρίου και είχε παρασημοφορηθεί από τον Κεμάλ Ατατούρκ.

Για αρκετά χρόνια έζησε στην Αλεξάνδρεια και αμέσως μετά την εισβολή των Γερμανών στην Ελλάδα τον βρίσκουμε στη Κρήτη να είναι υπαξιωματικός διερμηνέας των δυνάμεων κατοχής.

Από τις αρχές του 1941 αρχίζει ένα εγκληματικό έργο, το οποίο πολλές φορές ήταν αντίθετο με τις διαταγές που είχαν οι Γερμανοί. Έφτασε σε τέτοιο βαθμό που χρειάστηκε να απομακρυνθεί από τη Κρήτη για να συνεχίσει το έργο του στη κεντρική Μακεδονία με επίκεντρο τη Χαλκιδική.

Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα μελέτη μιας από τις πλέον σκοτεινές φιγούρες  της συγκεκριμένης περιόδου.

Διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο:

"Εφονεύθησαν ή εβασανίσθησαν κατά τον αγριώτερον τρόπον πλείστα άτομα, εληστεύθησαν δε και εκάησαν πλείσται οικίαι. Γενικώς η μετάβασις του σώματος τούτου [Σούμπερτ] εις τους τόπους της δράσεώς του ομοίαζεν προς αγρίαν λαίλαπα, συνώδευεν δε ταύτην πάντοτε αφθονία δακρύων, πόνου και αίματος". Έτσι συνοψίζει ο Ειδικός Αντεπίτροπος στην έκθεσή του τον Απρίλιο 1947 την ωμή τρομοκρατία που είχε εξαπολύσει στην Κρήτη και στη Μακεδονία κατά την Κατοχή ο ελληνομαθής λεβαντίνος Φριτς Σούμπερτ, διοικητής του διαβόητου ελληνικού "Σώματος Κυνηγών". Θεωρήθηκε ένας από τους μεγαλύτερους εγκληματίες πολέμου, καταδικάσθηκε 27 φορές σε θάνατο και εκτελέσθηκε στην Θεσσαλονίκη.

Κοσμοπολίτης, πολύγλωσσος, βίαιος, σαδιστής, διπλωμάτης και δολοπλόκος -μερικά από τα κύρια χαρακτηριστικά της ιδιόρρυθμης προσωπικότητάς του- ο επιλοχίας Σούμπερτ συνιστά μια πρωτοφανή και ίσως μοναδική περίπτωση στα χρονικά του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Κατ' αρχάς, ξεκινά πρώιμα (Ιούνιος 1942) την τρομοκρατική του δράση στο νησί επικεφαλής ομάδας Κρητικών προαναγγέλλοντας την ίδρυση αργότερα των περιβόητων Ταγμάτων Ασφαλείας. Στη συνέχεια, με διαταγή του Στρατιωτικού Διοικητή του Φρουρίου Κρήτης καθίσταται πανίσχυρος διοικητής γερμανοντυμένου εγκληματικού σώματος Ελλήνων με το οποίο μετέρχεται ωμή βία εναντίον πολιτών στην Κρήτη και στη Μακεδονία για να επιβάλει τη Νέα γερμανική Τάξη.

Ο Θανάσης Φωτίου αποπειράται με τη παρούσα μελέτη, η πρώτη για το θέμα, την αποδόμηση του μύθου στηριζόμενος σε στέρεο πραγματολογικό υλικό, προϊόν πολύχρονης έρευνας που συνίσταται τόσο σε γραπτές όσο και σε προφορικές πηγές. Κυρίως, όμως, επιχειρεί στο μέτρο του δυνατού την ένταξη του Γερμανού επιλοχία μέσα στο ιστορικό πλαίσιο της τραγικής εκείνης περιόδου και την αποκάλυψη αγνώστων μικρών και μεγάλων γεγονότων που αφορούν το βίο και τη δράση του αιμοβόρου Επιλοχία και των στυγνών συνεργατών του. Τέλος, ο συγγραφέας κατορθώνει μια πρώτη ερμηνεία θέτοντας έτσι ένα ακόμη πετραδάκι στο παζλ της κατανόησης μιας εποχής που καθόρισε όχι μόνο τις δυο ελληνικές περιφέρειες στις οποίες ο Σούμπερτ πρωταγωνίστησε, αλλά και την Ελλάδα ολόκληρη.