Γράφει: Δημήτρης Σακισλίδης

Ο Ελευθέριος Γ. Ελευθεριάδης γεννήθηκε και ζει στο Σιδηρόκαστρο Σερρών με την οικογένειά του. Είναι κάτοχος πτυχίου Ψυχολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος στην Κλινική και Κοινοτική Ψυχολογία του University of East London.  Εργάζεται ιδιωτικά ως ψυχολόγος.

Τα κείμενα που δημοσιεύει στο διαδίκτυο είναι γύρω από τον άνθρωπο, τις σχέσεις, την ελπίδα, τον Θεό. Βιβλία του έχουν μεταφραστεί και κυκλοφορούν στα ρουμανικά και στα σερβικά. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορεί το βιβλίο του ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΚΕΨΕΙΣ, που ψηφίστηκε Βιβλίο της Χρονιάς στην κατηγορία «ευ ζην» στα Βραβεία Βιβλίου Public.

«Όλα είναι σκέψεις» και «Μαζί». Συνδέονται μεταξύ τους τα δύο υπέροχα βιβλία σας; Δύο άνθρωποι μαζί συμπορευόμενοι διαχειρίζονται καλύτερα τις σκέψεις τους;

Σε όλα μου τα βιβλία συναντώνται τρία πράγματα. Ψυχολογία, κλινική εμπειρία και Ορθόδοξη Παράδοση. Οπότε μπορούμε να πούμε πως η βάση από την οποία ξεκινάνε όλα τους είναι κοινή. Από κει και πέρα, όπως ένα δέντρο έχει μία ρίζα αλλά πολλά κλαδιά, έτσι και με τα βιβλία μου. Το κάθε ένα τραβάει το δικό του δρόμο και χαράζει τη δική του προσωπική πορεία.

Αν θέλαμε να ορίσουμε τα κλειδιά που οδηγούν σε έναν επιτυχημένο γάμο, ποια θα ήταν αυτά;

Για να απαντήσουμε σε αυτή την ερώτηση, πρέπει αρχικά να συμφωνήσουμε στο τι εννοούμε με τον όρο "επιτυχημένος";

Και για να το καταφέρουμε αυτό, πρέπει πρώτα να προσδιορίσουμε το σκοπό του γάμου… Κατά την ταπεινή μου άποψη, ένας γάμος, είναι άρρητα συνδεδεμένος με το υπαρξιακό ερώτημα του κάθε ανθρώπου…

«Γιατί ζω; Που πάω;»

Εφόσον κάποιος δεν έχει απαντήσει στα ερωτήματα αυτά, δύσκολα μπορεί να μιλήσει για έναν «επιτυχημένο» γάμο…

Είναι αυτό που λέμε «λαϊκά» ότι αν δεν τα βρεις πρώτα με τον εαυτό σου, μην περιμένεις ότι θα τα βρεις με τους διπλανούς σου.

Με αυτή τη συλλογιστική λοιπόν, η απάντησή μου είναι, το να έχει απαντήσει ο άνθρωπος στο υπαρξιακό του το «γιατί».

Το «γιατί ζω».

Θεωρώ πως είναι βασικό στοιχείο.

Είναι τελικά όλα σχέσεις;

Ναι.

Όλα είναι σχέσεις.

Σχέση με το Θεό. Σχέση με τον εαυτό. Και σχέση με τον συνάνθρωπο.

Πώς το εξηγείτε ότι δύο άνθρωποι που ταιριάζουν καταλήγουν να αλλάξουν και να γίνουν εντελώς αταίριαστοι;

Ταιριάζουν, ή απλά ο ένας εξυπηρετεί τα θέλω του άλλου για κάποιο διάστημα;

Ταιριάζουν, ή απλά αλληλοϊκανοποιούνε τους εγωισμούς τους;

Ταιριάζουν, ή πρόκειται για μια επιπόλαια πρόσκαιρη συνύπαρξη με σκοπό την ηδονή – κάθε είδους όχι μόνο σαρκική-, η οποία καταρρέει σαν πύργος χάρτινος στην πρώτη δυσκολία;

Ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός…

Στη φωτιά δοκιμάζεται το ατόφιο το χρυσάφι.

Υπό ποια έννοια η σχέση είναι ελευθερία;

Έχει να κάνει και πάλι με τον σκοπό της σχέσης.

Πώς προσεγγίζω τον/την σύντροφό μου;

Ως ένα σκεύος ηδονής; Ως ένα τρόπαιο; Ως έναν βοηθό;

Ή ως τον άνθρωπο ο οποίος με συμπληρώνει και ο οποίος με βοηθά να σπάσω τις αλυσίδες του «εγώ» το οποίο με καταδυναστεύει;

Από τι κινδυνεύουν σήμερα οι σχέσεις;

Από τον εγωισμό και από τη φιληδονία.

Από το γεγονός ότι οι άνθρωποι έχουμε θεοποιήσει την πάρτη μας και από το γεγονός  ότι δε θέλουμε να χαλάει η ζαχαρένια μας για κανέναν απολύτως λόγο…

Ψυχολογία και Χριστιανισμός: Αλληλοσυμπληρώνονται, συναντιούνται οι δρόμοι τους ή αποκκλίνουν σε ορισμένα σημεία;

Τίποτα επιστημονικό δεν αποκλίνει από οτιδήποτε Ορθόδοξο.

Όποτε αυτό συμβαίνει, συμβαίνει λόγω της στρεβλής εικόνας ή γνώσης που έχουμε για κάτι από τα δυο.

Η Ορθοδοξία είναι η μήτρα εκείνη από την οποία ξεπηδά η Ψυχολογία. Η Ορθοδοξία είναι η βάση. Ο πυρήνας.

Όλα γεννιούνται και νοηματοδοτούνται από Αυτήν.

Χωρίς Αυτήν, καμία μελέτη, καμία σπουδή, καμία επιστήμη δεν μπορεί να σταθεί. Ή τουλάχιστον δεν μπορεί να σταθεί επαρκώς, οπότε και ξεδιπλώνει ad hoc τον εκάστοτε συλλογισμό ή θεώρησή της…