Γράφει: Παναγιώτης Σιδηρόπουλος
«Δε με νοιάζει ο θάνατος,
με νοιάζει η φθορά·
αυτή εξευτελίζει τον
άνθρωπο. Αυτήν πρέπει να νικήσω…»
Μια μέρα που αποτελεί σημείο αναφοράς στην ιστορία των εκδόσεων Διόπτρα, που έχουν την τιμή αλλά και την ευθύνη να εκδώσουν αυτό το μοναδικό έργο, το οποίο θα μείνει στη λογοτεχνική αιωνιότητα. Ο Ανήφορος του Καζαντζάκη, μετά από 75 σχεδόν χρόνια από τη συγγραφή του, έφτασε η στιγμή να βγει στο φως, να παραδοθεί σε αναγνώστες και μελετητές και να λάβει τη θέση που του αξίζει στην καζαντζακική εργογραφία.
Ο Ανήφορος είναι ένα έργο εσωτερικό, που διακρίνεται από μια μελαγχολία βαθιά και λυτρωτική. Ο άνθρωπος που βγαίνει από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο είναι ένας άνθρωπος χωρίς έρμα, ένας άνθρωπος που δεν μπορεί να στοχαστεί το αύριο, καθώς το σκιάζουν η βία και ο πόνος.
Το έργο χωρίζεται σε τρία διακριτά μέρη:
την Κρήτη,
την Αγγλία
και τη Μοναξιά….
Ο Καζαντζάκης είναι ανήσυχος, δε φτιάχνει ένα έργο-δοκίμιο, αλλά μια λογοτεχνία γεμάτη αισθήματα. Εκτός των άλλων, εκθέτει και περιγράφει όψεις της μεταπολεμικής κοινωνίας που έχουν τρομερό ενδιαφέρον, όπως για παράδειγμα οι περιγραφές του για το πώς συντελείται η ανοικοδόμηση της Αγγλίας μέσα από τον πόλεμο.
ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ ΤΟ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ;
Το χειρόγραφο από το μυθιστόρημα Ο Ανήφοροςς φυλασσόταν στο Μουσείο Καζαντζάκη, στην ιδιαίτερη πατρίδα του συγγραφέα, τους Βαρβάρους (σημερινή Μυρτιά).
ΠOY ΤΟΠΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΑ Η ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ;
Γράφτηκε το 1946. Πρόκειται για ένα έργο που συμπίπτει με την αναχώρηση του συγγραφέα από την ιδιαίτερη πατρίδα του, την Ελλάδα, για την Αγγλία – μία πατρίδα στην οποία δε γύρισε ποτέ ξανά παρά μόνο για να θαφτεί.
ΓΙΑΤΙ Ο ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ;
Ο Καζαντζάκης στοχάζεται πάνω σε όλες τις ανθρώπινες αντινομίες και στην εποχή μας δίνει διέξοδο ίσως περισσότερο από ποτέ σε μια σκέψη που αναμετριέται με το χάος του σύγχρονου κόσμου, ο οποίος μεταβάλλεται ταχύτατα. Πρόκειται για σκέψεις που προβληματίζουν τον αναγνώστη σε κάθε σελίδα και τον προσκαλούν να ψάξει βαθιά μέσα του.
Ο Καζαντζάκης γράφει με ένταση και αγωνία υπαρξιακή, αναλογιζόμενος όλα τα μεγάλα ερωτήματα, που ταλανίζουν τους ανθρώπους μέχρι και σήμερα· οι ήρωές του βιώνουν αυτή την αναζήτηση ως διαρκή ανάγκη για εύρεση νοήματος.
Αυτή η ανάβαση, αυτός ο ανήφορος, εγγυάται μια διαχρονικότητα που μόνο οι σπουδαίοι συγγραφείς μπορούν να προσφέρουν.