Γράφει: Αλέξανδρος Δαμουλιάνος
Ο γενικευμένος άτυπος εμφύλιος που ζούμε κατέλαβε πλέον σε πολύ μεγάλο βαθμό και το ύστατο προπύργιο πνευματικότητας, την λογοτεχνία.
Συγγραφικός ανταγωνισμός ευαισθησίας πάνω σε συντρίμμια ή πτώματα που αφήνει μια εθνική συμφορά.
Συγγραφοκομματάρχες που μεταβάλουν την όποια περσόνα τους σε τανκς επιχειρώντας διαδικτυακό πραξικόπημα και απολυταρχική επικράτηση των, κρυμμένων με λογοτεχνικό φερετζέ, κομματικών ιδεών τους.
Συγγραφικός πόλεμος γενεών με «εμπάργκο», διαδικτυακές δολοφονίες προσωπικοτήτων μα και γραφών.
Συγγραφικά στερεότυπα σε ρόλο σκιάχτρου για τους νέους γράφοντες όπως το «Καλοί συγγραφείς, κακοί εκδότες».
Τι άλλο μένει όρθιο για να το πούμε, έστω και για λόγους ελπίδας, Λογοτεχνία;
Μέσα όμως σ’ αυτόν τον αλληλοσκοτωμό, όλες οι βιβλιοφιλικές ομάδες ενώθηκαν σε μία δύναμη πραγματικής αλληλεγγύης για τους πυρόπληκτους της Εύβοιας, της Αττικής και της Πελοποννήσου. Το ομολογώ. Ήταν μια τεράστια έκπληξη και συγχαίρω προσωπικά τον/την κάθε διαχειριστή/διαχειρίστρια.
Αν οι γυμνοί βασιλιάδες της συγγραφής δεν αλλάξουν, όχι μονάχα προφίλ, αλλά και ουσία διακυβέρνησης, στους επόμενους δεν θα μας παραδώσουν το καλό Ελληνικό Βιβλίο· ίσως ούτε καν Ελληνικό Βιβλίο.
Πρόσκληση φίλων