Γράφει: Διονύσης Λεϊμονής

Ο Σωτήρης Τριβιζάς γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1960. Σπούδασε φιλολογία και δημοσιογραφία στη Θεσσαλονίκη. Έγραψε ποιήματα, μελέτες και δοκίμια και μετέφρασε Ιταλούς και Ισπανούς ποιητές και πεζογράφους. Έχει εκδώσει περί τα τριάντα βιβλία και είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της συντακτικής ομάδας του περιοδικού "Πόρφυρας".

Εκπαιδευτικός (φιλόλογος), δημοσιογράφος, ποιητής, δοκιμιογράφος, συγγραφέας … Ποιος από αυτούς τους «ρόλους» μπορεί να επισκιάζει τους άλλους ή συνυπάρχουν αρμονικά;

Ως εκπαιδευτικός είχα την ευκαιρία να διδάξω λογοτεχνία και όλα τα υπόλοιπα που αναφέρετε αποτελούν λογοτεχνικά είδη, ακόμα και η δημοσιογραφία. Επομένως, υπάρχει ένας συνδετικός κρίκος, η λογοτεχνία, που επιτρέπει σε αυτούς τους ρόλους να συνυπάρχουν αρμονικά.

Κουβαλάμε τις αφηγήσεις και τις αναγνώσεις μας… Ποιος είναι το δικό σας «φορτίο»;

Τα βιβλία που διάβασα παιδί, ιδίως τα βιβλία του Ιουλίου Βερν και τα βιβλία της Γαλάζιας Βιβλιοθήκης. Τα παραμύθια και τα τραγούδια που άκουσα από τα χείλη της γιαγιάς μου.

Πώς αυτό μεταπλάθεται, αξιοποιείται, εντοπίζεται στην τέχνη;

«Είναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας», έλεγε ο Σεφέρης. Ό,τι ακούσαμε και ό,τι διαβάσαμε εντοπίζεται σε υβριδική μορφή στην κατοπινή λογοτεχνική παραγωγή μας.

Και το γύρω περιβάλλον σας στενότερο ή ευρύτερο; Ποιο ρόλο έπαιξε ή διαδραματίζει;

Κατάγομαι από αγροτική οικογένεια και είμαι ο μόνος από αυτή την οικογένεια που είχε κάποια έφεση στα γράμματα. Τους χρωστάω ένα σωρό λέξεις, μυρωδιές και εικόνες, αλλά ο ρόλος τους στη διαμόρφωσή μου υπήρξε περιορισμένος. Το ίδιο και το περιβάλλον της μικρής επαρχιακής πόλης όπου μεγάλωσα (η οποία, ωστόσο, ήταν η Κέρκυρα).

Αγαπημένο άκουσμα (ιστορία-τραγούδι-φράση);

Οι άριες από την Τραβιάτα.
Τα τραγούδια του Μεγάλου Ερωτικού.
Η Τρίτη Ανθολογία του Γιάννη Σπανού.

Αγαπημένη εικόνα;

Η πόλη μου όταν την αντικρίζω επιστρέφοντας με το πλοίο (με άλλα λόγια, η θέα του Παλαιού Φρουρίου της Κέρκυρας από τη θάλασσα).

Αν δεν αναπνέατε με οξυγόνο, τι θα σας έδινε ζωή;

Δεν ξέρω να σας απαντήσω ακριβώς. Οι συλλαβές; Οι λέξεις;

Αν έπρεπε να στερηθείτε κάτι που αγαπάτε πολύ τι θα ήταν αυτό;

Το στερήθηκα ήδη πέρσι, που είχα μια περιπέτεια υγείας και μου έκοψαν το τσιγάρο. Έχω την εντύπωση ότι μαζί με το τσιγάρο χάθηκε και η αίσθηση της ηδονής.

Αγαπημένο: Όνομα; Λουλούδι; Γεύση; Μυρωδιά;

Αγαπημένο όνομα είναι το Σοφία, επειδή έτσι έλεγαν τη μάνα μου και έτσι λένε την κόρη μου. Λουλούδι το γιασεμί, χωρίς άλλη εξήγηση. Γεύση, η γεύση του καφέ. Και μυρωδιά η μυρωδιά του χώματος μετά την καταιγίδα.

Ένας κακός εφιάλτης;

Να απομείνω μόνος μου σε έναν περιορισμένο τόπο (π.χ. ναυαγός σε έρημο νησί).

Ένας επόμενος στόχος στη ζωή σας, στην πορεία σας;

Στη λογοτεχνική μου παραγωγή υπήρξα ολιγογράφος. Θα ήθελα να μου δοθεί χρόνος να γράψω λίγο ακόμα.

Σας δίνω πέντε λέξεις, σας παρακαλώ κάντε μου ένα μικροδιήγημα σε 43 ακριβώς λέξεις (κατά προτίμηση αυτοβιογραφικό): μονοπάτι, χάος, έρωτας, χέρι και θάνατος.

Από το πατρικό μου σπίτι ξεκινούσαν πολλοί και διάφοροι δρόμοι. Εγώ όμως ακολούθησα ένα στενό μονοπάτι και βρέθηκα στο χάος μιας μεγάλης πόλης. Εκεί κάποιοι με πήραν από το χέρι και μου έμαθαν τον έρωτα και τον θάνατο. Ψάχνω τον δρόμο μου ακόμα.

Σας ευχαριστώ.