Γράφει: Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

Φωτογραφίες Γιάννης Σαμοθράκης
Το πλήρες φωτορεπορτάζ

Στο χωριό των ναυτικών και κορυφαίων Τηνίων γλυπτών, όπως οι Αντώνης και Λάζαρος Σώχος, οι αδερφοί Μαλακατέ, ο Γεώργιος Βιτάλης και άλλοι, τα Υστέρνια, που διατηρούν ανέπαφα μέχρι και σήμερα τα ξεχωριστά αρχιτεκτονήματα που σμίλεψαν οι σπουδαίοι ντόπιοι μαρμαρογλύπτες μιας άλλης εποχής, προσκάλεσε ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Υστερνιωτών Τήνου "Η Αγία Παρασκευή" και η πρόεδρός του, Φραντζέσκα Δασύρα, την Τηνιακή συγγραφέα Ευαγγελία Μινάρδου-Αδάμου να παρουσιάσει το δεύτερο βιβλίο της, «ΑΙΜΑ ΣΤΗ ΦΛΕΒΑ Η ΘΑΛΑΣΣΑ», από τις εκδόσεις Βακχικόν.

Το καλωσόρισμα έκανε ο επιτετραμμένος Πολιτισμού του Δήμου Τήνου, Μανώλης Σώχος, που διάβασε το βιογραφικό της συγγραφέως, αλλά και μίλησε επαινετικά για το βιβλίο της ευχόμενος για την παραπέρα συγγραφική πορεία.

Οι αφηγήτριες, Ελίνα Αφεντάκη, ποιήτρια, και Ελένη Πολυκανδρίτη, ηθοποιός του αξιόλογου Τηνιακού θεατρικού σχήματος «Θεατροποιείο», και οι αφηγητές, φιλόλογοι Γεώργιος Αλβέρτης, που είχε την επιμέλεια όλης της παρουσίασης και Αλέξανδρος Αλβέρτης-Φιλιππούσης, ανέγνωσαν εναλλάξ αποσπάσματα από διηγήματα. Μεγάλη τέχνη η αφήγηση κι αυτό το γνωρίζουμε όλοι οι συγγραφείς που παρουσιάζουμε τα βιβλία μας.

Στη συνέχεια πήρε τον λόγο ο Γεώργιος Αλβέρτης ο οποίος είπε μεταξύ άλλων:

«Είναι προφανές πως και μ' αυτό το δεύτερο βιβλίο της η Ευαγγελία δίνει μια συνέχεια στο πρώτο βιβλίο της, "Γκρο πλάνο" που παρουσιάσαμε επίσης εδώ στην Τήνο. Το βιβλίο αποτελείται από μια σειρά διηγημάτων που τα συνδέουν δύο χρωματικά αντιφατικοί κρίκοι: το Αίμα και η Θάλασσα, αλλά που ενώνονται όλα μέσα από τη μεθυστική γραφή της συγγραφέως... Η μυθοπλασία αναδεικνύει έναν κόσμο γεμάτο από συναισθήματα, από ανθρώπινους χαρακτήρες που η ζωή οδηγεί άλλοτε σε αδιέξοδα, στον θάνατο, στον υπαρξιακό ανασχεδιασμό και άλλοτε στη μορφοποίηση μιας πορείας ζωής όπου, ενώ όλα μοιάζουν μετέωρα, τελικά καταλήγουν στην αποδοχή της μοίρας και στην ψυχική γαλήνη των ηρώων της. Η μορφή του διηγήματος οδηγεί ευθύβολα στη λιτή καταγραφή των ηρώων της και αυτό συνάδει με τη λακωνική περιγραφή των χαρακτήρων και των χώρων. Όσον αφορά στη διάρκεια που διαδραματίζονται οι διηγήσεις της, αυτή ελαχιστοποιείται στο έπακρο, πράγμα που δίνει στη στιγμή την αιωνιότητα που δικαιούται. Ξέρει η Ευαγγελία να παρατηρεί και λαμβάνουν υπόσταση τα μικρά και τα αφανή, ώστε υπό το βλέμμα της γραφής της να ενώνονται οι διαφορετικές ιστορίες, τα κείμενα, οι άνθρωποι, σε ένα ενιαίο σύνολο. Το αίμα κονταροχτυπιέται με τη θάλασσα... Το μαύρο με το άσπρο, η νύχτα με τη μέρα, η μοίρα με την ελπίδα και αυτή η συνεχής μάχη φανερώνει έναν νικητή, την ίδια τη συγγραφέα, που αποδεικνύει το ταλέντο της, το γούστο της, την παιδεία της, τις εμπειρίες της αλλά και το δικό της ταξίδι προς τα μέσα... Κι αυτό το ταξίδι δεν μπορεί να μην εμπεριέχει εικόνες και αναμνήσεις από το νησί μας, την Τήνο, από πρόσωπα που σημάδεψαν τη δική της ζωή, από ιδέες που ενστερνίστηκε από την οικογένειά της, τη ζωή της, την πορεία της...».

Στη συνέχεια πήρε τον λόγο ο έτερος φιλόλογος, Αλέξανδρος Αλβέρτης–Φιλιππούσης, ο οποίος μίλησε για τον ποιητικό λόγο της συγγραφέως στα διηγήματά της:

«Εκείνο που εντυπωσιάζει στο βιβλίο της Ευαγγελίας Μινάρδου- Αδάμου είναι ο συνεχής ποιητικός λόγος που αναδύεται μέσα από την πρόζα, κάνοντας ορατή την συνεχή εμφάνιση στίχων μέσα στα κείμενα των διηγημάτων της. Αυτή η ποιητική ματιά της πάνω στα πράγματα, τους ανθρώπους και τις καταστάσεις αποκαλύπτει το στέρεο ποιητικό της χάρισμα. Μορφοποιεί και εικονοποιεί τις λέξεις, χρωματίζει το άχρωμο, το λυπηρό, το δυστυχές και αντιμάχεται το τετριμμένο. Η αναμέτρησή της με ό,τιτον άνθρωπο βασανίζει, το ακούραστο βλέμμα που ρίχνει πάνω στης ζωής και της μοίρας τα παιχνίδια, δηλοί μια συνομιλία με τα ποιητικά έργα του Νίκου Καββαδία, δημιουργεί έναν συνεχή διάλογο με τη θάλασσα, το ταξίδι, τους ναυτικούς, μετατρέποντας συχνά την πρόζα σε ρυθμό ποιητικού λόγου. Υπάρχει μια αρμονική συνεύρεση των ιστοριών της με τις λέξεις, τον ρυθμό, τους ήχους, που προεκτείνει αισθητικά το νόημα, το συναίσθημα, με αποτέλεσμα αυτή η χροιά να δίνει στα κείμενα φτερά, ανάταξη, γοητεία, ομορφιά. Πολλά είναι τα παραδείγματα στα διηγήματα της Ευαγγελίας που δείχνουν αυτήν την τάση της γραφής της να μεταφράσει ποιητικά της έμπνευσής της τα μονοπάτια. Έτσι σε πολλά κείμενά της εντοπίζεται μια συνθετική γλώσσα, όπου ουσιαστικά η συγγραφέας περνά στην άλλη πλευρά της γραφής, αυτήν του ποιητικού λόγου όπου ένα γεγονός αποκτά μια αυθεντική και ιδιαίτερη πορεία μέσα στον χρόνο και στη ζωή.[…]

Μπορούμε λοιπόν να συμπεράνουμε, διαβάζοντας τα διηγήματα της Ευαγγελίας, πως υποβόσκει μια ποιητική ρίζα που χρωματίζει αδιάκοπα τον πεζό λόγο, προσδίνοντας στην διήγηση της κάθε ιστορίας της μια λυρική διάσταση, μια αισθητική πινελιά που άπτεται του ποιητικού λόγου, με αποτέλεσμα να γεννάται μια ενδιαφέρουσα διάσταση στη γραφή της συγγραφέως, όπως δε και στο πρώτο της πόνημα, το "Γκρο πλάνο". Η γραφή αυτή εμπλουτίζει το πλέγμα των σχέσεων με μια μουσικότητα που πολλαπλασιάζει τον συναισθηματικό πλούτο της αφήγησης. Η συνθετική αυτή τεχνική, ενσυνείδητα, οδηγεί τη συγγραφέα στην άλλη πλευρά της γραφής, αυτήν του ποιητικού λόγου όπου ένα γεγονός αποκτά μια αυθεντική και ιδιαίτερη πορεία μέσα στον χρόνο και τη ζωή.»

Στο τέλος, πήρε τον λόγο η συγγραφέας, η οποία ευχαρίστησε τον Σύλλογο Υστερνιωτών Τήνου για την τιμή της πρόσκλησης και την άψογη διοργάνωση. Θερμές ευχαριστίες, επίσης, εξέφρασε προς όλους όσοι συνέβαλαν στην επιτυχημένη αυτή γιορτή της λογοτεχνίας και προς όλους όσοι τίμησαν την εκδήλωση με την παρουσία τους, και ευχήθηκε στους αναγνώστες του βιβλίου της, που αποτελεί ένα βιβλίο-ταξίδι, εύπλοια στα ταξίδια του πνεύματος, της ψυχής και του σώματος.

Ο Σύλλογος, όπως είθισται στο νησί, είχε ετοιμάσει στο τέλος της εκδήλωσης όμορφο κέρασμα, με σπιτικούς λουκουμάδες, τηνιακό παστέλι, αναψυκτικά και δροσερό τηνιακό ρακί για τους καλεσμένους, ευχόμενος στη συγγραφέα καλή συνέχεια στο συγγραφικό της έργο. Η βραδιά ήταν απολαυστική, με απλότητα, αλήθεια και συγκίνηση, σε έναν ανοικτό χώρο με απίστευτη θέα στον ορίζοντα και στο γαλάζιο Αιγαίο του φωτός.