Μια ιστορική και φιλολογική προσέγγιση της σεφερικής πρόσληψης της Κωνσταντινούπολης. Μέσα από τα ημερολόγια, την ποίηση, τις δοκιμές, τα υπηρεσιακά έγγραφα και την αλληλογραφία του Γιώργου Σεφέρη, αναβιώνει η εικόνα της Πόλης την περίοδο του μεσοπολέμου, καθώς και τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια. Δεκατέσσερεις επισκέψεις, άλλες μονοήμερες και άλλες πολυήμερες, δεν έφτασαν για να δει ο Σεφέρης την Κωνσταντινούπολη και να τη ζήσει όπως θα ήθελε. Στο τελευταίο του ταξίδι, αναχωρώντας στις 30 Μαρτίου 1951, σημείωνε στο ημερολόγιό του: "Αποχαιρέτησα την Πόλη το μεσημέρι, όχι χωρίς καημό· δεν την είδα όσο θα ήθελα". Την είχε πρωτοεπισκεφθεί το 1928 σχεδόν αδιάφορα. Έφευγε γεμάτος από τη δωρεά της. Η Πόλη είχε πλατύνει τα αισθήματά του για τον Ελληνισμό και του είχε προσφέρει μια άλλη θεώρηση της Ιστορίας, πέρα από την εθνοκεντρική αντίληψη. Την αποχαιρέτησε ως πρωτεύουσα δύο αυτοκρατοριών, της Βυζαντινής και της Οθωμανικής, με διοσημίες όμως, προμαντέματα και ανησυχίες για το μέλλον. [...]
Σημείωση: Εδώ συζητάμε γενικά για το βιβλίο, δεν είναι ο χώρος τής βαθμολόγησης ή της κριτικής μας για το βιβλίο.
Η σύνδεση με το λογαριασμό σας στο Facebook είναι ασφαλής. Θα σας ζητηθεί να εξουσιοδοτήσετε το Bookia. Η εξουσιοδότηση που θα δώσετε στο Bookia θα χρησιμοποιηθεί μόνον για την παροχή των υπηρεσιών προσωπικά σε εσάς και πάντα με τη δική σας άδεια.