Η Βασιλική Κοντογιάννη καταθέτει τη νέα της συλλογή (την Τρίτη) «Σημεία πορείας». Με έντονο το στοιχείο της σωματικότητας, άλλοτε με λυρισμό άλλοτε με πιο ρεαλιστικό τρόπο, άλλοτε εξομολογητικά και χαμηλόφωνα, άλλοτε με ένταση, η ώριμη γυναικεία ποιητική φωνή ανιχνεύει πράγματι τα σημεία μιας πορείας μέσα από πενήντα επτά, κυρίως σύντομα αλλά μεστά, ποιήματα. Με κεντρικό άξονα τον έρωτα, τον πραγματωμένο στο παρελθόν αλλά και τον επιθυμητό στο παρόν, μιλά για τις εκφάνσεις του ερωτικού βιώματος: την επιθυμία, την απουσία, την ανάμνηση του παλιού αγαπημένου, την αναμονή ενός νέου. Την ποίηση της Κοντογιάννη απασχολεί ακόμη ο χρόνος που περνά φέρνοντας την ωριμότητα και τη νοσταλγία της νεότητας. Ωστόσο, το αντίπαλο δέος του είναι ο έρωτας ως ζωοποιός δύναμη. Ακόμη και τις στιγμές απογοήτευσης σε αυτή την πορεία, η χαρά του δίνει στα ποιήματα αισιόδοξο τόνο· έτσι κλείνει, άλλωστε, και η συλλογή:
«Δεν ήταν ποιήματα Ήταν μεγάλα φτερά».